ข้ามไปเนื้อหา

ปริตร

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี

ปริตร (สันสกฤต: ปริตฺร; บาลี: ปริตฺต) แปลว่า ความต้านทาน เครื่องป้องกันรักษา เครื่องต้านทาน เครื่องป้องกันรักษา รวมหมายถึงเครื่องราง ของขลัง ของที่ช่วยบรรเทา วิธีป้องกันรักษา

ในพุทธศาสนา "ปริตร" หมายถึง พระพุทธมนต์ภาษาบาลี เช่นพระสูตรบางพระสูตรในเจ็ดตำนาน สิบสองตำนาน ซึ่งถือกันว่าศักดิ์สิทธิ์ สามารถคุ้มครองรักษา ป้องกันอันตรายต่าง ๆ และกำจัดทุกข์ ภัย โรคได้ เรียกเต็มว่า "พระปริตร" นอกจากนี้ยังใช้เรียกของมงคลที่ผ่านการสวดพระพุทธมนต์มาแล้ว เช่น ด้ายสายสิญจน์ เรียกว่า ด้ายพระปริตร น้ำพระพุทธมนต์ เรียกว่า น้ำพระปริตร

รายชื่อ

[แก้]
  1. มงคลสูตร หรือ มงคลปริตร
  2. รัตนสูตร หรือ รัตนปริตร
  3. กรณียเมตตสูตร หรือ เมตตปริตร
  4. ฉัททันตปริตร, ขันธปริตร
  5. โมรปริตร
  6. วัฏฏกปริตร
  7. ธชัคคปริตร
  8. อาฏานาฏิยปริตร
  9. องคุลิมาลปริตร
  10. โพชฌังคปริตร
  11. อภยปริตร
  12. ชยปริตร

ดูเพิ่ม

[แก้]

อ้างอิง

[แก้]