นิชิโอะ
นิชิโอะ 西尾市 | |
---|---|
![]() ทิวทัศน์ของนครนิชิโอะ | |
![]() ที่ตั้งของนิชิโอะ (เน้นสีชมพู) ในจังหวัดไอจิ | |
![]() | |
พิกัด: 34°49′48″N 137°04′11″E / 34.83000°N 137.06972°E | |
ประเทศ | ![]() |
ภูมิภาค | ชูบุ, โทไก |
จังหวัด | ![]() |
การปกครอง | |
• ประเภท | เทศบาลนคร |
• นายกเทศมนตรี | เค็ง นากามูระ (ตั้งแต่ ค.ศ. 2017) (อิสระ) |
พื้นที่ | |
• ทั้งหมด | 161.22 ตร.กม. (62.25 ตร.ไมล์) |
ประชากร (1 เมษายน ค.ศ. 2025)[1] | |
• ทั้งหมด | 166,793 คน |
• ความหนาแน่น | 1,035 คน/ตร.กม. (2,680 คน/ตร.ไมล์) |
สัญลักษณ์ | |
• ต้นไม้ | การบูร |
• ดอกไม้ | กุหลาบ |
เขตเวลา | UTC+9 (เวลามาตรฐานญี่ปุ่น) |
รหัสท้องถิ่น | 23213-1 |
โทรศัพท์ | 0563-56-2111 |
ที่อยู่ศาลาว่าการ | 22 ชิโมดะ โยริซูมิโจ นครนิชิโอะ จังหวัดไอจิ 445-8501 |
เว็บไซต์ | www |
นิชิโอะ (ญี่ปุ่น: 西尾市; โรมาจิ: Nishio-shi) เป็นนครแห่งหนึ่งที่ตั้งอยู่ในจังหวัดไอจิ ภูมิภาคชูบุ ประเทศญี่ปุ่น มีขนาดพื้นที่ทั้งหมด 160.22 ตารางกิโลเมตร (61.86 ตารางไมล์) มีจำนวนประชากร ณ วันที่ 1 เมษายน ค.ศ. 2025 ประมาณ 166,793 คน มีความหนาแน่นของประชากร 1,035 คนต่อตารางกิโลเมตร[1][2] นิชิโอะเป็นศูนย์กลางด้านการพาณิชย์และอุตสาหกรรมในระดับภูมิภาค และเป็นแหล่งผลิตชาเขียวผงชั้นนำของประเทศ
ภูมิศาสตร์
[แก้]นิชิโอะตั้งอยู่ทางชายฝั่งตอนเหนือของอ่าวมิกาวะ ริมมหาสมุทรแปซิฟิก ทางตอนใต้ของจังหวัดไอจิ เมืองนี้อยู่บริเวณฟากตะวันออกของแม่น้ำยาฮางิ ด้วยภูมิประเทศที่ได้รับการป้องกันจากคาบสมุทรชิตะและคาบสมุทรอัตสึมิ สภาพอากาศในพื้นที่จึงค่อนข้างอบอุ่น นอกจากนี้ยังมีบางส่วนของเมืองที่ตั้งอยู่ในเขตอุทยานกึ่งแห่งชาติมิกาวะวัง
ภูมิอากาศ
[แก้]นิชิโอะมีภูมิอากาศแบบอบอุ่นชื้น มีฤดูร้อนที่ร้อนและชื้น ส่วนฤดูหนาวค่อนข้างอบอุ่น (การแบ่งเขตภูมิอากาศแบบเคิพเพิน Cfa) อุณหภูมิเฉลี่ยทั้งปีอยู่ที่ประมาณ 15.7 °C ปริมาณน้ำฝนเฉลี่ยรายปีอยู่ที่ 1,596 มิลลิเมตร โดยเดือนกันยายนมีฝนตกมากที่สุด เดือนที่ร้อนที่สุดโดยเฉลี่ยคือเดือนสิงหาคม ที่ประมาณ 26.3 °C ขณะที่เดือนมกราคมเป็นเดือนที่หนาวที่สุด โดยมีอุณหภูมิเฉลี่ยราว 4.5 °C[3] เมืองที่เก็บข้อมูลสถิติภูมิอากาศที่ใกล้ที่สุดคือกามาโงริ จังหวัดไอจิ
ข้อมูลภูมิอากาศของกามาโงริ จังหวัดไอจิ (ค.ศ. 1971–2000) | |||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
เดือน | ม.ค. | ก.พ. | มี.ค. | เม.ย. | พ.ค. | มิ.ย. | ก.ค. | ส.ค. | ก.ย. | ต.ค. | พ.ย. | ธ.ค. | ทั้งปี |
อุณหภูมิสูงสุดเฉลี่ย °C (°F) | 9.2 (48.6) |
9.7 (49.5) |
13.2 (55.8) |
18.5 (65.3) |
22.7 (72.9) |
25.5 (77.9) |
29.2 (84.6) |
30.9 (87.6) |
27.4 (81.3) |
22.2 (72) |
17.1 (62.8) |
11.9 (53.4) |
19.8 (67.6) |
อุณหภูมิเฉลี่ยแต่ละวัน °C (°F) | 5.3 (41.5) |
5.5 (41.9) |
8.9 (48) |
14.2 (57.6) |
18.5 (65.3) |
21.9 (71.4) |
25.5 (77.9) |
26.9 (80.4) |
23.6 (74.5) |
18.3 (64.9) |
13.1 (55.6) |
8.0 (46.4) |
15.8 (60.4) |
อุณหภูมิต่ำสุดเฉลี่ย °C (°F) | 2.0 (35.6) |
1.9 (35.4) |
4.9 (40.8) |
10.1 (50.2) |
14.7 (58.5) |
18.8 (65.8) |
22.6 (72.7) |
23.8 (74.8) |
20.7 (69.3) |
14.9 (58.8) |
9.6 (49.3) |
4.5 (40.1) |
12.4 (54.3) |
หยาดน้ำฟ้า มม (นิ้ว) | 47.9 (1.886) |
59.2 (2.331) |
135.9 (5.35) |
149.5 (5.886) |
178.7 (7.035) |
231.5 (9.114) |
175.3 (6.902) |
157.5 (6.201) |
257.2 (10.126) |
127.8 (5.031) |
93.0 (3.661) |
38.9 (1.531) |
1,649.8 (64.953) |
จำนวนชั่วโมงที่มีแดด | 169.3 | 173.6 | 192.9 | 196.4 | 190.9 | 137.0 | 163.9 | 215.4 | 150.4 | 168.3 | 169.2 | 183.9 | 2,110.7 |
แหล่งที่มา: สำนักงานอุตุนิยมวิทยาญี่ปุ่น[4] |
เทศบาลข้างเคียง
[แก้]สถิติประชากร
[แก้]จากข้อมูลสำมะโนประชากรของญี่ปุ่น[5] จำนวนประชากรของนิชิโอะมีแนวโน้มเพิ่มขึ้นอย่างต่อเนื่องตลอดระยะเวลา 70 ปีที่ผ่านมา
ปี | ประชากร | ±% |
---|---|---|
1950 | 121,300 | — |
1960 | 122,726 | +1.2% |
1970 | 130,913 | +6.7% |
1980 | 146,010 | +11.5% |
1990 | 155,559 | +6.5% |
2000 | 159,788 | +2.7% |
2010 | 165,298 | +3.4% |
2020 | 169,046 | +2.3% |
ประวัติศาสตร์
[แก้]แหล่งกำเนิด
[แก้]พื้นที่มิกาวะมีร่องรอยการอยู่อาศัยของมนุษย์มาตั้งแต่ยุคก่อนประวัติศาสตร์ โดยมีการค้นพบเศษเครื่องปั้นดินเผาจากสมัยโจมง และสุสานโคฟุงแบบหินขนาดใหญ่ในย่านคิระ ซึ่งถือว่าเก่าแก่ที่สุดในแคว้นมิกาวะ
ยุคโบราณ
[แก้]ที่ราบอันอุดมสมบูรณ์ริมแม่น้ำยาฮางิถูกใช้ในการเพาะปลูกข้าว รวมถึงใช้ปลูกชาและฝ้ายตั้งแต่สมัยโบราณ นอกจากนี้ ยังมีการค้นพบกองซากหอยจากยุคหินเก่าตอนปลายบริเวณใจกลางเมืองในปัจจุบัน บ่งชี้ว่าอาหารทะเลและปลาเคยเป็นผลิตผลสำคัญของพื้นที่ตั้งแต่ยุคแรกเริ่ม
ในย่านฮาซุ ยังมีศาลเจ้าที่มีอายุย้อนไปถึงยุคนาระ แสดงถึงความเชื่อมโยงทางวัฒนธรรมกับเมืองหลวงของญี่ปุ่นในยุคนั้น ดินในพื้นที่นิชิโอะยังอุดมไปด้วยแร่ไมกา ซึ่งมีการขุดมาใช้ตั้งแต่สมัยนาระแล้วเช่นกัน
ยุคใหม่ตอนต้น
[แก้]
ในช่วงคริสต์ศตวรรษที่ 15 ในยุคเซ็งโงกุ นิชิโอะเป็นถิ่นฐานของตระกูลซากาอิ โดยมีปราสาทนิชิโอะเป็นศูนย์กลาง ต่อมาพื้นที่นี้ตกอยู่ภายใต้การควบคุมของตระกูลโทกูงาวะ และในยุคเอโดะ พื้นที่ส่วนใหญ่กลายเป็นส่วนหนึ่งของแคว้นศักดินานิชิโอะ ซึ่งเป็นแคว้นศักดินาเล็ก ๆ ที่สวามิภักดิ์ต่อโชกุนโทกูงาวะ เมืองนี้รุ่งเรืองจากการเป็นเมืองท่าประมง และมีบทบาททางคมนาคมเนื่องจากตั้งอยู่บนเส้นทางโทไกโดที่เชื่อมระหว่างเอโดะกับเกียวโต อย่างไรก็ตาม เมืองนี้ได้รับความเสียหายอย่างหนักจากสึนามิที่เกิดจากแผ่นดินไหวปีโฮเอ ค.ศ. 1707
ยุคใหม่ตอนปลาย
[แก้]ในช่วงต้นยุคเมจิ เมื่อมีการจัดระเบียบการปกครองท้องถิ่นใหม่ นิชิโอะได้รับการจัดตั้งเป็นหมู่บ้านในอำเภอฮาซุเมื่อ ค.ศ. 1871 หลังเกิดแผ่นดินไหวมิโนะ–โอวาริใน ค.ศ. 1891 เกิดคลื่นสึนามิซัดเข้าเมืองและคร่าชีวิตผู้คนไปกว่า 60 ราย ต่อมาในวันที่ 1 พฤษภาคม ค.ศ. 1906 หมู่บ้านนิชิโอะได้รับการยกฐานะเป็นเมือง ต่อมาเมืองได้รับความเสียหายจากแผ่นดินไหวโทนังไกใน ค.ศ. 1944 ซึ่งมีผู้เสียชีวิต 32 ราย และจากแผ่นดินไหวมิกาวะใน ค.ศ. 1945 ที่มีผู้เสียชีวิตถึง 765 ราย
ยุคปัจจุบัน
[แก้]หลังสิ้นสุดสงครามโลกครั้งที่สอง นิชิโอะกลายเป็นจุดหมายของแรงงานจากภาคใต้ของญี่ปุ่น ทำให้ประชากรเพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็ว ใน ค.ศ. 1953 เมืองนิชิโอะได้รับการยกฐานะเป็นนคร โดยผนวกเทศบาลข้างเคียง ได้แก่ เมืองเฮซากะ เมืองเทราซุ หมู่บ้านฟูกูจิ และหมู่บ้านมูโรบะ และต่อมาใน ค.ศ. 1955 ได้ผนวกหมู่บ้านมิวะและหมู่บ้านเมจิเข้ามาเพิ่มเติม เมื่อ ค.ศ. 1959 พายุไต้ฝุ่นเวราได้สร้างความเสียหายอย่างหนักแก่พื้นที่ โดยมีผู้เสียชีวิต 20 ราย
เมื่อวันที่ 1 เมษายน ค.ศ. 2011 เมืองฮาซุ เมืองอิชชิกิ และเมืองคิระ (ทั้งหมดอยู่ในอำเภอฮาซุ) ได้ควบรวมเข้ากับนครนิชิโอะ ส่งผลให้อำเภอฮาซุถูกยุบเลิกไป
การเมืองการปกครอง
[แก้]นครนิชิโอะมีรูปแบบการปกครองแบบนายกเทศมนตรี–สภา โดยมีนายกเทศมนตรีมาจากการเลือกตั้งโดยตรง และมีสภานครแบบสภาเดียว มีสมาชิกจำนวน 30 คน ในแง่ของการเมืองระดับจังหวัด นครนิชิโอะมีผู้แทนเข้าไปทำหน้าที่สมาชิกสภาจังหวัดไอจิจำนวน 2 คน ส่วนในแง่ของการเมืองระดับชาติ นครนิชิโอะอยู่ในเขตเลือกตั้งที่ 12 ของจังหวัดไอจิ ในการเลือกตั้งสมาชิกสภาผู้แทนราษฎรญี่ปุ่น ซึ่งเป็นสภาล่างของรัฐสภาญี่ปุ่น
บริการสาธารณะ
[แก้]
การบริหาร
[แก้]ศาลาว่าการนครนิชิโอะตั้งอยู่ที่ย่านโจดะ ประมาณ 500 เมตรทางตะวันออกเฉียงใต้ของสถานีรถไฟนิชิโอะ โดยมีแผนกบริการสำหรับชาวต่างชาติที่ให้ความช่วยเหลือเป็นภาษาจีน เกาหลี โปรตุเกส สเปน และอังกฤษ
การจัดการขยะ
[แก้]โรงงานรีไซเคิลคลีนเซ็นเตอร์ในย่านเค็นโจดะสามารถรับขยะได้ทุกประเภท รวมถึงของชิ้นใหญ่และขยะอันตราย
สาธารณสุข
[แก้]
โรงพยาบาลหลักของเมืองคือโรงพยาบาลเทศบาลนครนิชิโอะ ซึ่งตั้งอยู่ในย่านใจกลางเมือง ใกล้กับเขายัตสึโอโมเตะ เป็นโรงพยาบาลทั่วไป ขนาด 372 เตียง[6]
เมืองพี่น้อง
[แก้]ระหว่างประเทศ
[แก้]- เมืองพี่น้อง
โพริรัว (Porirua) ประเทศนิวซีแลนด์ ตั้งแต่ 15 ธันวาคม ค.ศ. 1993[7]
ภายในประเทศ
[แก้]- เมืองมิตรภาพ
เมืองเอจิเซ็ง จังหวัดฟูกูอิ ตั้งแต่ ค.ศ. 2000
นครเอนะ จังหวัดกิฟุ ตั้งแต่ ค.ศ. 1998
นครโยเนซาวะ จังหวัดยามางาตะ ตั้งแต่วันที่ 15 ธันวาคม ค.ศ. 2013
เศรษฐกิจ
[แก้]การเกษตร
[แก้]
นิชิโอะเป็นศูนย์กลางพาณิชยกรรมระดับภูมิภาคและท่าเรือประมงที่สำคัญ โดยมีระบบเศรษฐกิจแบบผสมผสานระหว่างอุตสาหกรรมการผลิตเบาและการเกษตร เมืองนี้ยังเป็นแหล่งผลิตชาเขียวผงรายใหญ่แห่งหนึ่งของญี่ปุ่น และเป็นหนึ่งในพื้นที่ชั้นนำด้านการเพาะเลี้ยงปลาไหลญี่ปุ่น (อูนางิ) โดยมีตลาดปลาสาธารณะตั้งอยู่ที่ท่าเรือประมงในอิชชิกิ
อุตสาหกรรมการผลิต
[แก้]มีผู้ผลิตชิ้นส่วนอุตสาหกรรมยานยนต์ญี่ปุ่นหลายราย เช่น เด็นโซ่ และไอชิน มีโรงงานตั้งอยู่ในและรอบ ๆ เมืองนิชิโอะ
วิศวกรรมเซรามิก
[แก้]ดินในพื้นที่รอบนิชิโอะอุดมไปด้วยแร่ไมกา ซึ่งมีการทำเหมืองมาตั้งแต่สมัยนาระ เครื่องปั้นดินเผาประเภทหนึ่งที่เรียกว่า "ยัตสึโอโมเตะ" ผลิตขึ้นจากเตาเผาที่ตั้งอยู่เชิงเขาด้านใต้ของเขายัตสึโอโมเตะ (八ツ面山)
การศึกษา
[แก้]เมืองนี้มีโรงเรียนประถม 26 แห่ง และโรงเรียนมัธยมต้น 10 แห่งที่บริหารโดยเทศบาลนครนิชิโอะ รวมทั้งมีโรงเรียนมัธยมปลาย 5 แห่งที่อยู่ภายใต้การดูแลของคณะกรรมการการศึกษาจังหวัดไอจิ อีกทั้งยังมีห้องสมุดประชาชนและศูนย์ชุมชนกระจายอยู่ในพื้นที่ต่าง ๆ เช่น ใจกลางเมืองนิชิโอะ ฮาซุ อิชชิกิ คิระ และเทราซุ
สมาคมนานาชาตินิชิโอะ (Nishio International Association) มีการเปิดสอนภาษาญี่ปุ่น รวมถึงภาษาต่างประเทศหลายภาษา โดยส่วนใหญ่จัดการเรียนการสอนที่ศูนย์สวัสดิการ (ศูนย์ฟูกูชิ) ในย่านฮานาโนกิโจ
การขนส่ง
[แก้]รถไฟ
[แก้]- เมเต็ตสึ สายนิชิโอะ: โยเนซุ - ซากูรามาจิมาเอะ - นิชิโองูจิ - นิชิโอะ - ฟูกูจิ - คามิโยโกซูกะ - คิระโยชิดะ
- เชื่อมนิชิโอะเข้ากับนาโงยะทางตอนเหนือผ่านสถานีรถไฟชิงอันโจ
- เชื่อมนิชิโอะกับเมืองกามาโงริ
ถนน
[แก้]ท่าเรือ
[แก้]- ท่าเรือมิกาวะอิชชิกิ
-
ที่พักริมทางนิชิโอะโอกาโนยามะ (ทางหลวงแผ่นดินญี่ปุ่นหมายเลข 23)
-
ท่าเรือมิกาวะอิชชิกิ
สถานที่ท่องเที่ยวในท้องถิ่น
[แก้]จุดเด่นด้านการท่องเที่ยวของนิชิโอะคือหอคอยอูชิโตระของปราสาทนิชิโอะ ตั้งอยู่ในย่านยามาชิตะโจใจกลางเมือง เป็นการสร้างหอคอยไม้ส่วนกลางของปราสาท รวมถึงประตูและลานภายในขึ้นมาใหม่ทั้งหมด ตัวปราสาทเดิมสร้างโดยตระกูลมัตสึไดระใน ค.ศ. 1221 และใช้เป็นที่มั่นจนถึง ค.ศ. 1601
เครื่องปั้นดินเผายัตสึโอโมเตะเริ่มต้นขึ้นราว ค.ศ. 1825 โดยคาโต ฮาจิเอมง (ญี่ปุ่น: 加藤 八右衛門; โรมาจิ: Katō Hachiemon) ซึ่งได้เปิดเตาเผาขึ้นที่เชิงเขาด้านใต้ของภูเขายัตสึโอโมเตะ (ญี่ปุ่น: 八ツ面山; โรมาจิ: Yatsuomote) ดินในพื้นที่มีแร่ไมกาซึ่งใช้ผสมกับดินเหนียว หลังเกิดเหตุการณ์หนึ่งบนภูเขานั้น มีการถวายกระดิ่งเล็ก ๆ เพื่อปลอบประโลมเทพเจ้าประจำภูเขา ต่อมา คาโต คูมาโซ ได้ริเริ่มประเพณีการทำกระดิ่งเซรามิกรูปสัตว์ประจำจักรราศี (きらら鈴) ซึ่งเมื่อเผาแล้วจะให้เสียงที่ไพเราะยามเขย่า[8][9][10]
สถานที่สำคัญ
[แก้]- น้ำตกฮิราฮาระและเส้นทางเดินธรรมชาติ: ตั้งอยู่ในย่านฮิราฮาระ
- ชายหาดคิระไวกีกี: แนวอ่าวที่มีชายหาดทรายร่มรื่น เปิดให้เล่นน้ำและกีฬาทางทะเลตั้งแต่เดือนมิถุนายนถึงกันยายน
- ซากูชิมะ: เกาะขนาดเล็กในอ่าวมิกาวะที่ยังมีอาคารไม้แบบดั้งเดิม เหมาะสำหรับตกปลา เดินทางไปได้โดยเรือข้ามฟากจากท่าเรืออิชชิกิ
- เขาซังงาเนะ: เทือกเขาที่มีป่าหนาทึบ มองเห็นอ่าวมิกาวะ เหมาะสำหรับเดินป่าและดูนก
- เขายัตสึโอโมเตะ: สวนสาธารณะเชิงเขาใจกลางเมืองนิชิโอะ มองเห็นทิวทัศน์ของเมือง ภูเขา และแนวชายฝั่งโดยรอบ
-
ชายหาดคิระไวกีกี
-
บ้านโอฮิรูเนะที่สร้างบนซากูชิมะ
-
ถนนในซากูชิมะ
-
ทิวทัศน์เขาซังงาเนะ
-
มุมมองทางอากาศเขายัตสึโอโมเตะ
สถานที่ท่องเที่ยวทางวัฒนธรรม
[แก้]- แหล่งประวัติศาสตร์
- ห้องสมุดอิวาเซะบุงโกะ
- วัดคนเร็นจิ
- ปราสาทนิชิโอะ
- สุสานโบราณโชโบจิ (Shōbōji Kofun) ได้รับการขึ้นทะเบียนเป็นโบราณสถานแห่งชาติ
- สวนสาธารณะ
- สวนเด็กแห่งไอจิ (Aichi Children Country)
-
วัดคนเร็นจิ
-
โชโบจิโคฟุง
-
ห้องสมุดอิวาเซะบุงโกะ
-
สวนเด็กแห่งไอจิ
พิพิธภัณฑ์
[แก้]- พิพิธภัณฑ์นครนิชิโอ ตั้งอยู่ในบริเวณปราสาทนิชิโอะ จัดแสดงสิ่งของจำนวนมากที่เกี่ยวข้องกับประวัติศาสตร์และวัฒนธรรมท้องถิ่น ตั้งแต่ยุคโจมงจนถึงปลายยุคเอโดะ
- ห้องสมุดอิวาเซะบุงโกะ ตั้งอยู่ถัดจากห้องสมุดประจำเมือง เป็นแหล่งรวบรวมหนังสือหายากและคัมภีร์พุทธโบราณมากกว่า 80,000 รายการ พร้อมทั้งมีห้องจัดแสดง ห้องค้นคว้า และห้องอ่านหนังสือ
- ศูนย์วัฒนธรรมในย่านยามาชิตะโจ ใช้เป็นสถานที่จัดคอนเสิร์ต การแสดงละคร นิทรรศการ และบรรยายต่าง ๆ
วัฒนธรรม
[แก้]เทศกาล
[แก้]

นิชิโอะมีเทศกาลและกิจกรรมยอดนิยมหลายรายการ โดยส่วนใหญ่จัดขึ้นในช่วงฤดูร้อน
- เทศกาลไฟโทบะ: จัดขึ้นวันอาทิตย์ที่สองของเดือนกุมภาพันธ์ ชายท้องถิ่นจากฮาซุและคิระจะแข่งขันกันดึงไม้ไผ่ออกจากกองไฟขนาดใหญ่ เป็นพิธีโบราณเพื่ออธิษฐานขอให้พืชผลอุดมสมบูรณ์
- เทศกาลกิองนิชิโอะ: จัดขึ้นสุดสัปดาห์ที่สามของเดือนกรกฎาคม ก่อนปิดเทอมฤดูร้อน เด่นด้วยขบวนพาเหรดและการเต้นรำ "โอโดโรจะ" ตามท้องถนน พร้อมร้านแผงขายอาหาร
- เทศกาลดอกไม้ไฟแม่น้ำโยเนซุ: วันที่ 15 สิงหาคม จุดพลุไฟกว่า 3,000 ลูกริมแม่น้ำใกล้สะพานโยเนซุ นับเป็นการแสดงดอกไม้ไฟที่ยิ่งใหญ่ที่สุดแห่งหนึ่งในภูมิภาค เทศกาลดอกไม้ไฟขนาดย่อมยังจัดขึ้นในพื้นที่คิระและฮาซุตลอดเดือนสิงหาคม
- เทศกาลโคมไฟอิชชิกิ: วันที่ 26–27 สิงหาคม มีการแขวนโคมกระดาษขนาดใหญ่พร้อมร้านค้าอาหารที่จำหน่ายปลาไหลอูนางิและของท้องถิ่นอื่น ๆ
- เทศกาลฮาวาย: จัดช่วงปลายเดือนสิงหาคม โดยกลุ่มนักเต้นชาวฮาวายและท้องถิ่นจะร่วมแสดงบนเวทีริมชายหาดคิระไวกีกี
กีฬา
[แก้]ศูนย์กีฬาไวต์เวฟ ที่ลานนิชิโอะฮาซุฟูเรอาอิ มีสระว่ายน้ำขนาด 25 เมตร สระคลื่น สไลเดอร์น้ำ และสระกลางแจ้ง ซึ่งเปิดให้บริการตลอดปี
สนามกีฬาและลานกีฬากลางแจ้งตั้งอยู่ในสวนสาธารณะต่าง ๆ เช่น สวนนิชิโอะ สวนยัตสึโอโมเตะ สวนแม่น้ำยาฮางิ สวนกีฬาเซ็มเมียว และสวนฟูรูกาวะกรีนพาร์ก มีโรงยิมของเมือง เช่น สึรูชิโระ และชูโอ ซึ่งเปิดให้ชมรมกีฬาต่าง ๆ ได้ใช้งาน รวมถึงรองรับการแข่งขันระดับมือสมัครเล่นในกีฬาหลากหลายประเภท เช่น เบสบอล ฟุตบอล วอลเลย์บอล บาสเกตบอล และกีฬาอื่น ๆ
ทีมวอลเลย์บอลหญิง เด็นโซ่แอรีบีส์ ซึ่งแข่งขันในวี.พรีเมียร์ลีก มีฐานอยู่ที่เมืองนิชิโอะ
เหตุการณ์สำคัญ
[แก้]ใน ค.ศ. 2006 เมืองนิชิโอะได้รับการบันทึกในบันทึกสถิติโลกกินเนสส์ว่าเป็นสถานที่จัดพิธีชงชาพร้อมกันมากที่สุดในโลก โดยมีผู้เข้าร่วม 14,718 คน สถิตินี้ถูกทำลายลงใน ค.ศ. 2008 โดยงานดื่มชาที่เมืองอินเทาร์ ประเทศอินเดีย[11]
บุคคลที่มีชื่อเสียง
[แก้]- จิตสึโอะ อินางากิ - นักการเมือง
- โทชิโอะ อิวาอิ - นักออกแบบเกมและนักดนตรี
- ฮิโตกิ อิวาเซะ - นักเบสบอลอาชีพ
- โองูริ จูกิจิ - บุคคลสำคัญในสมัยเอโดะ
- โคเอ็ง คนโด - นักแสดง
- มามิ โคยามะ - นักพากย์
- มาเรีย มากิโนะ - นักร้องไอดอล (วงมอร์นิงมูซูเมะ)
- เท็ตสึยะ มากิตะ - นักแสดง
- คัตสึยะ ทากาซุ - ศัลยแพทย์ตกแต่ง
อ้างอิง
[แก้]- ↑ 1.0 1.1 "県民文化局県民生活部 統計課" [กองสถิติ ฝ่ายชีวิตพลเมือง สำนักวัฒนธรรมพลเมืองจังหวัด]. จังหวัดไอจิ (ภาษาญี่ปุ่น). สืบค้นเมื่อ 6 มิถุนายน 2025.
- ↑ "西尾市公式ウェブサイト". City.nishio.aichi.jp. สืบค้นเมื่อ December 1, 2021.
- ↑ "Nishio climate: Average Temperature, weather by month, Nishio weather averages". En.climate-data.org. สืบค้นเมื่อ December 1, 2021.
- ↑ "気象庁 / 平年値(年・月ごとの値) 蒲郡". Data.jma.go.jp. สืบค้นเมื่อ July 22, 2010.
- ↑ "Aichi (Japan): Prefecture, Cities, Towns and Villages - Population Statistics, Charts and Map". Citypopulation.de. สืบค้นเมื่อ December 1, 2021.
- ↑ "病院概要". 西尾市民病院. สืบค้นเมื่อ 2025-04-04.
- ↑ "International Exchange". List of Affiliation Partners within Prefectures. Council of Local Authorities for International Relations (CLAIR). คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ December 24, 2015. สืบค้นเมื่อ November 21, 2015.
- ↑ "きらら鈴 | 愛知県". Pref.aichi.jp. สืบค้นเมื่อ December 1, 2021.
- ↑ "きらら鈴とは". Kotobank.jp. สืบค้นเมื่อ December 1, 2021.
- ↑ "「きらら鈴」を受け継ごうとする"お母さん"たちがいます | 旬な地元ネタ!!| まいぷれ[西尾・碧南・高浜]". Nishio.mypl.net. สืบค้นเมื่อ December 1, 2021.
- ↑ "India hosts world's largest tea party". Reuters India. February 27, 2008. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ November 4, 2019. สืบค้นเมื่อ August 15, 2011.
แหล่งข้อมูลอื่น
[แก้]- เว็บไซต์ทางการของนครนิชิโอะ (ในภาษาญี่ปุ่น)