พรรคปฏิรูปเอสโตเนีย
พรรคปฏิรูปเอสโตเนีย Eesti Reformierakond | |
|---|---|
| ผู้ก่อตั้ง | ซีม คาลลัส |
| ประธาน | คริสเตน มิฮัล |
| เลขาธิการ | ติโม ซุสโลฟ |
| คำขวัญ | Parem Eesti kõigile ('A Better Estonia for Everyone') |
| ก่อตั้ง | 18 พฤศจิกายน 1994 |
| รวมตัวกับ | Estonian Liberal Democratic Party |
| ที่ทำการ | Tallinn, Tõnismägi 9 10119 |
| หนังสือพิมพ์ | Paremad Uudised Reformikiri |
| ฝ่ายเยาวชน | Estonian Reform Party Youth |
| สมาชิกภาพ (ปี 2024) |  9,669[1] |
| อุดมการณ์ | |
| จุดยืน | |
| กลุ่มระดับสากล | องค์การเสรีนิยมสากล |
| กลุ่มในภูมิภาค | พันธมิตรนักเสรีนิยมและนักประชาธิปไตยเพื่อยุโรป |
| กลุ่มในสภายุโรป | รีนิวยุโรป |
| สี |
|
| เว็บไซต์ | |
| reform.ee | |
| ธงประจำพรรค | |
 | |
พรรคปฏิรูปเอสโตเนีย (เอสโตเนีย: Eesti Reformierakond) เป็นพรรคการเมืองเสรีนิยมของเอสโตเนีย[2][3] มีผู้นำคือ คริสเตน มิฮัล ซึ่งดำรงตำแหน่งตั้งแต่ ค.ศ. 2024 พรรคปฏิรูปเอสโตเนียยังเป็นที่รู้จักกันในชื่อเล่นว่า "พรรคกระรอก" (Oravapartei) หรือ "เหล่ากระรอก" (oravad) ซึ่งมาจากโลโก้ของพรรคเอง[4][5]
พรรคปฏิรูปเอสโตเนียก่อตั้งขึ้นในปี ค.ศ. 1994 โดยซีม คาลลัสซึ่งในขณะนั้นเป็นประธานธนาคารแห่งประเทศเอสโตเนีย โดยเป็นการแยกตัวออกมาจากพรรค Pro Patria National Coalition เนื่องจากพรรคนี้ได้เข้าร่วมในรัฐบาลผสมเกือบทุกชุดของเอสโตเนียมาตั้งแต่ช่วงกลางคริสต์ทศวรรษ 1990 จึงมีอิทธิพลอย่างมาก โดยเฉพาะอย่างยิ่งต่อแนวนโยบายตลาดเสรีและภาษีต่ำของประเทศ พรรคปฏิรูปเอสโตเนียเป็นสมาชิกเต็มตัวขององค์การเสรีนิยมสากลมาตั้งแต่ ค.ศ. 1996 (ก่อนหน้านั้นเป็นสมาชิกสังเกตการณ์ตั้งแต่ ค.ศ. 1994) และยังเป็นสมาชิกเต็มตัวของพันธมิตรนักเสรีนิยมและนักประชาธิปไตยเพื่อยุโรปด้วย ผู้นำพรรคที่เคยดำรงตำแหน่งนายกรัฐมนตรีเอสโตเนีย ได้แก่ ซีม คาลลัส ตาวี โรอิวัส อันดรุส อันซิป คายา คาลลัส และคริสเตน มิฮัล นับตั้งแต่วันที่ 11 มีนาคม ค.ศ. 2025 เป็นต้นมา พรรคนี้ได้เป็นแกนนำหลักในรัฐบาลผสมร่วมกับพรรคเอสโตเนีย 200
อ้างอิง
[แก้]- ↑ "Äriregistri teabesüsteem" (ภาษาเอสโตเนีย). คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 23 July 2011. สืบค้นเมื่อ 13 July 2024.
- ↑ Mindaugas Kuklys (2014). "Recruitment of parliamentary representatives in an ethno-liberal democracy". ใน Elena Semenova; Michael Edinger; Heinrich Best (บ.ก.). Parliamentary Elites in Central and Eastern Europe: Recruitment and Representation. Routledge. p. 101. ISBN 978-1-317-93533-9.
- ↑ Elisabeth Bakke (2010). "Central and Southeast European Politics since 1989". ใน Sabrina P. Ramet (บ.ก.). Central and East European party systems since 1989. Cambridge University Press. pp. 78–79. ISBN 978-1-139-48750-4.
- ↑ Oskolkov, Petr (January 2020). "Estonia's party system today: electoral turbulence and changes in ethno-regional patterns". Baltic Region. Moscow. 12: 6. doi:10.5922/2079-8555-2020-1-1. S2CID 216522189.
- ↑ "Estonia: Kaja Kallas and the liberal Estonia of the future". www.freiheit.org (ภาษาอังกฤษ). 2 February 2021. สืบค้นเมื่อ 24 August 2021.
แหล่งข้อมูลอื่น
[แก้]- เว็บไซต์ทางการ
(ในภาษาเอสโตเนีย)
