พระศรีสรรเพชญดาญาณ

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
พระศรีสรรเพชญดาญาณ

พระศรีสรรเพชญดาญาณ เป็นพระประธานแห่งวัดพระศรีสรรเพชญ์ พระอารามในพระบรมมหาราชวังกรุงศรีอยุธยา สร้างในปี พ.ศ. 2043 ในรัชสมัยสมเด็จพระรามาธิบดีที่ 2 แห่งกรุงศรีอยุธยา ตามตำนานระบุว่าทรงหล่อพระพุทธรูปยืน สูง 8 วา(ประมาณ 16 เมตร) หุ้มด้วยทองคำหนัก 286 ชั่ง(ประมาณ 171 กิโลกรัม) ประดิษฐานไว้ในวิหาร ถวายพระนามว่า พระศรีสรรเพชญดาญาณ

ประวัติ[แก้]

พระศรีสรรเพชญดาญาณ ถูกสร้างขึ้นในปี พ.ศ. 2043 โดยสมเด็จพระรามาธิบดีที่ 2 โปรดให้สร้างขึ้นหลังจากการสร้างพระวิหารหลวงในปี พ.ศ. 2042 ครั้นถึงปีต่อมาก็ทรงหล่อพระพุทธรูปยืนสูง 8 วา (16 เมตร) พระพักตร์ยาว 4 ศอก (2 เมตร) กว้าง 3 ศอก (1.5 เมตร) พระอุระกว้าง 11 ศอก (5.5 เมตร) ใช้ทองสำริดหล่อเป็นแกนในน้ำหนัก 5,800 ชั่ง (3,480 กิโลกรัม) หุ้มทองคำน้ำหนัก 286 ชั่ง (347.776 กิโลกรัม) แล้วถวายพระนามว่า พระศรีสรรเพชญดาญาณ โดยทองคำที่ใช้หุ้มองค์พระนั้น ด้านหน้าเป็นทองเนื้อเจ็ดน้ำสองขา ด้านหลังองค์พระเป็นทองเนื้อหกน้ำสองขา (สมัยนั้นถือว่าทองนพคุณเก้าน้ำหรือทองเนื้อเก้าเป็นทองคำบริสุทธิ์กว่าทองเนื้ออื่นน้ำอื่น)

เมื่อพระบาทสมเด็จพระพุทธยอดฟ้าจุฬาโลกมหาราชทรงสถาปนาราชอาณาจักรอยุธยาขึ้นใหม่ที่กรุงรัตนโกสินทร์ ก็โปรดให้อัญเชิญพระพุทธรูปเก่าตามหัวเมืองเหนือและกรุงเก่า มาประดิษฐาน ณ พระนครแห่งใหม่ ปรากฏว่า พระศรีสรรเพชญดาญาณ ได้รับความเสียหายอย่างหนักมิอาจซ่อมแซมได้ ทรงปรารถนาจะยุบหุ่นแล้วหล่อใหม่ แต่สมเด็จพระสังฆราชห้ามไว้ว่า "เมื่อเป็นองค์พระอยู่แล้วจะเอาไฟเผาอีกไม่ควร" จึงโปรดให้สร้างเจดีย์แบบย่อมุมไม้ 12 สูงเส้นเศษ บรรจุพระศรีสรรเพชญ์ [1] ภายในวัดพระเชตุพนวิมลมังคลาราม พระราชทานนามว่า "พระมหาเจดีย์พระศรีสรรเพชญดาญาณ" ปัจจุบันประดิษฐานอยู่ ณ วิหารทิศ ภายในวัดพระเชตุพนวิมลมังคลาราม

อ้างอิง[แก้]

  1. สิริวัฒน์ คำวันสา 2541