พระนางอินฮย็อน

สมเด็จพระราชินีอินฮย็อน
[[1]]
พระอิสริยยศ	พระราชินี (1681-1688,1694-1701)
ราชวงศ์	ราชวงศ์โชซอน
ข้อมูลส่วนพระองค์
ประสูติ	15 พฤษภาคม ค.ศ. 1667 เมืองยอจู จังหวัดคยองกี อาณาจักรโชซอน
สวรรคต	16 กันยายน ค.ศ. 1701 (34 ปี) พระราชวังชังด็อก ฮันยาง อาณาจักรโชซอน
พระราชบิดา	มิน ยู จอง
พระราชมารดา	ท่านผู้หญิงซอง
พระราชสวามี	พระเจ้าซุกจง (ค.ศ. 1674 - ค.ศ. 1720)

สมเด็จพระราชินีอินฮย็อน (Hangul: 인현왕후, Hanja: 仁顯王后) (1667–1701) เป็นพระภรรยาเจ้าในตำแหน่งพระมเหสีพระองค์ที่สองในพระเจ้าซุกจงแห่งโชซอนและเป็นหนึ่งในราชินีเป็นที่รู้จักกันดีที่สุดของราชวงศ์โชซอน ชีวิตของเธอได้รับการแสดงในละครประวัติศาสตร์เกาหลีหลายเรื่องราว

ประวัติ

พระนางเสด็จพระราชสมภพในสกุลมินแห่งยอฮึงซึ่งเป็นสกุลอันสูงศักดิ์ โดยเป็นธิดาคนรองของ มินยูจุง (Hangul: 민유중, Hanja: 閔維重)กับภรรยาคนที่ 2 ซึ่งเป็นสตรีจากสกุลซ็องแห่งอึนจิน

ในปีค.ศ. 1681 พระนางทรงเข้าพระราชพิธีราชาภิเษกสมรสกับพระเจ้าซุกจง โดยเป็นพระมเหสีพระองค์ที่ 2 ของพระองค์ ขณะที่พระนางมีพระชนมายุเพียง 14 ปี ต่อมาในปีค.ศ. 1688 เมื่อพระสนมโซอึย สกุลชังมีพระประสูติกาลพระราชโอรสทำให้เกิดความวุ่นวายภายในพระราชสำนักจนนำไปสู่เหตุการณ์ การเปลี่ยนขั้วทางการเมืองปีคีซา (기사환국, 己巳換局) ในช่วงเวลานั้นพระเจ้าซุกจงต้องการให้พระราชโอรสที่ประสูติจากพระสนมโซอึย สกุลชังได้รับการแต่งตั้งเป็นองค์ชายรัชทายาท (วังเซจา 王世子) พระองค์จึงโปรดเลื่อนขั้นพระสนมโซอึย สกุลชัง ขึ้นเป็นพระสนมเอก พระราชทานราชทินนามว่า พระสนมเอกฮีบิน การแต่งตั้งนี้ได้รับการสนับสนุนจากฝ่ายใต้ซึ่งสนับสนุนสนมพระสนมเอกฮีบิน แต่ถูกคัดค้านจากฝ่ายตะวันตกซึ่งสนับสนุนพระมเหสี สกุลมินซึ่งนำโดยซงชียอล การคัดค้านทำให้พระเจ้าซุกจงโกรธเป็นอย่างมาก ฝ่ายใต้จึงยุยงให้พระเจ้าซุกจงทรงประหารชีวิตซงชียอล เนรเทศขุนนางฝ่ายตะวันตกออกไปจากราชสำนัก รวมทั้งปลดพระมเหสี สกุลมิน และแต่งตั้งพระสนมเอกฮีบินขึ้นเป็นพระมเหสี (วังบี 王妃) แทน

ต่อมาในปีค.ศ. 1694 พระเจ้าซุกจงเกิดความรู้สึกสำนึกผิดกับการกระทำเจ้าอารมณ์ของพระองค์ จึงมีพระราชโองการคืนพระอิสริยยศพระมเหสีให้อดีตพระมเหสี สกุลมิน และเชิญเสด็จกลับมาประทับอยู่ในพระราชวังตามพระอิสริยยศอันสูงศักดิ์ดังเดิม

รวมทั้งโปรดให้ลดพระอิสริยยศพระมเหสี สกุลชัง กลับไปเป็นพระสนมเอกฮีบินดังเดิม เรียกว่า(갑술환국, 甲戌換局) จนกระทั่งในปีค.ศ. 1701 พระมเหสี สกุลมิน ทรงพระประชวรเสด็จสวรรคตอย่างน่าเคลือบแคลงสงสัย ณ พระตำหนักกย็องชอนจอน (景春殿) ในพระราชวังชางกย็องกุง(昌慶宮) กรุงฮันยาง สิริพระชนมพรรษา 35 พรรษา (บางแหล่งบอกว่าพระนางถูกวางยาพิษ)พระเจ้าซุกจงในขณะที่ไว้ทุกข์ให้กับพระมเหสี ทรงพระสุบินทอดพระเนตรเห็นพระนางในชุดโซบกเปียกโชกไปด้วยเลือด พระเจ้าซุกจงทรงถามพระมเหสีถึงสาเหตุที่พระนางสวรรคต แต่พระนางไม่ได้ตรัสอะไร แต่ทรงชี้ไปทางตำหนักพระสนมเอกฮีบิน พระเจ้าซุกจงตื่นพระบรรทมขึ้นมาแล้วเสด็จพระราชดำเนินไปที่ตำหนักของพระสนมเอกฮีบิน ในขณะที่ทรงพระดำเนินเข้ามาใกล้ตำหนักพระสนมเอกนั้น พระองค์ก็ได้สดับเสียงดนตรี เสียงสวดมนต์และเสียงหัวเราะ ทรงแอบทอดพระเนตรดูจึงได้ทอดพระเนตรเห็นพระสนมเอกฮีบินกับหญิงคนทรง กำลังทำพิธีสวดสาปแช่งให้พระมเหสี สกุลมินสวรรคต อีกทั้งใช้ลูกศรกระหน่ำแทงไปที่หุ่นที่ใช้เป็นตัวแทนพระองค์พระมเหสี พระเจ้าซุกจงจึงทรงมีพระราชโองการให้ปลดพระสนมเอกฮีบินลงเป็นสามัญชน พร้อมกับพระราชทานยาพิษ เรื่องราวของพระมเหสี สกุลมินนั้นได้รับการบันทึกโดยนางพระกำนัลของพระนางเองในบันทึกที่ชื่อว่า อินฮย็อน วังฮู จอน (Hangul: 인현왕후전, Hanja: 仁顯王后傳, Queen Inhyeon's Story) พระบรมศพของพระมเหสี สกุลมิน ได้รับการบรรจุฝังที่สุสานหลวงมย็องรึง ภายหลังเมื่อพระเจ้าซุกจงเสด็จสวรรคตในอีกหลายปีต่อมานั้น พระบรมศพของพระองค์ก็ได้รับการบรรจุฝังเคียงข้างพระมเหสี สกุลมิน ณ สุสานหลวงมย็องรึงนี้เอง

พระมเหสี สกุลมินได้รับพระราชทานพระนามอย่างเป็นทางการภายหลังสวรรคตว่า พระมเหสีอินฮย็อน (仁顯王后)

พระนางยังคงได้รับการถวายพระนามเพิ่มขึ้นเรื่อยๆตามโอกาสสำคัญต่างๆในเวลาต่อมา ในที่สุดเมื่อถึงปีค.ศ. 1890 ในรัชกาลพระเจ้าโกจง พระนามเต็มอย่างเป็นทางการของพระนางก็มีความยาวถึง 14 ตัวอักษรคือ พระมเหสีฮโย-กย็อง ซุกซ็อง จางซุน ว็อนฮวา อึยยอล จ็องมก อินฮย็อน วังฮู (孝敬淑聖莊純元化懿烈貞穆仁顯王后)

พระอิสริยยศ

• พระมเหสีฮโยกย็อง ซุกซอง จางซุน ว็อนฮวา อึยยอล จ็องมก อินฮย็อน วังฮู
• 효경숙성장순원화의열정목인현왕후
• 孝敬淑聖莊純元化懿烈貞穆仁顯王后

ก่อนหน้า		พระนางอินฮย็อน		ถัดไป
สมเด็จพระราชินีอินกย็อง		สมเด็จพระราชินีแห่งโชซอน (ค.ศ. 1681 - 1689)		สมเด็จพระราชินีอ๊กซาน
สมเด็จพระราชินีอ๊กซาน		สมเด็จพระราชินีแห่งโชซอน (ค.ศ. 1694 - 1701)		สมเด็จพระราชินีอินว็อน