พระเจ้ากูอีซิน
| พระเจ้ากูอีซินแห่งแพกเจ | |
|---|---|
| ฮันกึล | 구이신왕 |
| ฮันจา | 久爾辛王 |
| อักษรโรมันฉบับปรับปรุง | Gu-isin-wang |
พระเจ้ากูอีซินแห่งแพกเจ ครองราชย์ ค.ศ. 420 - ค.ศ. 427 ทรงเป็นกษัตริย์แห่งอาณาจักรแพกเจหนึ่งในสามก๊กแห่งเกาหลี ทรงเป็นกษัตริย์ลำดับที่ 19 แห่งอาณาจักรแพกเจ พระองค์เป็นพระราชโอรสของพระเจ้าจอนจีกับพระมเหสีพันซูแห่งอาณาจักรแพกเจ
ในปี ค.ศ. 420 ราชวงศ์ลั่วซ่งบนจีนแผ่นดินใหญ่ได้ส่งทูตมาเจริญสัมพันธไมตรีกับอาณาจักรแพกเจและอาณาจักรใกล้เคียง ปี ค.ศ. 424 พระเจ้ากูอีซินทรงส่งทูตไปยังลั่วซ่งเพื่อเจริญสัมพันธไมตรี ค.ศ. 425 ราชวงศ์ลั่วซ่งได้สรรเสริญพระเจ้ากูอีซินว่าเป็นกษัตริย์ที่ยิ่งใหญ่แห่งตะวันออก ความสัมพันธ์ของลั่วซ่งกับแพกเจมีขึ้นเพื่อถ่วงดุลอำนาจของอาณาจักรโกคูรยอทางตอนเหนือ
อ้างอิง[แก้]
- Best, J.W. (1979). "Notes and questions concerning the Samguk sagi's chronology of Paekche's kings Chonji, Guishin, and Piyu". Korean Studies 3, 125–134.
 | บทความชีวประวัตินี้ยังเป็นโครง คุณสามารถช่วยวิกิพีเดียได้โดยการเพิ่มเติมข้อมูล |