พระกระโดดกำแพง
พระกระโดดกำแพง (อังกฤษ: Buddha Jumps Over the Wall; จีนตัวเต็ม: 佛跳牆; จีนตัวย่อ: 佛跳墙; พินอิน: fó tiào qiáng) เป็นอาหารจีนในแบบกวางตุ้ง[1] และฝูเจี้ยน[2][3]ราคาแพงชนิดหนึ่ง[4] ได้ชื่อว่าเป็นอาหารที่รวมวัตถุดิบในราคาที่มีการซื้อขายแพงมากไว้มากที่สุด[5] เมื่อรวมราคาวัตถุดิบทั้งหมดแล้วอาจถึงขั้นหลักแสนบาท ในอดีตถือเป็นอาหารที่มีที่มาจากราชสำนักจีน[6]
วัตถุดิบหลักในการปรุงพระกระโดดกำแพงนั้น ได้แก่ หูฉลาม, ปลิงทะเล, เห็ดหอม, หอยเป๋าฮื้อ, กระเพาะปลา ในขณะที่น้ำซุปจะประกอบด้วย โสม, เก๋ากี่ และถังเช่า ซึ่งเป็นสมุนไพรจีนชนิดหนึ่ง ที่ในฤดูหนาวจะเป็นหนอน เมื่อหนอนจะมุดลงดินและตาย กลายเป็นพืชงอกขึ้นมาในฤดูร้อน ซึ่งเป็นเชื้อราชนิดหนึ่งที่อยู่ในตัวหนอน[7] หรืออาจจะมีแตกต่างไปจากนี้ได้เช่นกัน
ปรุงโดย นำวัตถุดิบทั้งหมดมาตุ๋น โดยเฉพาะหูฉลามจะใช้เวลาเคี่ยวนานหลายชั่วโมง ขณะที่น้ำซุปก็ใช้เวลาต้มหลายชั่วโมง พร้อมเครื่องปรุงรส
พระกระโดดกำแพง เมื่อเวลาเสิร์ฟจะเสิร์ฟใส่ถ้วย จำหน่ายถ้วยละประมาณ 1,500 บาท และจำหน่ายกันในภัตตาคารจีนชั้นสูง เชื่อว่าเมื่อรับประทานไปแล้วจะบำรุงร่างกายและสมรรถภาพทางเพศสำหรับผู้ชาย อุดมไปด้วยโปรตีนและแคลเซียม[8] เหตุที่ได้ชื่อว่า พระกระโดดกำแพง เพราะมีกลิ่นหอมจนพระสงฆ์ที่ฉันแต่อาหารมังสวิรัติทนไม่ไหว ต้องกระโดดข้ามกำแพงมาฉัน[9]
อ้างอิง[แก้]
- ↑ Olivia Wu (May 24, 2006). "Two tastes of the city". SFGate.
- ↑ Shidao Xu; Chunjiang Fu, Qingyu Wu (2003). Origins of Chinese cuisine. Asiapac Books Pte Ltd. pp. 7–16. ISBN 981-229-317-5.
- ↑ Hanchao Lu (2005). Street criers: a cultural history of Chinese beggars. Stanford University Press. pp. 73–74. ISBN 0-8047-5148-X.
- ↑ Nina Zagat; Tim Zagat (June 15, 2007). "Eating Beyond Sichuan". The New York Times.
- ↑ "Saving the world's rarest shellfish". The Independent. 12 December 2005.[ลิงก์เสีย]
- ↑ พระกระโดดกำแพง
- ↑ Halpern, Miller (2002). Medicinal Mushrooms. New York, New York: M. Evans and Company, Inc. pp. 64–65. ISBN 0-87131-981-0
- ↑ "호텔신라, 불도장과 제주 한라산 김치 신상품 출시" (ภาษาเกาหลี). News Wire/ JoongAng Ilbo. 2006-02-13. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2013-01-06. สืบค้นเมื่อ 2013-12-27.
- ↑ Jo Jeong-hun (조정훈) (2007-11-09). "(Why) 내일 세상 떠난다면 무엇을 먹겠는가? (Why) What would you eat if you die tomorrow?" (ภาษาเกาหลี). The Chosun Ilbo.[ลิงก์เสีย]