พยาธิวิทยาการพูดและภาษา
บทความนี้ไม่มีการอ้างอิงจากแหล่งที่มาใด |
พยาธิวิทยาการพูดและภาษา[a] (อังกฤษ: Speech–language pathology) คือ สาขาวิชาการดูแลสุขภาพและวิชาการที่เกี่ยวข้องกับการประเมิน การรักษา และการป้องกันความผิดปรกติในการสื่อสาร เช่น ความผิดปรกติทางภาษาด้านการแสดงออก, ความผิดปรกติทางภาษาด้านการแสดงออกและการเข้าใจ, ความผิดปรกติในการเปล่งเสียง, ความผิดปรกติในเสียงคำพูด, การพูดติดอ่าง, ความบกพร่องทางภาษาด้านวัจนปฏิบัติศาสตร์ รวมไปถึงความผิกปรกติในการกลืนตลอดช่วงชีวิต
วิชาชีพ
[แก้]วิชาชีพของพยาธิวิทยาการพูดและภาษาเรียกว่า นักแก้ไขการพูด[1] (อังกฤษ: Speech–language pathologist, SLP) คือ ผู้ที่ปฏิบัติงานเกี่ยวกับการวินิจฉัย การบำบัดรักษาและฟื้นฟูผู้ป่วยที่มีความผิดปกติทางภาษาและการพูด เช่น พูดไม่ได้ พูดไม่ชัด เสียงผิดปกติ ปากแหว่งเพดานโหว่ ประสาทหูพิการ มีความบกพร่องด้านสติปัญญา ผู้ป่วยที่ถูกตัดกล่องเสียง ผู้ป่วยสมองพิการ
บทบาทของนักแก้ไขการพูดในทีมเวชศาสตร์ฟื้นฟู คือ
- ประเมินสภาพความผิดปกติ ทดสอบความสามารถทางภาษาและการพูดรวมถึงการกลืน
- แยกประเภทความผิดปกติ และให้การบำบัดรักษาแก้ไขและฟื้นฟูสมรรถภาพ ครอบคลุมทุกประเภทของความผิดปกติทางภาษาและการพูด
- ให้คำปรึกษาแนะนำแก่ผู้ปกครอง ญาติ ผู้ดูแล หรือผู้เกี่ยวข้องให้มีความรู้ ความเข้าใจเกี่ยวกับความผิดปกติของผู้ป่วยและเรียนรู้วิธีการรักษาที่ถูกต้อง
- คัดเลือกและประยุกต์ ใช้เครื่องช่วย อุปกรณ์เสริมวัสดุ เพื่อทดแทนให้เหมาะสมกับสภาพของผู้ป่วย
- เผยแพร่ความรู้เพื่อป้องกันความผิดปกติทางภาษาและการพูด
หมายเหตุ
[แก้]อ้างอิง
[แก้]- ↑ "นักแก้ไขการพูด". คณะแพทยศาสตร์โรงพยาบาลรามาธิบดี มหาวิทยาลัยมหิดล ภาควิชาวิทยาศาสตร์สื่อความหมายและความผิดปกติของการสื่อความหมาย. สืบค้นเมื่อ 22 เมษายน 2025.
- ↑ สำนักงานราชบัณฑิตยสภา. "ศัพท์บัญญัติ ๔๐ สาขาวิชา สำนักงานราชบัณฑิตยสภา (สืบค้นคำว่า speech pathology)". สืบค้นเมื่อ 22 เมษายน 2025.
- ↑ สำนักงานราชบัณฑิตยสภา. "ศัพท์บัญญัติ ๔๐ สาขาวิชา สำนักงานราชบัณฑิตยสภา (สืบค้นคำว่า language pathology)". สืบค้นเมื่อ 22 เมษายน 2025.