ประชาคมถ่านหินและเหล็กกล้ายุโรป
ประชาคมถ่านหินและเหล็กกล้ายุโรป (อังกฤษ: European Coal and Steel Community; ECSC) เป็นองค์การของยุโรปที่ก่อตั้งขึ้นหลังสงครามโลกครั้งที่สองเพื่อรวมอุตสาหกรรมถ่านหินและเหล็กกล้าของยุโรปเข้าเป็นตลาดร่วมเดี่ยว โดยยึดหลักการของอำนาจเหนือชาติซึ่งจะถูกกำกับดูแลโดยการจัดตั้งคณะมนตรีระดับสูงที่ประกอบด้วยผู้แทนที่ได้รับแต่งตั้งจากรัฐสมาชิก ผู้ซึ่งจะไม่เป็นตัวแทนของผลประโยชน์ชาติของตน แต่จะทำการตัดสินใจและดำเนินการเพื่อผลประโยชน์ทั่วไปของประชาคมโดยรวม[1] ประชาคมถ่านหินและเหล็กกล้ายุโรปก่อตั้งขึ้นอย่างเป็นทางการในปี ค.ศ. 1951 โดยสนธิสัญญาปารีสซึ่งลงนามโดยเบลเยียม ฝรั่งเศส อิตาลี ลักเซมเบิร์ก เนเธอร์แลนด์ และเยอรมนีตะวันตก และโดยทั่วไปถือว่าเป็นก้าวแรกในกระบวนการการรวมตัวของยุโรปหลังสงครามโลกครั้งที่สองสิ้นสุดลงในยุโรป องค์กรนี้เป็นบรรพบุรุษทางจิตวิญญาณของสหภาพยุโรปในปัจจุบันเนื่องจากการขยายทั้งสมาชิกและหน้าที่ในภายหลังได้นำไปสู่การก่อตั้งสหภาพยุโรปในที่สุด
ประชาคมถ่านหินและเหล็กกล้ายุโรปถูกเสนอขึ้นเป็นครั้งแรกผ่านปฏิญญาชูมานโดยโรแบร์ ชูมัน รัฐมนตรีต่างประเทศฝรั่งเศส เมื่อวันที่ 9 พฤษภาคม ค.ศ. 1950 ซึ่งสหภาพยุโรปถือเป็นวันระลึกวันยุโรป ซึ่งเป็นหนึ่งวันหลังวันครบรอบปีที่ห้าของการสิ้นสุดสงครามโลกครั้งที่สอง โดยมีวัตถุประสงค์เพื่อป้องกันไม่ให้เกิดสงครามระหว่างฝรั่งเศสและเยอรมนีขึ้นอีก เขาประกาศว่าความเป็นน้ำหนึ่งใจเดียวกันในการผลิตที่เกิดจากการรวมการผลิตถ่านหินและเหล็กกล้าเข้าด้วยกันจะทำให้สงครามระหว่างทั้งสองประเทศไม่เพียงแต่คิดไม่ถึง แต่ยังเป็นไปไม่ได้ในทางวัตถุ[2] สนธิสัญญาดังกล่าวได้สร้างตลาดร่วมในหมู่รัฐสมาชิก ซึ่งกำหนดให้มีการเคลื่อนย้ายสินค้าอย่างเสรี (โดยไม่มีภาษีศุลกากรหรือภาษีอื่น ๆ) และห้ามรัฐสมาชิกริเริ่มการแข่งขันที่ไม่เป็นธรรมหรือการปฏิบัติที่เลือกปฏิบัติ[3]
เงื่อนไขของประชาคมถ่านหินและเหล็กกล้ายุโรปถูกบังคับใช้โดยสถาบันหลักสี่แห่ง ได้แก่ คณะมนตรีระดับสูง ซึ่งประกอบด้วยผู้ได้รับการแต่งตั้งที่เป็นอิสระ สมัชชาร่วม ซึ่งประกอบด้วยสมาชิกรัฐสภาจากประเทศสมาชิก คณะมนตรีพิเศษ ซึ่งประกอบด้วยรัฐมนตรีจากประเทศสมาชิก และศาลยุติธรรม สถาบันเหล่านี้ได้กลายเป็นพิมพ์เขียวสำหรับการจัดตั้งคณะกรรมาธิการยุโรป รัฐสภายุโรป คณะมนตรีแห่งสหภาพยุโรป และศาลยุติธรรมแห่งสหภาพยุโรปในปัจจุบันตามลำดับ
ประชาคมถ่านหินและเหล็กกล้ายุโรปได้เป็นแบบอย่างให้กับองค์การระดับยุโรปทั่วทวีปที่ถูกก่อตั้งขึ้นภายใต้สนธิสัญญาโรมในปี ค.ศ. 1957 ได้แก่ ประชาคมเศรษฐกิจยุโรป และประชาคมพลังงานปรมาณูยุโรป โดยที่ประชาคมถ่านหินและเหล็กกล้ายุโรปได้มีการแบ่งปันสมาชิกและบางส่วนของสถาบันร่วมกับองค์กรเหล่านี้ และในปี ค.ศ. 1967 สนธิสัญญาควบรวม (บรัสเซลส์) ก็ได้รวมสถาบันต่าง ๆ ของประชาคมถ่านหินและเหล็กกล้ายุโรปเข้ากับประชาคมเศรษฐกิจยุโรป แต่ประชาคมถ่านหินและเหล็กกล้ายุโรปยังคงสถานะทางนิติบุคคลที่เป็นอิสระของตนเอง จนกระทั่งสนธิสัญญาปารีสหมดอายุลงในปี ค.ศ. 2002 ทำให้กิจกรรมของประชาคมถ่านหินและเหล็กกล้ายุโรปถูกรวมเข้ากับประชาคมยุโรปอย่างสมบูรณ์ภายใต้กรอบของสนธิสัญญาอัมสเตอร์ดัมและสนธิสัญญานิส
อ้างอิง
[แก้]- ↑ "The European Communities". CVCE. สืบค้นเมื่อ 4 March 2013.
- ↑ Schuman, Robert (9 May 1950). "The Schuman Plan Declaration" (PDF). European Community. เก็บ (PDF)จากแหล่งเดิมเมื่อ May 16, 2023. สืบค้นเมื่อ 6 April 2023.
- ↑ "Treaty establishing the European Coal and Steel Community, ECSC Treaty". EUR-Lex (ภาษาอังกฤษ). 2017. สืบค้นเมื่อ 2023-04-06.