ข้ามไปเนื้อหา

พยาธิวิทยาการพูดและภาษา

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี

พยาธิวิทยาการพูดและภาษา[a] (อังกฤษ: Speech–language pathology) คือ สาขาวิชาการดูแลสุขภาพและวิชาการที่เกี่ยวข้องกับการประเมิน การรักษา และการป้องกันความผิดปรกติในการสื่อสาร เช่น ความผิดปรกติทางภาษาด้านการแสดงออก, ความผิดปรกติทางภาษาด้านการแสดงออกและการเข้าใจ, ความผิดปรกติในการเปล่งเสียง, ความผิดปรกติในเสียงคำพูด, การพูดติดอ่าง, ความบกพร่องทางภาษาด้านวัจนปฏิบัติศาสตร์ รวมไปถึงความผิกปรกติในการกลืนตลอดช่วงชีวิต

วิชาชีพ

[แก้]

วิชาชีพของพยาธิวิทยาการพูดและภาษาเรียกว่า นักแก้ไขการพูด[1] (อังกฤษ: Speech–language pathologist, SLP) คือ ผู้ที่ปฏิบัติงานเกี่ยวกับการวินิจฉัย การบำบัดรักษาและฟื้นฟูผู้ป่วยที่มีความผิดปกติทางภาษาและการพูด เช่น พูดไม่ได้ พูดไม่ชัด เสียงผิดปกติ ปากแหว่งเพดานโหว่ ประสาทหูพิการ มีความบกพร่องด้านสติปัญญา ผู้ป่วยที่ถูกตัดกล่องเสียง ผู้ป่วยสมองพิการ

บทบาทของนักแก้ไขการพูดในทีมเวชศาสตร์ฟื้นฟู คือ

  1. ประเมินสภาพความผิดปกติ ทดสอบความสามารถทางภาษาและการพูดรวมถึงการกลืน
  2. แยกประเภทความผิดปกติ และให้การบำบัดรักษาแก้ไขและฟื้นฟูสมรรถภาพ ครอบคลุมทุกประเภทของความผิดปกติทางภาษาและการพูด
  3. ให้คำปรึกษาแนะนำแก่ผู้ปกครอง ญาติ ผู้ดูแล หรือผู้เกี่ยวข้องให้มีความรู้ ความเข้าใจเกี่ยวกับความผิดปกติของผู้ป่วยและเรียนรู้วิธีการรักษาที่ถูกต้อง
  4. คัดเลือกและประยุกต์ ใช้เครื่องช่วย อุปกรณ์เสริมวัสดุ เพื่อทดแทนให้เหมาะสมกับสภาพของผู้ป่วย
  5. เผยแพร่ความรู้เพื่อป้องกันความผิดปกติทางภาษาและการพูด

หมายเหตุ

[แก้]
  1. ราชบัณฑิตฯ บัญญัติ speech pathology ไว้ว่า "พยาธิวิทยาการพูด"[2] และบัญญัติ language pathology ไว้ว่า "พยาธิวิทยาภาษา"[3]

อ้างอิง

[แก้]
  1. "นักแก้ไขการพูด". คณะแพทยศาสตร์โรงพยาบาลรามาธิบดี มหาวิทยาลัยมหิดล ภาควิชาวิทยาศาสตร์สื่อความหมายและความผิดปกติของการสื่อความหมาย. สืบค้นเมื่อ 22 เมษายน 2025.
  2. สำนักงานราชบัณฑิตยสภา. "ศัพท์บัญญัติ ๔๐ สาขาวิชา สำนักงานราชบัณฑิตยสภา (สืบค้นคำว่า speech pathology)". สืบค้นเมื่อ 22 เมษายน 2025.
  3. สำนักงานราชบัณฑิตยสภา. "ศัพท์บัญญัติ ๔๐ สาขาวิชา สำนักงานราชบัณฑิตยสภา (สืบค้นคำว่า language pathology)". สืบค้นเมื่อ 22 เมษายน 2025.