พระเจ้ามุนจามย็อง

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
พระเจ้ามุนจามย็อง
ฮันกึล
문자명왕 หรือ 명치호왕
ฮันจา
文咨明王 หรือ 明治好王
อาร์อาร์Munja-myeong-wang หรือ Myeongchiho-wang
เอ็มอาร์Munja-myŏng-wang หรือ Myŏngchiho-wang
ชื่อเกิด
ฮันกึล
나운
ฮันจา
羅雲
อาร์อาร์Naun
เอ็มอาร์Naun

พระเจ้ามุนจามย็องแห่งโคกูรยอ (เกาหลี: 문자명왕; อังกฤษ: Munjamyong) เป็นจักรพรรดิองค์ที่ 21 แห่ง อาณาจักรโคกูรยอ หนึ่งในสามราชอาณาจักรเกาหลี ครองราชย์ระหว่าง ค.ศ. 491-ค.ศ. 519

พระราชประวัติ[แก้]

เป็นพระราชนัดดาใน พระเจ้าชังซู และเป็นพระราชปนัดดาในพระเจ้าควังแกโทมหาราช โดยทรงขึ้นเป็นรัชทายาทแทนพระราชบิดาที่สิ้นพระชนม์ไปก่อนหน้านั้นเสด็จขึ้นครองราชย์แทนพระอัยกาในปี ค.ศ. 491 (พ.ศ. 1034) ทรงพระนามว่า พระเจ้ามุนจามย็อง (ค.ศ. 491-519) โปรดให้ย้ายเมืองหลวงขึ้นไปอยู่ที่ตอนเหนือของแม่น้ำยาลู ที่ เปียงยาง และโปรดให้สร้างวัดขึ้นวัดหนึ่ง มีชื่อว่า วัดกึมกังซา

สิทธิ์ในการสืบราชสมบัติ[แก้]

พระเจ้ามุนจามยองสวรรคตในปี ค.ศ. 519 (พ.ศ. 1062) พระราชโอรสองค์โตคือ องค์ชายฮึงอัน จึงเสด็จขึ้นครองราชย์ ทรงพระนามว่า พระเจ้าอันจัง

ก่อนหน้า พระเจ้ามุนจามย็อง ถัดไป
พระเจ้าชังซู จักรพรรดิแห่งโคกูรยอ
(พ.ศ. 1034 - พ.ศ. 1062)
พระเจ้าอันจัง|}