พระเจ้าพิมพิสาร
| พระเจ้าพิมพิสาร |
|
|---|---|
 |
|
|
|
|
| พระบรมนามาภิไธย | พระเจ้าพิมพิสารจอมเสนามาคธราช |
| พระปรมาภิไธย | พิมพิสารราชา |
| พระอิสริยยศ | กษัตริย์แห่งแคว้นมคธ |
| ราชวงศ์ | ราชวงศ์หารยังกะ |
| ครองราชย์ | 50 ปี ก่อน พ.ศ. - 2 ปี ก่อน พ.ศ. |
| รัชกาล | 52 ปี |
| รัชกาลก่อน | พระเจ้าภาทิยะ |
| รัชกาลถัดไป | พระเจ้าอชาตศัตรู |
| วัดประจำพระองค์ | วัดเวฬุวันมหาวิหาร |
| ข้อมูลส่วนพระองค์ | |
| พระราชสมภพ | ไม่ทราบ |
| สถานที่พระราชสมภพ | ณ เมืองราชคฤห์ |
| สวรรคต | ไม่ทราบ |
| สถานที่สวรรคต | ณ คุกหลวงเมืองราชคฤห์ (ถูกทำรัฐประหาร) |
| พระราชบิดา | พระเจ้าภาทิยะ |
| พระมเหสี | โกศลเทวี หรือ เวเทหิ |
| พระราชบุตร | พระเจ้าอชาตศัตรู |
พระเจ้าพิมพิสาร (ภาษาสันสกฤต: बिम्बिसार, 14 ปีก่อนพุทธศักราช—พ.ศ. 53) [1][2] เป็นพระราชาแห่งแคว้นมคธ แคว้นที่ใหญ่และมีอำนาจมากที่สุดแคว้นหนึ่งในสมัยพุทธกาล มีเมืองหลวงชื่อ กรุงราชคฤห์ พระองค์ได้ครองราชสมบัติอยู่เป็นเวลา 52 ปี พระองค์มีมีอัครมเหสีพระนามว่า เวเทหิ ซึ่งเป็นพระราชธิดาของพระเจ้ามหาโกศล แห่งแคว้นโกศล [3]
พระเจ้าพิมพิสารเป็นพระสหายกับพระพุทธเจ้าสมัยที่ยังเป็นพระกุมาร ด้วยพระเจ้าสุทโธทนะทรงมีความสนิทสนมกับพระบิดาของพระเจ้าพิมพิสาร พระองค์นับถือพระพุทธศาสนา ทรงทำนุบำรุงพระพุทธศาสนาอย่างเข้มแข็ง จนแว่นแคว้นของพระองค์มีชื่อเสียงขจรขจายไปทั่วว่าเป็นดินแดนแห่งพระธรรม
พระเจ้าพิมพิสารเป็นพระโสดาบัน มีพระอัครมเหสีพระนามว่า โกศลเทวี หรือ เวเทหิ เป็นพระกนิษฐาของพระเจ้าปเสนทิโกศล พระเจ้าปเสนทิโกศลก็ได้พระกนิษฐาของพระเจ้าพิมพิสารเป็นพระมเหสีเช่นกัน พระเจ้าพิมพิสารมีพระโอรสนามว่า อชาตศัตรู (ผู้เกิดมาไม่เป็นศัตรู) โหราจารย์ทำนายว่าพระโอรสองค์นี้จะทำปิตุฆาต แต่พระเจ้าพิมพิสารก็มิสนพระทัยต่อคำทำนาย ทรงอบรมให้การศึกษาพระโอรสเป็นอย่างดี เจ้าชายก็อยู่ในพระโอวาทเป็นอย่างดี แต่พอเจ้าชายน้อยได้รู้จักพระเทวทัต ถูกพระเทวทัตหลอกให้เห็นผิดเป็นชอบ จนจับพระเจ้าพิมพิสารขังคุกให้อดพระกระยาหาร และทำการทรมานต่างๆ เช่น กรีดพระบาทของพระเจ้าพิมพิสาร เพื่อให้เดินจงกรมทำสมาธิไม่ได้ เป็นต้น จนพระองค์เสด็จสวรรคต ไปเกิดเป็นยักษ์ชื่อ "ชนวสภะ" ในสวรรค์ชั้นจาตุมหาราชิกา
พระเจ้าพิมพิสารเป็นกษัตริย์ผู้ทรงธรรมทรงอุปถัมภ์พระพุทธศาสนาเป็นอย่างดี ทำให้พระพุทธศาสนาเจริญแพร่หลายทั่วแคว้นมคธ[4]
อ้างอิง[แก้]
- ↑ Rawlinson, Hugh George. (1950) A Concise History of the Indian People, Oxford University Press. p. 46.
- ↑ Muller, F. Max. (2001) The Dhammapada And Sutta-nipata, Routledge (UK). p. xlvii. ISBN 0-7007-1548-7.
- ↑ พระเจ้าพิมพิสาร
- ↑ ชาดกและประวัติพุทธสาวก-พุทธสาวิกา โดย พระมหาสุนทร สุนฺทรธฺมโม
ดูเพิ่ม[แก้]
แหล่งข้อมูลอื่น[แก้]
| ก่อนหน้า | พระเจ้าพิมพิสาร | ถัดไป | ||
|---|---|---|---|---|
| พระเจ้าภาทิยะ |  |
กษัตริย์แห่งแคว้นมคธ (ราชวงศ์หารยังกะ) (50 ปี ก่อน พ.ศ. - 2 ปี ก่อน พ.ศ.) |
 |
พระเจ้าอชาตศัตรู |
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
