สมเด็จพระมหาสังฆราช (เนิล เตียง สุวณฺณเกสโร)
สมเด็จพระมหาสังฆราช (นิล เตียง สุวณฺณเกสโร) (เขมร: សម្ដេចព្រះមហាសង្ឃរាជ និល ទៀង សុវណ្ណកេសរោ เอกสารภาษาไทยบางแห่งระบุชื่อตัวของท่านว่า "เที่ยง") เป็นสมเด็จพระมหาสังฆราชฝ่ายมหานิกายที่สำคัญในรัชกาลสมเด็จพระนโรดม ประสูติเมื่อวันเสาร์ ขึ้น ๘ ค่ำ เดือนแปด(๘) ปีวอก พ.ศ. 2368 ตรงกับวันที่ 4 กรกฏาคม ค.ศ.1824 ที่เมืองโพธิบาท เขตเคียนสวาย เมื่ออายุได้ 11 ปี เกิดสงครามสยาม-เวียดนาม ท่านถูกกวาดต้อนมาประเทศไทยพร้อมครอบครัว
ต่อมาเมื่อ พ.ศ.2378 ได้บรรพชาเป็นสามเณรที่วัดมหาธาตุท่าพระจันทร์ กรุงเทพ ศึกษาเล่าเรียนพระปริยัติธรรมเรื่อยมาและเข้าสอบเปรียญ 1-2 ถึงเปรียญ 9 ใน พ.ศ. 2388 และได้อุปสมบทเป็นนาคหลวงในสมัยรัชกาลที่ 3 เมื่อ พ.ศ. 2388 ปีเดียวกัน
ต่อมาเมือพระองค์ด้วงได้ครองราชย์สมบัติในกัมพูชาได้นิมนต์พระภิกษุเที่ยงไปสืบศาสนาในกัมพูชาในกัมพูชาเมื่อ พ.ศ. 2393 ท่านได้เลื่อนสมณศักดิ์จนได้เป็นพระสังฆราชเมื่อ พ.ศ. 2402 ท่านมีบทบาทในการบูรณะวัดโบราณ และสร้างวิหารพระแก้วมรกต และสร้างวัดเพิ่มเติมขึ้น ท่านสิ้นพระชนม์เมื่อ 2 ตุลาคม พ.ศ. 2426
อ้างอิง[แก้]
- ศานติ ภักดีคำ. เขมรสมัยหลังพระนคร. กทม. มติชน. 2556 หน้า 58 - 59