ข้ามไปเนื้อหา

ปรัชญากับเศรษฐศาสตร์

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี

ปรัชญากับเศรษฐศาสตร์ หรือปรัชญาของเศรษฐศาสตร์ เป็นหัวข้อที่ศึกษา เช่น ทฤษฎีการเลือกเชิงเหตุผล การประเมินผลลัพธ์ทางเศรษฐกิจ สถาบันและกระบวนการ และ ภววิทยาของปรากฏการณ์ทางเศรษฐกิจ รวมถึงความเป็นไปได้ในการรับความรู้ของพวกเขา

ปรัชญาเศรษฐศาสตร์แบ่งออกเป็นสามหัวข้อซึ่งถือได้ว่าเป็นสาขาของ ทฤษฎีการปฏิบัติ, จริยศาสตร์ (ปรัชญาสังคมและการเมืองเชิงบรรทัดฐาน) และ ปรัชญาวิทยาศาสตร์ ทฤษฎีเศรษฐศาสตร์เกี่ยวกับเหตุผล สวัสดิการ และ ทางเลือกทางสังคม ปกป้องวิทยานิพนธ์เชิงปรัชญาที่สำคัญมักจะได้รับการแจ้งจากวรรณคดีปรัชญาที่เกี่ยวข้องและเป็นที่สนใจของผู้สนใจในทฤษฎีการปฏิบัติ จิตวิทยาเชิงปรัชญาและปรัชญาสังคมและการเมือง

เศรษฐศาสตร์ ได้รับความสนใจเป็นพิเศษสำหรับผู้ที่สนใจในญาณวิทยา และปรัชญาวิทยาศาสต เนื่องจากมีลักษณะเฉพาะที่ละเอียดและมีคุณสมบัติที่เปิดเผยของ วิทยาศาสตร์ธรรมชาติ ในขณะที่วัตถุนั้นประกอบไปด้วยปรากฏการณ์ทางสังคม [1]

ขอบเขต

[แก้]

ความหมายและภววิทยาของเศรษฐศาสตร์

[แก้]

คำถามที่มักจะกล่าวถึงในปรัชญาสาขาย่อยต่าง ๆ (ปรัชญาของ X ) คือ " X คืออะไร?" วิธีการทางปรัชญาของคำถาม "เศรษฐศาสตร์คืออะไร" มีโอกาสน้อยที่จะให้คำตอบมากกว่าการสร้างแบบสำรวจของปัญหาที่ความยุ่งยากและข้อโต้แย้งในการจำกัดความ ข้อพิจารณาที่คล้ายกันนี้ใช้เป็นบทนำในการอภิปรายเพิ่มเติมเกี่ยวกับวิธีวิทยาในหัวข้อ คำจำกัดความของเศรษฐศาสตร์แตกต่างกันไปตามกาลเวลาจากต้นกำเนิดของหัวข้อในยุคสมัยใหม่ที่สะท้อนให้เห็นถึงความกังวลทางโปรแกรมและความแตกต่างของผู้อธิบาย [2]

ปัญหาเชิงภววิทยายังคงเกิดขึ้นต่อไปกับคำถาม ที่ว่า "อะไรคือ ... " ที่กล่าวถึงในปรากฏการณ์ทางเศรษฐกิจขั้นพื้นฐาน เช่น "อะไร คือ คุณค่าทาง (เศรษฐกิจ) ? หรือ "ตลาดคืออะไร" แม้ว่ามันจะเป็นไปได้ที่จะตอบคำถามเหล่านี้ด้วยการนิยามคำจำกัดความทางวาจาที่แท้จริง แต่คุณค่าทางปรัชญาของการตั้งคำถามดังกล่าวนั้นมีจุดมุ่งหมายที่จะเปลี่ยนมุมมองทั้งหมดตามธรรมชาติของรากฐานทางเศรษฐศาสตร์ ในกรณีที่เกิดขึ้นได้ยากซึ่งความพยายามในการเปลี่ยนแปลงเชิงภววิทยานั้นได้รับการยอมรับอย่างกว้างขวาง ผลกระทบแต่ละระลอกนั้นแพร่ขยายออกจากขอบเขตของวิชาเศรษฐศาสตร์ทั้งหมด [3]

วิธีวิทยาและญาณวิทยาของเศรษฐศาสตร์

[แก้]

ญาณวิทยาเกี่ยวข้องกับวิธีที่เรารู้เกี่ยวกับสิ่งต่าง ๆ ในปรัชญาเศรษฐศาสตร์ หมายถึง การตั้งคำถาม เช่นประเภทของ "การเรียกร้องความจริง" ที่สร้างขึ้นโดยทฤษฎีเศรษฐศาสตร์ - ตัวอย่างเช่น เราอ้างว่าทฤษฎีมีความเกี่ยวข้องกับความเป็นจริงหรือการรับรู้หรือไม่? เราจะพิสูจน์ทฤษฎีเศรษฐศาสตร์ได้อย่างไร - ตัวอย่างเช่น ทฤษฎีเศรษฐศาสตร์ทุกทฤษฎีต้องพิสูจน์ให้เป็นจริงหรือไม่? ทฤษฎีเศรษฐศาสตร์มีความแม่นยำเพียงใดและพวกเขาสามารถอ้างสิทธิ์ในสถานะของวิทยาศาสตร์ที่แน่นอน - ตัวอย่างเช่น การคาดการณ์ทางเศรษฐกิจมีความน่าเชื่อถือมากพอกับการทำนายเหตุการณ์ในทางวิทยาศาสตร์ธรรมชาติหรือไม่ และเพราะเหตุใด อีกวิธีในการแสดงปัญหานี้คือการถามว่าทฤษฎีเศรษฐศาสตร์สามารถระบุ "กฎหมาย" ได้หรือไม่ นักปรัชญาวิทยาศาสตร์และนักเศรษฐศาสตร์ได้สำรวจประเด็นเหล่านี้อย่างละเอียดตั้งแต่ผลงานของอเล็กซานเดอร์ โรเซนเบิร์ก และ แดเนียล ฮอสแมน เป็นเวลากว่า 3 ทศวรรษ [4]

ทางเลือกที่มีเหตุผล ทฤษฎีการตัดสินใจและทฤษฎีเกม

[แก้]

วิธีการทางปรัชญาในทฤษฎีการตัดสินใจมุ่งเน้นไปที่แนวคิดพื้นฐานในทฤษฎีการตัดสินใจ - ตัวอย่างเช่น ในลักษณะของทางเลือกหรือความชอบ เหตุผล ความเสี่ยง และ ความไม่แน่นอน และตัวแทนทางเศรษฐกิจ [5] ทฤษฎีเกมมีการประยุกต์ใช้ร่วมกันระหว่างสาขาวิชาต่าง ๆ โดยเฉพาะอย่างยิ่ง คณิตศาสตร์ เศรษฐศาสตร์ และ ปรัชญา ทฤษฎีเกมยังคงมีการอภิปรายอย่างกว้างขวางในสาขาของปรัชญาเศรษฐศาสตร์ ทฤษฎีเกมสร้างขึ้นบนทฤษฎีการตัดสินใจและมีความสัมพันธ์กันอย่างใกล้ชิดและและมีความเป็นสหวิทยาการอย่างยิ่ง [6]

จริยศาสตร์กับความยุติธรรม

[แก้]

จริยธรรมของระบบเศรษฐกิจเกี่ยวข้องกับประเด็นต่าง ๆ เช่น วิธีการที่ถูกต้อง (ยุติธรรม) เพื่อรักษาหรือ กระจายสินค้าทางเศรษฐกิจ ระบบเศรษฐกิจในฐานะที่เป็นผลิตภัณฑ์ของกิจกรรมส่วนรวมอนุญาตให้ตรวจสอบผลทางจริยธรรมของพวกเขาสำหรับผู้เข้าร่วมทั้งหมด จริยธรรมและเศรษฐศาสตร์เกี่ยวข้องกับการศึกษาเชิงจริยธรรมในทางเศรษฐศาสตร์สวัสดิการ [7] เป็นที่ถกเถียงกันอยู่ว่าความสัมพันธ์ที่ใกล้ชิดระหว่างเศรษฐศาสตร์สวัสดิการกับการศึกษาด้านจริยธรรมสมัยใหม่อาจเสริมสร้างทั้งสองด้าน ซึ่งรวมถึงเศรษฐศาสตร์เชิงพยากรณ์และเชิงพรรณนาเพื่อเหตุผลของพฤติกรรมที่ให้การพึ่งพาซึ่งกันและกันทางสังคม [8]

จริยธรรมกับความยุติธรรมทับซ้อนกับสาขาวิชาในวิธีต่างๆ แนวทางได้รับการยกย่องว่าเป็นปรัชญามากขึ้นเมื่อพวกเขาศึกษาพื้นฐาน - ตัวอย่างเช่น ทฤษฎีความยุติธรรมของ จอห์น รอว์ (1971) [9] และ อนาธิปไตย, รัฐและสังคมในอุดมคติ (1974) ของ โรเบิร์ต โนซิค 'ความยุติธรรม' ในสาขาเศรษฐศาสตร์เป็นหมวดย่อยของเศรษฐศาสตร์สวัสดิการ [10] โดยมีแบบจำลองที่ แสดงถึงความประสงค์ทางสังคมและจริยธรรมของทฤษฎีที่กำหนด ในทาง"ประยุกต์" รวมถึงกฎหมาย [11] และ การวิเคราะห์ต้นทุน - ผลประโยชน์ [12]

ประโยชน์นิยม ซึ่งเป็นหนึ่งในวิธีการทางจริยธรรมมีต้นกำเนิดที่ผสมผสานกับภาวะฉุกเฉินของความคิดทางเศรษฐกิจสมัยใหม่ ในปัจจุบันลัทธิประโยชน์นิยมได้แพร่หลายในทางจริยศาสตร์เชิงประยุกต์ซึ่งเป็นหนึ่งในแนวทางที่หลากหลาย วิธีการที่ไม่ได้ใช้แนวคิดประโยชน์นิยมในจริยศาสตร์เชิงประยุกต์ก็มีการใช้เมื่อตั้งคำถามจริยศาสตร์ของระบบเศรษฐกิจ เช่น วิธีการตามสิทธิ ( deontological ) [13]

อุดมการณ์ทางการเมืองจำนวนมากสะท้อนถึงจริยศาสตร์ของระบบเศรษฐกิจในทันที ยกตัวอย่างเช่น คาร์ล มากซ์ ได้รับยกย่องว่าเป็นนักปรัชญายุคแรกซึ่งมีผลงานที่โดดเด่นที่สุดเป็นเรื่องของปรัชญาเศรษฐศาสตร์ อย่างไรก็ตาม การวิพากษ์ระบบเศรษฐกิจแบบทุนนิยมของมากซ์ไม่ได้ขึ้นอยู่กับจริยศาสตร์ ความยุติธรรม หรือประเด็นทางศีลธรรมใด ๆ เขามุ่งเน้นไปที่ความขัดแย้งของระบบทุนนิยมโดยธรรมชาติผ่านมุมมองของกระบวนการซึ่งในปัจจุบันเรียกว่า ทฤษฎีวัตถุนิยมวิภาษวิธี

ความคิดทางเศรษฐกิจที่ไม่ใช่กระแสหลัก

[แก้]

ปรัชญาเศรษฐศาสตร์กำหนดกฎเกณฑ์ของตนเองรวมถึงการตั้งคำถามเกี่ยวกับรากฐานหรือสมมติฐานของเศรษฐศาสตร์ รากฐานและสมมติฐานของเศรษฐศาสตร์ได้ถูกตั้งคำถามจากมุมมองของสิ่งที่น่าสังเกต แต่โดยทั่วไปแล้วจะอยู่ภายใต้กลุ่มที่เป็นตัวแทน หัวข้อเหล่านี้จึงรวมอยู่ในปรัชญาเศรษฐศาสตร์

  • Praxeology : วิทยาศาสตร์นิรนัยของการกระทำของมนุษย์บนฐานของหลักฐานที่รู้จักด้วยความมั่นใจว่าเป็นความจริงทางปรัชญา (ตามความแตกต่างของการวิเคราะห์ - สังเคราะห์ของ อิมมานูเอล ค้านท์) พัฒนาโดย Ludwig von Mises ภายในสำนักออสเตรีย ซึ่งเป็นความขัดแย้งที่ประหม่าต่อการสร้างแบบจำลองทางคณิตศาสตร์และการทดสอบสมมติฐานเพื่อตรวจสอบเศรษฐศาสตร์สำนักนีโอคลาสสิก [14] [15] ดูเพิ่มเติมที่ Praxeology
  • มุมมองข้ามวัฒนธรรมทางด้านเศรษฐกิจ: ตัวอย่างเช่น ชาวพุทธในภูฏานกระตุ้นให้เกิดแนวคิด " ความสุขมวลรวมของประชาชาติ " (แนะนำให้เป็นตัวชี้วัดการพัฒนาที่ดีกว่า GNI / GDP) อมรรตยะ เสน เป็นผู้สนับสนุนที่มีชื่อเสียงในการบูรณาการปรากฏการณ์ข้ามวัฒนธรรมเข้ากับความคิดเชิงเศรษฐกิจ [16] หัวข้อที่เกี่ยวข้อง: มานุษยวิทยาเชิงเศรษฐศาสตร์
  • มุมมองของลัทธิสตรีนิยมเกี่ยวกับเศรษฐศาสตร์ : เช่น Drucilla Barker & Edith Kuiper eds., Towards a feminist philosophy of economics. Routledge. 2003. ISBN 0-415-28388-4  ดูเพิ่มเติมได้ที่เศรษฐศาสตร์สตรีนืยม

นักวิชาการอ้างในวรรณคดี

[แก้]

สาขาวิชาที่เกี่ยวข้อง

[แก้]

จริยศาสตร์ของระบบเศรษฐกิจ เป็นพื้นที่ทับซ้อนระหว่าง จริยธรรมทางธุรกิจ และ ปรัชญาเศรษฐศาสตร์ ผู้ที่เขียนเกี่ยวกับจริยธรรมของระบบเศรษฐกิจมีแนวโน้มที่จะเรียกตัวเองว่า นักปรัชญาการเมือง มากกว่า นักจริยธรรมทางธุรกิจ หรือ นักปรัชญาทางเศรษฐกิจ มีการทับซ้อนกันอย่างมีนัยสำคัญระหว่างประเด็นทางทฤษฎีใน สาขาเศรษฐศาสตร์ และปรัชญาของเศรษฐศาสตร์ เนื่องจากเศรษฐศาสตร์เป็นที่ยอมรับกันโดยทั่วไปว่ามีต้นกำเนิดในด้านปรัชญา ประวัติศาสตร์ความคิดของเศรษฐศาสตร์จึงทับซ้อนกับปรัชญาของเศรษฐศาสตร์

หลักสูตร

[แก้]

มหาวิทยาลัยบางแห่งเปิดสอนหลักสูตรร่วมที่ผสมผสานกันระหว่างปรัชญา การเมืองและเศรษฐศาสตร์ หลักสูตรเหล่านี้ครอบคลุมถึงปัญหามากมายที่อภิปรายกันในทางปรัชญาและเศรษฐศาสตร์ แต่มีการตีความในวงกว้างมากกว่า มหาวิทยาลัยขนาดเล็กบางแห่ง อย่างเช่น วิทยาลัยเศรษฐศาสตร์และรัฐศาสตร์แห่งลอนดอน (LSE), มหาวิทยาลัย Erasmus แห่งรอทเทอร์ดาม, โรงเรียนธุรกิจโคเปนเฮเกน และ มหาวิทยาลัย Bayreuth เปิดสอนหลักสูตรปริญญาโทสาขาปรัชญาและเศรษฐศาสตร์

อ้างอิง

[แก้]
  1. ↑ "Philosophy of Economics, Stanford Encyclopedia of Philosophy".
  2. ↑ • Roger E. Backhouse and Steven Medema (2008). "economics, definition of," The New Palgrave Dictionary of Economics, 2nd Edition. Abstract.
       • _____. 2009. "Retrospectives: On the Definition of Economics," Journal of Economic Perspectives, 23(1), pp. 221–33. Abstract.
       • Adam Smith ([1776] 1976). An Inquiry into the Nature and Causes of the Wealth of Nations. Oxford University Press. p. 428.
       • John Stuart Mill (1844). "On the Definition of Political Economy; and on the Method of Investigation Proper to It", Essay V, in     Essays on Some Unsettled Questions of Political Economy.
       • Lionel Robbins (1932).     An Essay on the Nature and Significance of Economic Science, Macmillan, p. 16.
  3. ↑ • Roger E. Backhouse and Steven Medema (2008). "economics, definition of," The New Palgrave Dictionary of Economics, 2nd Edition. Abstract.
       • Uskali Mäki (2008). "scientific realism and ontology," The New Palgrave Dictionary of Economics, 2nd Edition. Abstract.
  4. ↑ • D. Wade Hands (2008). "philosophy and economics," The New Palgrave Dictionary of Economics, 2nd Edition. Abstract.
       • Roger E. Backhouse (2008). "methodology of economics," The New Palgrave Dictionary of Economics, 2nd Edition. Abstract.
       • Alexander Rosenberg (1976). Microeconomic Laws: A Philosophical Analysis, University of Pittsburgh Press. Description เก็บถาวร 2012-01-12 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน and preview.
       • _____ (1983). "If Economics Isn't Science, What Is It?" Philosophical Forum, 14, pp. 296-314.
       • _____ (1986). "What Rosenberg's Philosophy of Economics Is Not," Philosophy of Science, 53(1), pp. 127-132.
       • Douglas W. Hands (1984). "What Economics Is Not: An Economist's Response to Rosenberg," Philosophy of Science, 51(3), p p. 495-503.
       • Bruce J. Caldwell ([1982] 1994). Beyond Positivism: Economic Methodology in the Twentieth Century, 2nd ed. Routledge. Preview.
       • Daniel M. Hausman (1980). "How to Do Philosophy of Economics," PSA: Proceedings of the Biennial Meeting of the Philosophy of Science Association, 1, pp. 353-362.
       • _____ (1983). "The Limits of Economic Science," in The Limits of Lawfulness: Studies on the Scope and Nature of Scientific Knowledge, N. Rescher, ed. Reprinted in D.M. Hausman (1992 Essays on Philosophy and Economic Methodology, pp. 99-108.
       • Daniel M. Hausman (1989). "Economic Methodology in a Nutshell," Journal of Economic Perspectives, 3(2), pp. 115-127.
       • _____ (1992). The Inexact and Separate Science of Economics. Description, to ch. 1 link, preview, and reviews, 1st pages: [1][2].
       • Kevin D. Hoover (1995). "Review Article: Why Does Methodology Matter for Economics?" Economic Journal, 105(430), pp. 715-734.
       • Vernon L. Smith (2003). "Constructivist and Ecological Rationality in Economics," American Economic Review, 93(3), pp. 465-508. เก็บถาวร 2012-01-11 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน
       • _____ (2008). "experimental economics," The New Palgrave Dictionary of Economics, 2nd Edition, Abstract.
       • Francesco Guala (2005). The Methodology of Experimental Economics, Cambridge. Description/contents links and ch. 1 excerpt. เก็บถาวร 2012-09-17 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน
  5. ↑ Paul Anand (1993,1995). "Foundations of Rational Choice Under Risk". Oxford. Oxford University Press.
  6. ↑ Cristina Bicchieri (1993). Rationality and Coordination. Cambridge. Description and chapter-preview links, pp. v-vi. Game-theory links.
  7. ↑ • Amartya K. Sen (1970 [1984]). Collective Choice and Social Welfare. Elsevier. Description. เก็บถาวร 2011-05-01 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน
      • Daniel M. Hausman and Michael S. McPherson (1993). "Taking Ethics Seriously: Economics and Contemporary Moral Philosophy," Journal of Economic Literature, 31(2), pp. 671-731 เก็บถาวร 2017-10-20 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน.
      • _____ and _____ ([1994] 2005), 2nd Ed. Economic Analysis and Moral Philosophy. Description and preview links. เก็บถาวร 2016-05-27 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน
      • Hal R. Varian (1975). "Distributive Justice, Welfare Economics, and the Theory of Fairness," Philosophy & Public Affairs 4(3), pp. 223-247.
  8. ↑ Amartya Sen (1987). On Ethics and Economics, Blackwell, back cover. Description เก็บถาวร 2012-01-11 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน and chapter-preview links.
  9. ↑ Amartya Sen (1990). "Justice: Means versus Freedoms," Philosophy & Public Affairs, 19(2), pp. 111-121.
  10. ↑ In the Journal of Economic Literature classification codes at JEL: D63, wedged on the same line between 'Equity' and 'Inequality'.
  11. ↑ • Richard Posner (1981). The Economics of Justice. Description เก็บถาวร 2009-12-27 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน and chapter links, pp. xi-xiii.
       • David A. Hoffman and Michael P. O'Shea (2002). "Can Law and Economics Be Both Practical and Principled?" Alabama Law Review, 53(2), pp. 335-420 เก็บถาวร 2013-05-23 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน.
  12. ↑ Sven Ove Hansson (2010). "cost–benefit analysis: philosophical issues," The New Palgrave Dictionary of Economics, Online Edition. Abstract.
  13. ↑ Marc Fleurbaey (2008). "ethics and economics," The New Palgrave Dictionary of Economics, 2nd Edition. Abstract.
  14. ↑ What Is the Mises Institute? Mission Statement.
  15. ↑ Praxeology: The Methodology of Austrian Economics Praxeology: The Methodology of Austrian Economics. Murray N. Rothbard (1976)
  16. ↑ Amartya Sen (2008). "Culture and Development." เก็บถาวร 2011-10-05 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน

แหล่งอ้างอิง

[แก้]
  • Boulding, Kenneth E. (1969). "Economics as a Moral Science," American Economic Review, 59(1), pp. 1-12.
  • Caldwell, Bruce (1987). "positivism," The New Palgrave: A Dictionary of Economics, v.3, pp. 921–23.
  • Downie, R.S. (1987). "moral philosophy," The New Palgrave: A Dictionary of Economics, v. 3, pp. 551–56.
  • Hands, D. Wade, ed. (1993). The Philosophy and Methodology of Economics, Edward Elgar. 3 v. Description and Table of Contents links.
  • Davis, John B., Alain Marciano, Jochen Runde, eds. (2004). The Elgar Companion to Economics and Philosophy. Description & Table of Contents links เก็บถาวร 2013-06-06 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน and Introduction and ch. 1 previews เก็บถาวร 2013-06-06 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน via sidebar scrolling. Articles from 1925 & 1940-1991.
  • Hausman, Daniel M. (1992). Essays on Philosophy and Economic Methodology. Description, ch. 1 link. Chapter-preview links.
  • _____, ed. ([1984] 2008). The Philosophy of Economics: An Anthology, 3rd ed. Cambridge. Description & Table of contents links and Introduction. From John Stuart Mill on.
  • Heilbroner, Robert L. ([1953] 1999). The Worldly Philosophers: The Lives, Times, and Ideas of the Great Economic Thinkers, 7th ed. Scroll to chapter-preview links.
  • Hodgson, Bernard (2001). Economics as Moral Science. Description and chapter-preview links, pp. xi-xiv.
  • Peil, Jan, and Irene van Staveren, eds. (2009). Handbook of Economics and Ethics, Edward Elgar. Description and preview.
  • Putnam, Hilary (1993). "The Collapse of the Fact/Value Dichotomy," in Martha Nussbaum and Amartya Sen, ed. The Quality of Life, pp. 143–157. Oxford. Reprinted in Putnam (2002), Part I, pp. 5 -64.
  • _____ (2002). The Collapse of the Fact/Value Dichotomy and Other Essays, Description and chapter-preview links.
  • Robinson, Joan (1962). Economic Philosophy. Description and scroll to chapter and previews.
  • Rubinstein, Ariel (2006). "Dilemmas of an Economic Theorist," Econometrica, 74(4), pp. 865-883 (close Page tab).
  • Szenberg, Michael, ed. (1992). Eminent Economists: Their Life Philosophies, Cambridge. Description and preview.
  • Walsh, Vivian (1961). Scarcity and Evil]: An Original Exploration of Moral Issues on the Frontier Between Guilt and Tragedy. Prentice-Hall.
  • _____ (1987). "philosophy and economics," The New Palgrave: A Dictionary of Economics, v. 3, pp. 861–869.
  • _____ (1996). Rationality, Allocation, and Reproduction. Cambridge. Description and scroll to chapter-preview links.

วารสาร

[แก้]

เชื่อมโยงภายนอก

[แก้]
เข้าถึงจาก "https://th.wikipedia.org/w/index.php?title=ปรัชญากับเศรษฐศาสตร์&oldid=11249257"