นิปปงบูโดกัง
บูโดกัง | |
 นิปปงบูโดกังจากมุมมองด้านหน้า | |
 | |
| ชื่อเต็ม | นิปปงบูโดกัง 日本武道館 |
|---|---|
| ที่ตั้ง | เขตชิโยดะ โตเกียว ประเทศญี่ปุ่น |
| พิกัด | 35°41′36″N 139°45′00″E / 35.69333°N 139.75000°E |
| ขนส่งมวลชน | โตเกียวเมโทร รถไฟใต้ดินโทเอสายชินจูกุ โตเกียวเมโทรสายโทไซ โตเกียวเมโทรสายฮันโซมง |
| เจ้าของ | มูลนิธินิปปงบูโดกัง |
| ผู้ดำเนินการ | มูลนิธินิปปงบูโดกัง |
| ความจุ | 14,471 ที่นั่ง |
| การก่อสร้าง | |
| ก่อสร้าง | พ.ศ. 2507 |
| เปิดใช้สนาม | 3 ตุลาคม พ.ศ. 2507 |
| ปรับปรุง | พ.ศ. 2563 |
| งบประมาณในการก่อสร้าง | 2,000 ล้านเยน |
| สถาปนิก | มาโมรุ ยามาดะ |
| ผู้รับเหมาหลัก | บริษัททาเกนากะ |
| การใช้งาน | |
| โอลิมปิกฤดูร้อน 1964 นิวเจแปนโปรเรสต์ลิง เค-วัน ไพรด์ไฟต์ติงแชมเปียนชิพ โอลิมปิกฤดูร้อน 2020 | |
นิปปงบูโดกัง (ญี่ปุ่น: 日本武道館; โรมาจิ: Nippon Budōkan; แปลว่า: อาคารศิลปะการต่อสู้ญี่ปุ่น) หรือมักเรียกโดยย่อว่าบูโดกัง เป็นสนามกีฬาในร่ม ตั้งอยู่ในเขตชิโยดะ ใจกลางกรุงโตเกียว ประเทศญี่ปุ่น เป็นสนามกีฬาที่สำหรับจัดการแข่งขันกีฬาประเภทศิลปะป้องกันตัวโดยเฉพาะ เช่น คาราเต้ ยูโด มวยสากล เป็นต้น
นิปปงบูโดกังถูกสร้างขึ้นมาเพื่อรองรับการแข่งขันยูโด ในการแข่งขันกีฬาโอลิมปิกฤดูร้อน ครั้งที่ 18 ที่ญี่ปุ่นเป็นเจ้าภาพ ใช้ทุนสร้างสองพันล้านเยน และใช้เรื่อยมาจนปัจจุบัน โดยในโอลิมปิกฤดูร้อน 2020 สนามนี้จะกลับมาใช้แข่งขันยูโดอีกครั้ง
สำหรับในส่วนของมวยสากลอาชีพ ใช้เป็นสถานที่ชกชิงและป้องกันตำแหน่งแชมป์โลกของนักมวยญี่ปุ่นและนักมวยต่างชาติหลายครั้ง เช่น ยูริ อาร์บาชาค็อฟ–ฉัตรชัย สาสะกุล (ครั้งแรกในปี พ.ศ. 2538), วีระพล นครหลวงโปรโมชั่น–โฮซูมิ ฮาเซงาวะ (ครั้งแรกในปี ค.ศ. 2548), โฮซูมิ ฮาเซงาวะ–เฟร์นันโด มอนติเอล ในปี พ.ศ. 2553 เป็นต้น และใช้เป็นสถานที่แสดงคอนเสิร์ตและกิจกรรมอย่างอื่นด้วย ปัจจุบันมีความจุ 14,471 คน
- ที่นั่งทั้งหมด
- ชั้นหนึ่ง : 3,199 ที่นั่ง
- ชั้นสองและชั้นสาม : 7,846 ที่นั่ง
- ที่ยืน : 480
- ที่นั่งสำรอง : 2,946 ที่นั่ง
อ้างอิง[แก้]
- 1964 Summer Olympics official report. เล่ม 1. ภาค 1. หน้า 128–30.
แหล่งข้อมูลอื่น[แก้]
- เว็บไซต์อย่างเป็นทางการ (ญี่ปุ่น)
- แผนที่ เก็บถาวร 2015-02-01 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน
พิกัดภูมิศาสตร์: 35°41′36″N 139°45′00″E / 35.69333°N 139.75000°E