พระเจ้าอู่อี้
| อู่อี้ | |
|---|---|
| ครองราชย์ | 1147–1112 ปีก่อนคริสตกาล |
| ก่อนหน้า | เกิงติง |
| ถัดไป | เหวินติง |
| สวรรคต | 1112 ปีก่อนคริสตกาล |
| พระราชบุตร | เหวินติง |
พระเจ้าอู่อี้ (จีน: 武乙) พระนามเดิมว่า ฉฺวี (瞿) เป็นพระมหากษัตริย์แห่งราชวงศ์ชาง (商朝) ในจีนโบราณ เสวยราชย์ช่วง 1147–1112 ปีก่อนคริสตกาล[1][2] เป็นพระโอรสของพระเจ้าเกิงติง (庚丁) และเป็นพระบิดาของพระเจ้าเหวินติง (文丁)
เหตุการณ์ในรัชกาล[แก้]
เอกสาร จู๋ชูจี้เหนียน (竹書紀年) ว่า พระเจ้าอู่อี้ทรงตั้งราชธานีที่เมืองอิน (殷) ปัจจุบันเรียก อินซฺวี (殷墟")[3]
พระเจ้าอู่อี้เสวยราชย์ได้ 21 ปี โข่วฟู่ (口父) ผู้ครองรัฐโจว (周) ถึงแก่ความตาย
พระเจ้าอู่อี้เสวยราชย์ได้ 24 ปี รัฐโจวไปตีเมืองเฉิง (程) กับเมืองปี้ (毕) ได้เมืองปี้
พระเจ้าอู่อี้เสวยราชย์ได้ 30 ปี รัฐโจวไปตีเมืองอี้ฉฺวี (义渠) ได้ และจับตัวเจ้าเมืองอี้ฉฺวีไป แต่ซือหม่า เชียน (司馬遷) นักประวัติศาสตร์แห่งราชวงศ์ฮั่น (漢朝) ระบุว่า เจ้าเมืองอี้ฉฺวีมีบุตรชายสองคนต่างมารดากัน ครั้นเจ้าเมืองอี้ฉฺวีถึงแก่ความตายแล้ว บุตรทั้งสองชิงอำนาจกัน บ้านเมืองจลาจล รัฐโจวอาศัยจังหวะเข้ารุกรานและยึดเมืองได้สำเร็จ[4]
พระเจ้าอู่อี้เสวยราชย์ได้ 34 ปี พระเจ้าโจวจี้ (周王季) พระมหากษัตริย์รัฐโจว เสด็จมาถวายบังคมพระเจ้าอู่อี้ถึงราชธานี พระเจ้าอู่อี้จึงประทานม้า 10 ตัว กับหยก 30 ชิ้น เป็นรางวัลแก่พระเจ้าโจวจี้
พระเจ้าอู่อี้เสวยราชย์ได้ 35 ปี พระเจ้าโจวจี้เสด็จไปตีเมืองกุ่ยหรง (鬼戎) ที่ซีลั่ว (西落) ซือหม่า เชียน ระบุว่า พระเจ้าโจวจี้ทรงจับผู้นำท้องถิ่นเป็นเชลยได้ถึง 20 คน ในปีเดียวกันนั้น พระเจ้าอู่อี้เสด็จไปทรงล่าสัตว์ตามลำแม่น้ำเหลือง (黃河) และแม่น้ำเว่ย์ (渭河) อสนีบาตตกถูกพระองค์ถึงสิ้นพระชนม์ เอกสาร ชูจิง (書經) ว่า สวรรค์ลงโทษพระเจ้าอู่อี้ที่ทรงดูหมิ่นเทวดา[5] เชื่อกันว่า ครั้งหนึ่ง พระเจ้าอู่อี้ทรงให้แขวนถุงใส่โลหิตไว้กลางอากาศ แล้วทรงยิงเกาทัณฑ์ไปยังถุงนั้น พร้อมตรัสว่า เป็นการยิงฟ้า ทั้งยังตรัสบริภาษเทวดาผู้รับผิดชอบฟ้าผ่าฟ้าร้อง จึงเกิดถ้อยคำร่ำลือกันว่า "อู่อี้ยิงฟ้าจึงถูกฟ้าผ่า" (武乙射天遭雷劈)[6]
อ้างอิง[แก้]
- ↑ SHANG KINGSHIP AND SHANG KINSHIP
- ↑ The Cambridge History of Ancient China
- ↑ Bamboo Annals
- ↑ Sima Qian, Records of the Grand Historian
- ↑ Book of Documents
- ↑ Religions of Ancient China Chapter I by Herbert Allen Giles