ผู้นำฝ่ายสัมพันธมิตรระหว่างสงครามโลกครั้งที่สอง

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
ผู้นำฝ่ายสัมพันธมิตรในสงครามแปซิฟิก: เจียง ไคเชก, แฟรงกลิน ดี. โรสเวลต์ และวินสตัน เชอร์ชิล ในการประชุมไคโร เมื่อ ค.ศ. 1943
ประธานาธิบดีแห่งสหรัฐ แฟรงกลิน ดี. โรสเวลต์ และนายกรัฐมนตรีแห่งสหราชอาณาจักร วินสตัน เชอร์ชิล ในการประชุมกาซาบล็องกา ค.ศ. 1943
ผู้นำสุดท้ายของฝ่ายสัมพันธมิตร: เคลเมนต์ แอตต์ลี, แฮร์รี เอส. ทรูแมน และโจเซฟ สตาลิน ในการประชุมพ็อทซ์ดัม เมื่อ ค.ศ. 1945

ผู้นำฝ่ายสัมพันธมิตรระหว่างสงครามโลกครั้งที่สอง ประกอบไปด้วยบุคคลสำคัญต่าง ๆ จากหลาย ๆ ประเทศ ทั้งนักการเมืองและนักการทหาร บรรดาบุคคลเหล่านี้ได้แก่

สหรัฐ สหรัฐ[แก้]

แฟรงกลิน ดี. โรสเวลต์

แนวรบด้านยุโรป[แก้]

แนวรบด้านแปซิฟิก[แก้]

พลเอกดักลาส แมกอาร์เธอร์

ฟิลิปปินส์ เครือรัฐฟิลิปปินส์[แก้]

ปวยร์โตรีโก เครือรัฐเปอร์โตริโก[แก้]

จักรวรรดิบริติช จักรวรรดิอังกฤษและเครือจักรภพ[แก้]

สมเด็จพระเจ้าจอร์จที่ 6 แห่งสหราชอาณาจักร

สหราชอาณาจักร สหราชอาณาจักรบริเตนใหญ่และไอร์แลนด์เหนือ[แก้]

วินสตัน เชอร์ชิล
เบอร์นาร์ด มอนต์โกเมอรี

ออสเตรเลีย เครือรัฐออสเตรเลีย[แก้]

แคนาดา แคนาดา[แก้]

นิวซีแลนด์ นิวซีแลนด์[แก้]

แอฟริกาใต้ สหภาพแอฟริกาใต้[แก้]

มาเลเซีย บริติชมลายา[แก้]

นิวฟันด์แลนด์[แก้]

รัฐปาเลสไตน์ ปาเลสไตน์ในอาณัติของอังกฤษ[แก้]

อินเดีย บริติชอินเดีย[แก้]

สหภาพโซเวียต สหภาพโซเวียต[แก้]

โจเซฟ สตาลิน
  • โจเซฟ สตาลิน เป็นเลขาธิการเลขาธิการพรรคคอมมิวนิสต์แห่งสหภาพโซเวียตระหว่างสงครามโลกครั้งที่สอง ในยุคสมัยของเขานี้เองที่สหภาพโซเวียตได้ก้าวขึ้นมาเป็นมหาอำนาจคู่กับสหรัฐอเมริกา เป็นผู้บัญชาการทหารสูงสุดแห่งสหภาพโซเวียตและมีอิทธิพลอย่างมากต่อการทำสงครามกับเยอรมนีในแนวรบด้านตะวันออก
  • วยาเชสลาฟ โมโลตอฟ เป็นรัฐมนตรีว่าการกระทรวงการต่างประเทศแห่งสหภาพโซเวียตระหว่างปี ค.ศ. 1939-1949
  • มิคาอิล คาลินิน เป็นผู้ที่มีอำนาจทางการเมืองมากที่สุดคนหนึ่งในสหภาพโซเวียต
เกออร์กี จูคอฟ

ไต้หวัน สาธารณรัฐจีน[แก้]

เจียง ไคเช็ก
  • เจียง ไคเช็ค - จอมทัพและผู้นำรัฐบาลชาตินิยม (ก๊กมินตั๋ง) ของ สาธารณรัฐจีน และเป็นผู้บัญชาการทหารสูงสุดแห่งประเทศจีน
  • ซ่ง เหม่ย์หลิง - สุภาพสตรีหมายเลข 1 และเป็นภรรยาของนายพลเจียง ไคเช็ค เธอได้รวมรวมประชาชนในการต่อต้านการรุกรานของญี่ปุ่น
  • หลิน เซิน - เป็นประธาน(หรือประธานาธิบดี) แห่งรัฐบาลชาตินิยม ประมุขแห่งรัฐของจีน
  • เหอ ยิงฉิน เป็นหัวหน้าเสนาธิการทหารของสภาทหารแห่งชาติ
  • เฉิน เฉิง - เป็นนายพลแห่งกองทัพปฏิวัติแห่งชาติจีน และนักการเมืองคนสำคัญในสภาทหารแห่งชาติ
  • ไป่ ฉงซี - เป็นพันธมิตรใกล้ชิดของขุนศึกจากกวางสีนามว่า หลี่ ซ่งเริน และรองหัวหน้าเสนาธิการทหารของสภาทหารแห่งชาติ
  • หลี่ ซ่งเริน เป็นอดีตขุนศึกจากกวางสีซึ่งต่อสู้รบร่วมกับเจียง ไคเชกในสงครามต่อต้านจีน
  • หยาน ซีซาน เป็นอดีตขุนศึกจากชานซีซึ่งต่อสู้รบร่วมกับเจียง ไคเชกในสงครามต่อต้านจีน
  • เหว่ย หลี่ฮวง เป็นนายพลแห่งกองทัพปฏิวัติแห่งชาติจีนและผู้บัญชาการแห่งกองกำลังรบนอกประเทศของจีน
  • เซฺว เยฺว่ เป็นนายพลแห่งกองทัพปฏิวัติแห่งชาติจีนและผู้บัญชาการแห่งภูมิภาคทหารที่เก้า
  • แคลร์ ลี เชนโนลต์ เป็นผู้บัญชาการของหน่วยพยัคฆ์บิน แต่เดิมเป็นที่ปรึกษาทางทหารของเจียงไคเช็ค
  • เหมา เจ๋อตุง - เป็นผู้นำ พรรคคอมมิวนิสต์จีน เข้าร่วมเป็นพันธมิตรกับกองทัพรัฐบาลในการต่อต้านทหารญี่ปุ่น
  • จูเต๋อ - เป็นผู้บัญชาการทหารสูงสุดแห่งกองทัพสายที่ 8 และเป็นผู้นำทหารระดับสูงภายในพรรคคอมมิวนิสต์จีน
  • เผิง เต๋อหวย - เป็นผู้บัญชาการทหารในช่วงการรุกร้อยกรมทหาร การรุกของคอมมิวนิสต์ขนาดใหญ่ในช่วงสงคราม

ฝรั่งเศส สาธารณรัฐฝรั่งเศสที่ 3 (ถึง พ.ศ. 2483)[แก้]

ฝรั่งเศส รัฐบาลชั่วคราวแห่งสาธารณรัฐฝรั่งเศส (กองกำลังฝรั่งเศสเสรี ขบวนการฝรั่งเศสเสรี)[แก้]

ชาร์ล เดอ โกล

เบลเยียม ราชอาณาจักรเบลเยียม[แก้]

สาธารณรัฐแห่งสหรัฐบราซิล[แก้]

เดนมาร์ก ราชอาณาจักรเดนมาร์ก[แก้]

กรีซ ราชอาณาจักรกรีซ[แก้]

เม็กซิโก เม็กซิโก[แก้]

โปแลนด์สาธารณรัฐโปแลนด์ที่ 2 (ถึง พ.ศ. 2482)[แก้]

รัฐบาลลับของโปแลนด์ (รัฐลับโปแลนด์)[แก้]

ซาอุดีอาระเบีย ราชอาณาจักรซาอุดีอาระเบีย[แก้]

ราชอาณาจักรยูโกสลาเวีย[แก้]

ยอซีป บรอซ ตีโต

เชโกสโลวาเกีย สาธารณรัฐเชโกสโลวาเกียเสรี[แก้]

แอลเบเนียเสรี[แก้]

ลักเซมเบิร์ก ราชรัฐลักเซมเบิร์ก[แก้]

นอร์เวย์ ราชอาณาจักรนอร์เวย์[แก้]

เนเธอร์แลนด์ ราชอาณาจักรเนเธอร์แลนด์[แก้]

เอธิโอเปีย จักรวรรดิเอธิโอเปีย[แก้]

สมเด็จพระจักรพรรดิเฮลี เซลาสซีที่ 1 แห่งเอธิโอเปีย

อียิปต์ ราชอาณาจักรอียิปต์[แก้]

อิหร่าน รัฐจักรวรรดิแห่งอิหร่าน[แก้]

ไลบีเรีย สาธารณรัฐไลบีเรีย[แก้]

หมายเหตุ[แก้]

ดูเพิ่ม[แก้]