ข้ามไปเนื้อหา

ประชาธิปไตยคริสเตียน

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
การรวมตัวของกลุ่มผู้สนับสนุนพรรคสหภาพประชาธิปไตยคริสเตียนในเดสเซา ค.ศ. 1990

ประชาธิปไตยคริสเตียน (อังกฤษ: Christian democracy) เป็นอุดมการณ์ที่ได้รับแรงบันดาลใจจากคำสอนทางสังคมของศาสนาคริสต์ เพื่อตอบสนองต่อความท้าทายของสังคมและการเมืองร่วมสมัย[1][2]

ประชาธิปไตยคริสเตียนได้รับอิทธิพลหลักมาจากคำสอนทางสังคมของคาทอลิก[3][4]และลัทธิอัสมาจารย์ใหม่[5][6][7] รวมถึงประเพณีลัทธิคาลวินใหม่ภายในศาสนาคริสต์[8][9] ต่อมาก็ได้เป็นที่ยอมรับในกลุ่มลูเทอแรนและเพนเทคอสต์ ท่ามกลางประเพณีทางนิกายอื่น ๆ ของศาสนาคริสต์ในส่วนต่าง ๆ ทั่วโลก[10] ในช่วงคริสต์ศตวรรษที่ 19 ความกังวลหลักของอุดมการณ์นี้คือการประนีประนอมนิกายคาทอลิกเข้ากับประชาธิปไตย[6][7] เพื่อตอบปัญหาสังคมที่เกี่ยวข้องกับระบบทุนนิยมและชนชั้นแรงงาน[11][12] และเพื่อคลี่คลายความตึงเครียดระหว่างศาสนจักรกับรัฐ[13][14] ในคริสต์ศตวรรษที่ 20 นักประชาธิปไตยคริสเตียนเป็นผู้นำในยุโรปตะวันตกและยุโรปใต้หลังสงครามในการสร้างรัฐสวัสดิการที่ทันสมัยและการก่อตั้งสหภาพยุโรป[15] ยิ่งไปกว่านั้น ในช่วงปลายคริสต์ศตวรรษที่ 20 และต้นคริสต์ศตวรรษที่ 21 ประชาธิปไตยคริสเตียนได้รับการสนับสนุนในยุโรปตะวันออก ท่ามกลางอดีตรัฐคอมมิวนิสต์ที่ประสบปัญหาการทุจริตและภาวะชะงักงัน[16][17]

บนสเปกตรัมการเมืองซ้าย-ขวาของยุโรป ประชาธิปไตยคริสเตียนเป็นเรื่องยากที่จะระบุตำแหน่งที่แน่นอน เนื่องจากนักประชาธิปไตยคริสเตียนมักจะปฏิเสธเสรีนิยมทางเศรษฐกิจและปัจเจกนิยม พร้อมทั้งสนับสนุนการแทรกแซงของรัฐ ขณะเดียวกันก็ปกป้องสิทธิในทรัพย์สินส่วนบุคคลจากการแทรกแซงของรัฐที่มากเกินไป[18] ซึ่งหมายความว่าในอดีตประชาธิปไตยคริสเตียนถูกพิจารณาว่าเป็นฝ่ายซ้ายกลางในประเด็นทางเศรษฐศาสตร์ แต่เป็นฝ่ายขวากลางในประเด็นทางสังคมและศีลธรรมหลายอย่าง[19] เมื่อเร็ว ๆ นี้ พรรคประชาธิปไตยคริสเตียนได้วางตำแหน่งตัวเองเป็นฝ่ายขวากลาง ดังเช่นในกรณีของทั้งพรรคประชาชนยุโรป (European People's Party) และพรรคการเมืองคริสเตียนยุโรป (European Christian Political Party) ซึ่งพรรคประชาธิปไตยคริสเตียนจำนวนมากในยุโรปเป็นสมาชิกในเครืออยู่[20] นักประชาธิปไตยคริสเตียนสนับสนุน "ระบบเศรษฐกิจแบบตลาดเสรีที่มีการกำกับดูแลเล็กน้อย" ซึ่งมีระบบประกันสังคมที่มีประสิทธิภาพ[21] จึงเป็นเศรษฐกิจตลาดเพื่อสังคม[22]

พรรคประชาธิปไตยคริสเตียนหลายแห่งทั่วโลกเป็นสมาชิกขององค์การประชาธิปไตยกลางสากล ตัวอย่างของพรรคประชาธิปไตยคริสเตียนที่สำคัญ ได้แก่ พรรคสหภาพประชาธิปไตยคริสเตียนแห่งเยอรมนี (Christian Democratic Union of Germany) พรรคเรียกร้องประชาธิปไตยคริสเตียน (Christian Democratic Appeal) ของเนเธอร์แลนด์ พรรคสายกลาง (The Centre) ของสวิตเซอร์แลนด์ พรรคประชาชนของสเปน พรรคปฏิบัติการแห่งชาติ (National Action Party) ของเม็กซิโก พรรคประชาชนออสเตรีย (Austrian People's Party) และพรรคประชาธิปไตยคริสเตียนแห่งชิลี (Christian Democratic Party of Chile)[23] พรรคประชาธิปไตยคริสเตียนหลายแห่งในทวีปอเมริกามีความเกี่ยวข้องกับองค์การประชาธิปไตยคริสเตียนแห่งอเมริกา[24]

ประชาธิปไตยคริสเตียนยังคงมีอิทธิพลอย่างต่อเนื่องในยุโรปและละตินอเมริกา แม้ว่าอุดมการณ์นี้จะมีอยู่ในส่วนอื่น ๆ ของโลกด้วยเช่นกัน[25]

อ้างอิง

[แก้]
  1. ↑ Caciagli, Robeck & Yong 2008, pp. 165, 169.
  2. ↑ Invernizzi Accetti 2019, pp. 19, 24.
  3. ↑ Heywood 2012, p. 83.
  4. ↑ Galetti 2011, p. 28, 3.4.
  5. ↑ Witte 1993, p. 9.
  6. 1 2 Caciagli, Robeck & Yong 2008, p. 165.
  7. 1 2 Invernizzi Accetti 2019, p. 19.
  8. ↑ Nijhoff 2011, pp. 18–22.
  9. ↑ Freeden 2004, p. 13.
  10. ↑ Freeden 2004, p. 82.
  11. ↑ Fogarty 1957, p. 3.
  12. ↑ Invernizzi Accetti 2019, pp. 139–140.
  13. ↑ Witte 1993, p. 49.
  14. ↑ Fogarty 1957, pp. 149–166.
  15. ↑ Kalyvas & van Kersbergen 2010, p. 185.
  16. ↑ Christian Democracy and the Fall of Communism. Leuven University Press. 2019. doi:10.2307/j.ctvrnfq4r. ISBN 978-94-6270-216-5. JSTOR j.ctvrnfq4r.
  17. ↑ Karatnycky, Adrian (1998). "Christian Democracy Resurgent: Raising the Banner of Faith in Eastern Europe". Foreign Affairs. 77 (1): 13–18. doi:10.2307/20048358. ISSN 0015-7120. JSTOR 20048358.
  18. ↑ Munro, André. "Christian democracy". Encyclopædia Britannica. สืบค้นเมื่อ 2022-11-05. For this reason, Christian democracy does not fit squarely in the ideological categories of left and right.
  19. ↑ Kte'pi 2009, p. 131: "The basic tenets of Christian democracy call for applying Christian principles to public policy; Christian democratic parties tend to be socially conservative but otherwise left of centre with respect to economic and labour issues, civil rights, and foreign policy".
  20. ↑ Geest, Fred Van (2017). Introduction to Political Science: A Christian Perspective (ภาษาอังกฤษ). InterVarsity Press. ISBN 978-0-8308-9086-6. In fact, there are scores of Christian Democratic parties throughout Europe and the world. In the European Parliament, they aer the dominant group, joining together in a pan-European party called the European People's Party, as well as in another party called the European Christian Political Movement. ... many Christian Democratic parties would be considered on the center-right of the ideological spectrum. ... What is distinctive about many of these parties is their explicit Christian identity.
  21. ↑ Vervliet 2009, pp. 48–51.
  22. ↑ Grabow 2011, pp. 24–25.
  23. ↑ Van Hecke & Gerard 2004.
  24. ↑ Papini, Roberto (1997). The Christian Democrat International (ภาษาอังกฤษ). Rowman & Littlefield. p. 276. ISBN 978-0-8476-8300-0.
  25. ↑ Müller 2014.
เข้าถึงจาก "https://th.wikipedia.org/w/index.php?title=ประชาธิปไตยคริสเตียน&oldid=12591131"