บัตเตอร์นัตสควอช
 | บทความนี้ต้องการการจัดหน้า จัดหมวดหมู่ ใส่ลิงก์ภายใน หรือเก็บกวาดเนื้อหา ให้มีคุณภาพดีขึ้น คุณสามารถปรับปรุงแก้ไขบทความนี้ได้ และนำป้ายออก พิจารณาใช้ป้ายข้อความอื่นเพื่อชี้ชัดข้อบกพร่อง |
| บัตเตอร์นัตสควอช | |
|---|---|
 บัตเตอร์นัตสควอชสุก | |
| ชนิด | Cucurbita moschata |
| ต้นกำเนิดลูกผสม | 'กูสเนก สควอช' × 'ฮับบาร์ด สควอช' |
| ผู้ปรับปรุงพันธุ์ | ชาร์ล เลกเก็ตต์ |
| ต้นกำเนิด | ปี 1940 เมืองสโตว รัฐแมสซาชูเซตส์ สหรัฐอเมริกา |
บัตเตอร์นัตสควอช (Cucurbita moschata) หรือที่ชาวออสเตรเลียและนิวซีแลนด์รู้จักกันในชื่อ ฟักทองบัตเตอร์นัต หรือ แกรมมา[1] เป็นฟักทองเทศที่เติบโตเป็นเถา รสชาติหวาน มัน คล้าย ๆ กับฟักทอง มีสีเหลืองอ่อนและส้ม โดยที่แกนเมล็ดอยู่ด้านล่างของผล เมื่อผ่าออกมาแล้ว จะค่อย ๆ เปลี่ยนเป็นสีส้มเข้มขึ้นและจะมีรสหวานขึ้น เป็นแหล่งของไฟเบอร์, วิตามินซี, แมกนีเซียม และโพแทสเซียม ทั้งยังอุดมไปด้วยวิตามินเอ
ถึงแม้ว่าโดยแท้จริงแล้วบัตเตอร์สควอชจะเป็นผลไม้ แต่ก็มักนำมาใช้แทนผักโดยกระบวนการต่าง ๆ อยู่บ่อยครั้ง เช่น อบ, โซเต (ผัด), ปิ้ง, ปูว์เร ส่วนจำพวกที่นำมาทำเป็นซุปหรือบด มักทำในหม้ออบ (casserole), ขนมปัง, มัฟฟิน และพาย
ประวัติ[แก้]
ที่เป็นที่นิยมอย่างแพร่หลายในยุคนั้น รู้จักกันในชื่อ บัตเตอร์นัตวัลธัม ที่มาจากวัลธัม แมสซาชูเซตส์ ถูกผสมขึ้นโดยโรเบิร์ต อี. ยัง[2][3] ส่วนโดโรธี เลกเกตต์ ได้นำบัตเตอร์นัตวัลธัม มาพัฒนาต่อกับสามีคนล่าสุด ชาร์ล เลกเกตต์ในช่วงปี 1940 ณ เมืองสโตว รัฐแมสซาชูเซตส์ สหรัฐอเมริกา และต่อมาได้นำไปเสนอที่ Waltham Field Station[4] เธอยังได้บอกที่มาของชื่อไว้ด้วยว่า "ละมุนดั่งเนย หวานเหมือนถั่ว"[5]
การนำมาปรุงอาหาร[แก้]
หนึ่งในวิธีปรุงที่ใช้กันมากที่สุดคือการอบ ก่อนอบ ก็จะผ่าบัตเตอร์สควอชตามยาว (ในภาพ) ทาด้วยน้ำมันบาง ๆ หรือวางบนน้ำที่เทลงไปในกระทะเล็กน้อย นำด้านที่ผ่าคว่ำลงไปบนถาด และอบเป็นเวลา 45 นาทีหรือจนกว่าจะนุ่ม เมื่ออบแล้ว สามารถนำมาปรุงอาหารในแบบอื่น ๆ ได้อีกหลายวิธี[6]
| คุณค่าทางโภชนาการต่อ 100 กรัม (3.5 ออนซ์) | |
|---|---|
| พลังงาน | 188 กิโลจูล (45 กิโลแคลอรี) |
11.69 g | |
| ใยอาหาร | 2 g |
0.1 g | |
1 g | |
| วิตามิน | |
| วิตามินเอ | (67%) 532 μg(39%) 4226 μg |
| ไทอามีน (บี1) | (9%) 0.1 มก. |
| ไรโบเฟลวิน (บี2) | (2%) 0.02 มก. |
| ไนอาซิน (บี3) | (8%) 1.2 มก. |
(8%) 0.4 มก. | |
| วิตามินบี6 | (12%) 0.154 มก. |
| โฟเลต (บี9) | (7%) 27 μg |
| วิตามินซี | (25%) 21 มก. |
| วิตามินอี | (10%) 1.44 มก. |
| แร่ธาตุ | |
| แคลเซียม | (5%) 48 มก. |
| เหล็ก | (5%) 0.7 มก. |
| แมกนีเซียม | (10%) 34 มก. |
| แมงกานีส | (10%) 0.202 มก. |
| ฟอสฟอรัส | (5%) 33 มก. |
| โพแทสเซียม | (7%) 352 มก. |
| สังกะสี | (2%) 0.15 มก. |
| ประมาณร้อยละคร่าว ๆ โดยใช้การแนะนำของสหรัฐสำหรับผู้ใหญ่ แหล่งที่มา: USDA FoodData Central | |
หากนำมาทำเป็นผลไม้ ก็จะนำมาปอกเปลือก หักกิ่ง และคว้านเมล็ดออก ซึ่งไม่ค่อยนำมารับประทานในรูปแบบนี้เท่าใดนัก[7] อย่างไรก็ดี เมล็ดนั้นยังใช้ได้อีก ไม่ว่าจะดิบหรืออบแล้ว และเปลือกก็ยังใช้ได้เมื่ออบแล้ว
ออสเตรเลีย[แก้]
ในออสเตรเลีย บัตเตอร์สควอชนั้นถือว่าเป็นฟักทอง และสามารถใช้แทนกับฟักทองชนิดอื่น ๆ ได้
แอฟริกาใต้[แก้]
ในแอฟริกาใต้ บัตเตอร์สควอชมักนำมาทำเป็นซุปหรือนำไปย่างทั้งผล บัตเตอร์สควอชย่างมักจะปรุงด้วยเครื่องเทศ เช่น จันทร์เทศและซินนามอน หรือยัดไส้ (เช่น ปวยเล้งและเฟตา) ก่อนจะห่อฟอยล์แล้วย่าง
บัตเตอร์สควอชย่างมักจะถูกเสิร์ฟเป็นเครื่องเคียงกับเบรส (braais, บาร์บีคิว) และเสิร์ฟเป็นซุปเป็นจานหลัก
นิวซีแลนด์[แก้]
บัตเตอร์ัทสควอชถูกนำเข้ามาในนิวซีแลนด์ในปี 1950 โดย พี่น้องอาเธอร์และเดวิด แฮร์ริสันที่เป็นคนเพาะปลูกต้นไม้และชาวสวนในตลาดของ โอตากิ นิวซีแลนด์[ต้องการอ้างอิง]
ดูเพิ่ม[แก้]
อ้างอิง[แก้]
- ↑ "Commercial production of pumpkins and grammas". Department of Agriculture and Fisheries. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2016-08-06. สืบค้นเมื่อ 29 June 2016.
- ↑ Massachusetts Department of Agriculture Farm & Market Report, Vol. 78, No. 10, October 2001
- ↑ "Obituaries: Robert E. Young". The Campus Chronicle. 21 September 2001. สืบค้นเมื่อ 16 November 2014.
- ↑ "A Familiar Squash with Surprising Origins". Apple Country Living. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2013-11-26. สืบค้นเมื่อ 15 September 2013.
- ↑ "History of Cucurbita Moschata (Butternut Squash)". tropical-fresh.com. สืบค้นเมื่อ 13 January 2017.
- ↑ "Butternut Squash". Traditional-Foods.com. 2011. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 7 มกราคม 2012. สืบค้นเมื่อ 7 มกราคม 2012.
{{cite web}}: CS1 maint: bot: original URL status unknown (ลิงก์) - ↑ "Butternut Squash". Veg Box Recipes. 2008. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2013-09-28. สืบค้นเมื่อ 15 September 2013.
