นิบิรุ
นิบิรุ (อังกฤษ: Nibiru บ้างก็สะกดว่า Neberu) เป็นชื่อทางโหราศาสตร์ของดาวพฤหัสบดีในวัฒนธรรมบาบิโลเนีย[1] เป็นคำในภาษาอัคคาเดียน มีความหมายว่า "จุดตัด" หรือ "จุดหักเห" โดยมากใช้กับแม่น้ำ[2] ในการศึกษาดาราศาสตร์ของชาวบาบิโลน คำว่า นิบิรุ (สะกดในอักษรคูนิฟอร์มว่า dné-bé-ru or MULni-bi-rum) ใช้ในความหมายถึงจุดสูงสุดของสุริยะคาบ เช่น จุดครีษมายันกับกลุ่มดาวที่เกี่ยวข้อง
หลักฐานเกี่ยวกับจุด นิบิรุ มีบรรยายอยู่ในจารึกแผ่นที่ 5 ของมหากาพย์ว่าด้วยการสร้างโลก Enûma Eliš ดังนี้
- "เมื่อมาร์ดุควางตำแหน่งของนิบิรุ เอนลิลกับเออาบนท้องฟ้า"[3]
เนื่องจากเป็นตำแหน่งสูงสุดบนเส้นทางโคจรของดาวเคราะห์ นิบิรุ จึงถูกมองว่าเป็นที่นั่งของ summus deus ผู้ไล่ต้อนดวงดาวไปเหมือนกับฝูงแกะ เทียบได้กับ มาร์ดุค ในตำนานของบาบิโลน
อ้างอิง[แก้]
- ↑ "Nibiru and Doomsday 2012: Questions and Answers". คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2012-09-20. สืบค้นเมื่อ 2010-01-18.
- ↑ พจนานุกรมภาษาอัคคาเดียน: nēbertu * , nēburu ใน Akkadian Dictionary
- ↑ Ernst Weidner in: Reallexikon der Assyriologie, vol. 2, de Gruyter, Berlin 1978, p. 381 แม่แบบ:De-icon
 | บทความดาราศาสตร์นี้ยังเป็นโครง คุณสามารถช่วยวิกิพีเดียได้โดยการเพิ่มเติมข้อมูล |