พระราชกฤษฎีกานูเอบาปลันตา
พระราชกฤษฎีกานูเอบาปลันตา (สเปน: Decretos de Nueva Planta; กาตาลา: Decrets de Nova Planta) เป็นพระราชกฤษฎีกาจำนวนหนึ่งที่พระเจ้าเฟลิเปที่ 5 พระมหากษัตริย์สเปนพระองค์แรกจากราชวงศ์บูร์บง ทรงลงพระปรมาภิไธยในระหว่าง ค.ศ. 1707[1] ถึง ค.ศ. 1716[1] ซึ่งอยู่ในช่วงสงครามสืบราชบัลลังก์สเปนและหลังมีสนธิสัญญายูเทรกต์มายุติสงครามนั้นไปแล้วเล็กน้อย
ผลแห่งพระราชกฤษฎีกา[แก้]
พระราชกฤษฎีกานี้มีผลในทางปฏิบัติเป็นการก่อให้เกิดรัฐสเปนและความเป็นพลเมืองสเปน โดยล้มเลิกการแบ่งแยกทางกฎหมายทั้งหมดระหว่างชาวกัสติยากับชาวอารากอน พระราชกฤษฎีกายังยกเลิกเขตแดนและพิกัดอัตราภาษีทั้งหมดภายในประเทศ ยกเว้นแต่ในดินแดนบาสก์ นอกจากนี้ พระราชกฤษฎีกายังให้พลเมืองของรัฐสเปนที่ก่อตั้งขึ้นใหม่นั้นมีสิทธิค้าขายกับอาณานิคมอเมริกันและเอเชียซึ่งไม่ถือเป็นอาณาเขตเฉพาะของราชบัลลังก์กัสติยาอีกต่อไป อนึ่ง รัฐบาลในมาดริดยังจะได้แต่งตั้งข้าราชการชั้นสูงโดยตรง และสถาบันส่วนใหญ่ในพื้นที่ที่กลายเป็นองค์กรส่วนท้องถิ่นแล้วก็จะต้องถูกยกเลิก ส่วนคดีความนั้นก็จะต้องฟ้องและต่อสู้กันเป็นภาษากัสติยา ซึ่งได้กลายเป็นภาษาหนึ่งเดียวของรัฐบาลแทนภาษาละติน ภาษากาตาลา และภาษาอื่น ๆ ในสเปนแล้ว
อ้างอิง[แก้]
- ↑ 1.0 1.1 Stanley G. Payne. "Chapter 16, The Eighteenth-Century Bourbon Regime in Spain". A History of Spain and Portugal - Vol. 2. สืบค้นเมื่อ 2008-04-17.