ป็อปพังก์

ป็อปพังก์
แหล่งกำเนิดทางรูปแบบ	พังก์ร็อก, ป็อป
แหล่งกำเนิดทางวัฒนธรรม	กลางยุค 1970 ใน สหรัฐอเมริกา, สหราชอาณาจักร, แคนาดา และอีกหลายประเทศ
เครื่องบรรเลงสามัญ	เสียงร้อง - กีตาร์ไฟฟ้า - กีตาร์เบส - กลองชุด - ในบางครั้งมีเครื่องดนตรีอื่น (เช่น คีย์บอร์ด)
อื่น ๆ
	นิวเวฟ - โพสต์-พังก์ - สเกตพังก์ - สกาพังก์ - อัลเทอร์เนทีฟร็อก - อีโม

ป็อปพังก์ (อังกฤษ: Pop punk) ในบางครั้งเรียกพังก์ป็อป เป็นแนวเพลงที่รวม ผสมองค์ประกอบของพังก์ร็อกเข้ากับดนตรีป็อป ให้มีความหลากหลายยิ่งขึ้น^[1]

ในครั้งแรกที่มีการใช้คำว่าป็อปพังก์ ก็ยังไม่มีความชัดเจนในการใช้ แต่เพลงพังก์ร็อกที่ได้รับอิทธิพลจากเพลงป็อปก็เกิดขึ้นในช่วงกลางถึงปลายทศวรรษ 1970 โดยวงอย่าง เดอะราโมนส์, บัซค็อกซ์, เดอะแจม, เดอะแคลช, ดิอันเดอร์โทนส์ และ เดสเซนเดนต์ส^[2]^[3]^[4]^[5]^[6]^[7] วงแบดรีลิเจียน ที่เริ่มใน 1980 เป็นวงในยุคแรก ๆ ที่เล่นในแนวเพลงนี้ จนบางครั้งเรียกว่าเป็น มาเฟียของป็อปพังก์^[8]^[9]^[10] จนกลางยุค 1990 วงจากแคลิฟอร์เนียตอนใต้ก็มีวงอย่าง กรีนเดย์, ดิออฟสปริงส์ และแรนซิด ประสบความสำเร็จไปทั่วโลก

อ้างอิง[แก้]

บทความเกี่ยวกับเพลง ดนตรี หรือ เครื่องดนตรีนี้ยังเป็นโครง คุณสามารถช่วยวิกิพีเดียได้โดยเพิ่มข้อมูล ดูเพิ่มที่ สถานีย่อย:ดนตรี

[1] usic

[2] The Modpoppunk Archives

[3] The Ramones - Classic US Punk - Discography - Albums

[4] usic ((( The Jam > Biography )))

[5] The Buzzcocks, Pop Punk Pioneers

[6] The Undertones

[7] Undertones Get New Kicks : Rolling Stone

[8] Bad Religion: New Maps of Hell - Music - Citysearch

[9] Bad Religion Biography: Contemporary Musicians

[10] Bad Religion, page 1 - Music - Westword - Westword

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

ป็อปพังก์

อ้างอิง[แก้]

รายการนำทางไซต์

ค้นหา