ปลาไม้
| ปลาไม้ | |||||||
 ปลาไม้ | |||||||
| ชื่อภาษาจีน | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| อักษรจีนตัวเต็ม | 木魚 | ||||||
| |||||||
| ชื่อภาษาทิเบต | |||||||
| อักษรทิเบต | ཤིང་ཉ། | ||||||
| |||||||
| ชื่อภาษาเวียดนาม | |||||||
| จื๋อโกว๊กหงือ | mõ | ||||||
| จื๋อโนม | 楳 | ||||||
| ชื่อภาษาเกาหลี | |||||||
| ฮันกึล | 목어 | ||||||
| ฮันจา | |||||||
| ชื่อภาษาญี่ปุ่น | |||||||
| คันจิ | 木魚 | ||||||
| คานะ | もくぎょ | ||||||
| |||||||
| ชื่อภาษาแมนจู | |||||||
| อักษรแมนจู | ᡨᠣᡴᠰᡳᡨᡠ | ||||||
| อักษรโรมัน | toksitu | ||||||
ปลาไม้ หรือ มู่-ยฺหวี (จีน: 木魚; พินอิน: mùyú) เป็นเครื่องกระทบไม้ชนิดหนึ่งที่มีต้นกำเนิดจากประเทศจีน ใช้ในฐานะเครื่องประกอบจังหวะโดยพระภิกษุหรือฆราวาสในศาสนาพุทธนิกายมหายาน[1][2][3][4] ปลาไม้ใช้ในพิธีกรรมทางศาสนาพุทธในประเทศจีน เกาหลี ญี่ปุ่น เวียดนาม และประเทศในทวีปเอเชียอื่น ๆ
ปลาไม้มักใช้ในพิธีกรรมที่เกี่ยวข้องกับการสวดพระสูตร มนต์ หรือปกรณ์อื่น ๆ ในนิกายฉาน ปลาไม้ใช้เพื่อรักษาจังหวะระหว่างการสวดมนต์ ในนิกายสุขาวดี ปลาไม้ใช้ระหว่างการสวดพระนามพระอมิตาภพุทธะ
ปลาไม้มีหลากหลายขนาดและรูปร่าง มีตั้งแต่ขนาด 150 มิลลิเมตร (5.9 นิ้ว) สำหรับใช้โดยฆราวาสหรือใช้ปฏิบัติธรรมประจำวันด้วยตนเอง ไปจนถึงขนาด 1.2 เมตร (3.9 ฟุต) สำหรับใช้ในวัด ปลาไม้มักวางอยู่ทางด้านซ้ายของแท่นบูชา (ในวัดจีน) ข้าง ๆ กับระฆังหงายซึ่งเป็นเครื่องกระทบโลหะ ปลาไม้มักวางอยู่บนเบาะปักลายขนาดเล็กเพื่อป้องกันเสียงเคาะไม่พึงประสงค์จากการที่ปลาไม้วางอยู่บนพื้นผิวของโต๊ะแข็งหรือพื้นแข็ง รวมถึงป้องกันไม่ให้ปลาไม้เสียหายด้วย
ดูเพิ่ม
[แก้]อ้างอิง
[แก้]- ↑ Beck, John H. (2007). Encyclopedia of Percussion (2nd ed.). New York: Routledge. p. 60. ISBN 978-0-415-97123-2. OCLC 71632274.
- ↑ Blades, James (1992). Percussion Instruments and Their History. Westport: Bold Strummer. p. 115. ISBN 9780933224612.
- ↑ Adato, Joseph; Judy, George (1985). The Percussionist's Dictionary: Translations, Descriptions and Photographs of Percussion Instruments from Around the World. Alfred Music Publishing. p. 12. ISBN 9781457493829.
- ↑ Museum, National Palace (2013-06-01). "Origins and Developments of the Lingnan School of Painting_Monk and Wooden Fish Drum". National Palace Museum (ภาษาอังกฤษ). สืบค้นเมื่อ 2020-06-08.[ลิงก์เสีย]