พระเจ้าฟรีดริช เอากุสท์ที่ 3 แห่งซัคเซิน
| พระเจ้าฟรีดริช เอากุสท์ที่ 3 | |
|---|---|
 | |
| กษัตริย์แห่งซัคเซิน | |
| ครองราชย์ | 15 ตุลาคม 1904 – 13 พฤศจิกายน 1918 |
| ก่อนหน้า | พระเจ้าเกออร์ค |
| ถัดไป | สิ้นสุดระบอบกษัตริย์ |
| ประสูติ | 25 พฤษภาคม ค.ศ. 1865 เดรสเดิน ราชอาณาจักรซัคเซิน สมาพันธรัฐเยอรมัน |
| สวรรคต | 18 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 1932 (66 ปี) ซีบึลเลอนอร์ท, เสรีรัฐปรัสเซีย, ประเทศเยอรมนี |
| คู่อภิเษก | ลูอีเซอแห่งออสเตรีย |
| พระราชบุตร | มกุฎราชกุมารเกออร์ค มาร์คกราฟฟรีดริช คริสทีอัน แห่งไมเซิน เจ้าชายแอนสท์ ไฮน์ริช เจ้าหญิงมารีอา อาลิกซ์ คาโรลา เจ้าหญิงมาร์กาเรเทอ คาโรลา เจ้าหญิงมารีอา อาลิกซ์ แห่งซัคเซิน เจ้าหญิงอันนา |
| ราชวงศ์ | ราชวงศ์เว็ททีน |
| พระราชบิดา | พระเจ้าเกออร์ค |
| พระราชมารดา | มาเรีย อันนา แห่งโปรตุเกส |
| ศาสนา | โรมันคาทอลิก |
พระเจ้าฟรีดริช เอากุสท์ที่ 3 (เยอรมัน: Friedrich August III) พระนามเต็ม ฟรีดริช เอากุสท์ โยฮัน ลูทวิช คาร์ล กุสทัฟ เกรกอร์ ฟีลิพ แห่งซัคเซิน (เยอรมัน: Friedrich August Johann Ludwig Karl Gustav Gregor Philipp von Sachsen) เป็นกษัตริย์องค์สุดท้ายแห่งราชอาณาจักรซัคเซิน ทรงเป็นสมาชิกราชวงศ์เว็ททีน
พระองค์เป็นพระราชโอรสองค์ใหญ่ในพระเจ้าเกออร์คแห่งซัคเซินกับพระนางมาเรีย อันนา แห่งโปรตุเกส พระองค์เข้ารับราชการในกองทัพซัคเซินในปีค.ศ. 1877 ตั้งแต่ก่อนขึ้นเป็นกษัตริย์ และได้เลื่อนยศทหารจนถึงจอมพลแห่งจักรวรรดิเยอรมันในปีค.ศ. 1912 เมื่อพระองค์ขึ้นครองราชสมบัติในปีค.ศ. 1904 ก็ทรงปฏิรูปประเทศในหลายด้าน ทั้งในด้านรัฐบาล, การงบประมาณ, สิทธิลงคะแนนเสียง, การศึกษาภาคบังคับ แม้จะทรงเป็นกษัตริย์ที่ประชาชนรักใคร่ แต่พระองค์ก็ทรงสละราชสมบัติโดยสมัครใจในเดือนพฤศจิกายน ค.ศ. 1918 หลังจักรวรรดิเยอรมันพ่ายแพ้ในสงครามโลกครั้งที่หนึ่ง
หลังสละราชสมบัติ พระองค์ทรงย้ายไปพำนักในเมืองซีบึลเลอนอร์ทใกล้กับเบร็สเลา (ปัจจุบันอยู่ในประเทศโปแลนด์)[1] แถบชายแดนตะวันออกของประเทศ พระองค์ใช้ชีวิตที่นั่นอย่างสำราญสมฐานะอดีตกษัตริย์ พระองค์โปรดการเสด็จพระพาสต่างทวีป ทรงเสด็จประพาสอเมริกาเหนือ, บราซิล และอินเดีย พระองค์พยายามไม่ยุ่งหรือแสดงความคิดเห็นทางการเมืองใดๆ พระองค์เสด็จสวรรคตในปีค.ศ. 1932
อ้างอิง
[แก้]- ↑ Walter Fellmann: Sachsens letzter König, Friedrich August III. Berlin 1992, S. 194 f.; Friedrich Kracke: Friedrich August III. Sachsens volkstümlichster König. Ein Bild seines Lebens und seiner Zeit. München 1964, S. 149 f.; Lothar Machtan: Die Abdankung. Wie Deutschlands gekrönte Häupter aus der Geschichte fielen. DTV, München 2016, S. 308–310.
กษัตริย์แห่งซัคเซิน | ||
|---|---|---|
|  | |