ป้อมปราการหลวงทังล็อง
หน้าตา
ส่วนกลางของป้อมปราการหลวง ทังล็อง-ฮานอย * | |
---|---|
แหล่งมรดกโลกโดยยูเนสโก | |
หอธงกตเก่อ | |
พิกัด | 21°02′06.9″N 105°50′24.9″E / 21.035250°N 105.840250°E |
ประเทศ | เวียดนาม |
ภูมิภาค ** | เอเชียและแปซิฟิก |
ประเภท | มรดกทางวัฒนธรรม |
เกณฑ์พิจารณา | (ii), (iii), (iv) |
อ้างอิง | 1328 |
ประวัติการขึ้นทะเบียน | |
ขึ้นทะเบียน | 2553 (คณะกรรมการสมัยที่ 34) |
พื้นที่ | 18.395 ha |
* ชื่อตามที่ได้ขึ้นทะเบียนในบัญชีแหล่งมรดกโลก ** ภูมิภาคที่จัดแบ่งโดยยูเนสโก |
ป้อมปราการหลวงทังล็อง (เวียดนาม: Hoàng thành Thăng Long) เป็นโบราณสถานที่สร้างขึ้นในคริสต์ศตวรรษที่ 11 โดยราชวงศ์ลี้ได้สร้างทับป้อมปราการจีนที่สร้างมาตั้งแต่คริสต์ศตวรรษที่ 7 เพื่อแสดงอิสรภาพที่มีต่อชาวจีนของชาวดั่ยเหวียต พระราชวังนี้เป็นศูนย์กลางอำนาจทางการเมืองและการศาสนามากว่า 13 ศตวรรษต่อเนื่องโดยตลอด เป็นราชวังแห่งเดียวในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ที่สร้างด้วยหินทั้งหมดและยังหลงเหลืออยู่
มรดกโลก
[แก้]ป้อมปราการหลวงทังล็องได้รับลงทะเบียนเป็นมรดกโลกในการประชุมคณะกรรมการมรดกโลกสมัยสามัญครั้งที่ 34 เมื่อ พ.ศ. 2553 ที่กรุงบราซิเลีย ประเทศบราซิล ด้วยข้อกำหนดและหลักเกณฑ์ในการพิจารณา ดังนี้
- (ii) - เป็นสิ่งที่มีอิทธิพลยิ่ง ผลักดันให้เกิดการพัฒนาสืบต่อมาในด้านการออกแบบทางสถาปัตยกรรม อนุสรณ์สถาน ประติมากรรม สวน และภูมิทัศน์ ตลอดจนการพัฒนาศิลปกรรมที่เกี่ยวข้อง หรือการพัฒนาการตั้งถิ่นฐานของมนุษย์ ซึ่งได้เกิดขึ้นในช่วงเวลาใดเวลาหนึ่ง หรือบนพื้นที่ใด ๆ ของโลกซึ่งทรงไว้ซึ่งวัฒนธรรม
- (iii) - เป็นสิ่งที่ยืนยันถึงหลักฐานของวัฒนธรรมหรืออารยธรรมที่ปรากฏให้เห็นอยู่ในปัจจุบันหรือว่าที่สาบสูญไปแล้ว
- (iv) - เป็นตัวอย่างอันโดดเด่นของประเภทของสิ่งก่อสร้างอันเป็นตัวแทนของการพัฒนา ทางด้านวัฒนธรรม สังคม ศิลปกรรม วิทยาศาสตร์ เทคโนโลยี อุตสาหกรรม ในประวัติศาสตร์ของมนุษยชาติ