บาติก
| บาติกอินโดนีเซีย * | |
|---|---|
บาติกของอินโดนีเซีย | |
| ประเทศ | |
| ภูมิภาค ** | เอเชียและแปซิฟิก |
| สาขา | ธรรมเนียมและการแสดงออกทางมุขปาฐะ, แนวปฏิบัติทางสังคม พิธีกรรม และงานเทศกาล, งานช่างฝีมือดั้งเดิม |
| เกณฑ์พิจารณา | R.1, R.2, R.3, R.4, R.5 |
| อ้างอิง | 00170 |
| ประวัติการขึ้นทะเบียน | |
| ขึ้นทะเบียน | 2552 (คณะกรรมการสมัยที่ 4) |
| รายการ | ตัวแทนมรดกภูมิปัญญาทางวัฒนธรรมของมนุษยชาติ |
| * ชื่อตามที่ได้ขึ้นทะเบียนในบัญชีมรดกภูมิปัญญาทางวัฒนธรรมและการสงวนรักษาที่ดี ** ภูมิภาคที่จัดแบ่งโดยยูเนสโก | |
บาติก (อินโดนีเซีย: batik) หรือ บาเตะ (ชวา: ꦧꦛꦶꦏ꧀) เป็นเทคนิคย้อมผ้าด้วยวิธีกันด้วยขี้ผึ้ง โดยประยุกต์ใช้กับการย้อมเสื้อผ้าทั้งชุดหรือหมายถึงผ้าที่ใช้เทคนิควิธีนี้ที่มีต้นกำเนิดจากอินโดนีเซีย[1] การทำบาติกใช้วิธีการวาดจุดหรือเส้นเพื่อกันสีโดยอุปกรณ์ที่เรียกว่า จันติง (canting) หรือใช้วิธีการพิมพ์ตัวกันสีที่ทำจากทองแดงที่เรียกว่า จัป (cap)[2] ช่างฝีมือจะเลือกสีโดยจุ่มผ้าเข้ากับสีเดียว จากนั้นเอาขี้ผึ้งออกด้วยน้ำเดือด จากนั้นทำซ้ำหากต้องการหลายสี[1]
ประเพณีการทำบาติกพบได้ในหลายประเทศ แต่บาติกของอินโดนีเซียเป็นที่รู้จักมากที่สุด[3][4] บาติกของอินโดนีเซียบนเกาะชวามีประวัติอันยาวนานที่ผสมผสานทางวัฒนธรรม กับลวดลายอันหลากหลายที่ได้รับมาจากวัฒนธรรมอันหลากหลาย และได้รับการพัฒนาโดยส่วนใหญ่ทั้งรูปแบบ เทคนิค และคุณภาพของฝีมือช่าง เดือนตุลาคม พ.ศ. 2552 ยูเนสโกบรรจุบาติกของอินโดนีเซียเป็นงานชิ้นเอกของมรดกมุขปาฐะและมรดกที่จับต้องไม่ได้ของมนุษยชาติ (Masterpiece of Oral and Intangible Heritage of Humanity)[5]
อ้างอิง
[แก้]- 1 2 "What is Batik?". The Batik Guild.
- ↑ The Jakarta Post Life team. "Batik: a cultural dilemma of infatuation and appreciation". The Jakarta Post.
- ↑ Robert Pore (12 February 2017). "A unique style, Hastings artist captures wonder of crane migration". The Independent.
- ↑ Sucheta Rawal (4 October 2016). "The Many Faces of Sustainable Tourism - My Week in Bali". Huffingtonpost.
- ↑ ""Indonesian Batik", Inscribed in 2009 on the Representative List of the Intangible Cultural Heritage of Humanity". UNESCO. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 12 October 2014. สืบค้นเมื่อ 10 October 2014.