ข้ามไปเนื้อหา

นิชิโอะ

พิกัด: 34°49′48″N 137°04′11″E / 34.83000°N 137.06972°E / 34.83000; 137.06972
จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
นิชิโอะ

西尾市
ทิวทัศน์ของนครนิชิโอะ
ทิวทัศน์ของนครนิชิโอะ
ธงของนิชิโอะ
ธง
ตราอย่างเป็นทางการของนิชิโอะ
ตรา
ที่ตั้งของนิชิโอะ (เน้นสีชมพู) ในจังหวัดไอจิ
ที่ตั้งของนิชิโอะ (เน้นสีชมพู) ในจังหวัดไอจิ
แผนที่
นิชิโอะตั้งอยู่ในประเทศญี่ปุ่น
นิชิโอะ
นิชิโอะ
ที่ตั้งในประเทศญี่ปุ่น
พิกัด: 34°49′48″N 137°04′11″E / 34.83000°N 137.06972°E / 34.83000; 137.06972
ประเทศ ญี่ปุ่น
ภูมิภาคชูบุ, โทไก
จังหวัด ไอจิ
การปกครอง
 • ประเภทเทศบาลนคร
 • นายกเทศมนตรีเค็ง นากามูระ (ตั้งแต่ ค.ศ. 2017) (อิสระ)
พื้นที่
 • ทั้งหมด161.22 ตร.กม. (62.25 ตร.ไมล์)
ประชากร
 (1 เมษายน ค.ศ. 2025)[1]
 • ทั้งหมด166,793 คน
 • ความหนาแน่น1,035 คน/ตร.กม. (2,680 คน/ตร.ไมล์)
สัญลักษณ์
 • ต้นไม้การบูร
 • ดอกไม้กุหลาบ
เขตเวลาUTC+9 (เวลามาตรฐานญี่ปุ่น)
รหัสท้องถิ่น23213-1
โทรศัพท์0563-56-2111
ที่อยู่ศาลาว่าการ22 ชิโมดะ โยริซูมิโจ นครนิชิโอะ จังหวัดไอจิ 445-8501
เว็บไซต์www.city.nishio.aichi.jp

นิชิโอะ (ญี่ปุ่น: 西尾市โรมาจิNishio-shi) เป็นนครแห่งหนึ่งที่ตั้งอยู่ในจังหวัดไอจิ ภูมิภาคชูบุ ประเทศญี่ปุ่น มีขนาดพื้นที่ทั้งหมด 160.22 ตารางกิโลเมตร (61.86 ตารางไมล์) มีจำนวนประชากร ณ วันที่ 1 เมษายน ค.ศ. 2025 ประมาณ 166,793 คน มีความหนาแน่นของประชากร 1,035 คนต่อตารางกิโลเมตร[1][2] นิชิโอะเป็นศูนย์กลางด้านการพาณิชย์และอุตสาหกรรมในระดับภูมิภาค และเป็นแหล่งผลิตชาเขียวผงชั้นนำของประเทศ

ภูมิศาสตร์

[แก้]

นิชิโอะตั้งอยู่ทางชายฝั่งตอนเหนือของอ่าวมิกาวะ ริมมหาสมุทรแปซิฟิก ทางตอนใต้ของจังหวัดไอจิ เมืองนี้อยู่บริเวณฟากตะวันออกของแม่น้ำยาฮางิ ด้วยภูมิประเทศที่ได้รับการป้องกันจากคาบสมุทรชิตะและคาบสมุทรอัตสึมิ สภาพอากาศในพื้นที่จึงค่อนข้างอบอุ่น นอกจากนี้ยังมีบางส่วนของเมืองที่ตั้งอยู่ในเขตอุทยานกึ่งแห่งชาติมิกาวะวัง

ภูมิอากาศ

[แก้]

นิชิโอะมีภูมิอากาศแบบอบอุ่นชื้น มีฤดูร้อนที่ร้อนและชื้น ส่วนฤดูหนาวค่อนข้างอบอุ่น (การแบ่งเขตภูมิอากาศแบบเคิพเพิน Cfa) อุณหภูมิเฉลี่ยทั้งปีอยู่ที่ประมาณ 15.7 °C ปริมาณน้ำฝนเฉลี่ยรายปีอยู่ที่ 1,596 มิลลิเมตร โดยเดือนกันยายนมีฝนตกมากที่สุด เดือนที่ร้อนที่สุดโดยเฉลี่ยคือเดือนสิงหาคม ที่ประมาณ 26.3 °C ขณะที่เดือนมกราคมเป็นเดือนที่หนาวที่สุด โดยมีอุณหภูมิเฉลี่ยราว 4.5 °C[3] เมืองที่เก็บข้อมูลสถิติภูมิอากาศที่ใกล้ที่สุดคือกามาโงริ จังหวัดไอจิ

เทศบาลข้างเคียง

[แก้]
 จังหวัดไอจิ

สถิติประชากร

[แก้]

จากข้อมูลสำมะโนประชากรของญี่ปุ่น[5] จำนวนประชากรของนิชิโอะมีแนวโน้มเพิ่มขึ้นอย่างต่อเนื่องตลอดระยะเวลา 70 ปีที่ผ่านมา

ประวัติจำนวนประชากร
ปีประชากร±%
1950 121,300—    
1960 122,726+1.2%
1970 130,913+6.7%
1980 146,010+11.5%
1990 155,559+6.5%
2000 159,788+2.7%
2010 165,298+3.4%
2020 169,046+2.3%

ประวัติศาสตร์

[แก้]

แหล่งกำเนิด

[แก้]

พื้นที่มิกาวะมีร่องรอยการอยู่อาศัยของมนุษย์มาตั้งแต่ยุคก่อนประวัติศาสตร์ โดยมีการค้นพบเศษเครื่องปั้นดินเผาจากสมัยโจมง และสุสานโคฟุงแบบหินขนาดใหญ่ในย่านคิระ ซึ่งถือว่าเก่าแก่ที่สุดในแคว้นมิกาวะ

ยุคโบราณ

[แก้]

ที่ราบอันอุดมสมบูรณ์ริมแม่น้ำยาฮางิถูกใช้ในการเพาะปลูกข้าว รวมถึงใช้ปลูกชาและฝ้ายตั้งแต่สมัยโบราณ นอกจากนี้ ยังมีการค้นพบกองซากหอยจากยุคหินเก่าตอนปลายบริเวณใจกลางเมืองในปัจจุบัน บ่งชี้ว่าอาหารทะเลและปลาเคยเป็นผลิตผลสำคัญของพื้นที่ตั้งแต่ยุคแรกเริ่ม

ในย่านฮาซุ ยังมีศาลเจ้าที่มีอายุย้อนไปถึงยุคนาระ แสดงถึงความเชื่อมโยงทางวัฒนธรรมกับเมืองหลวงของญี่ปุ่นในยุคนั้น ดินในพื้นที่นิชิโอะยังอุดมไปด้วยแร่ไมกา ซึ่งมีการขุดมาใช้ตั้งแต่สมัยนาระแล้วเช่นกัน

ยุคใหม่ตอนต้น

[แก้]
เมืองรอบปราสาทนิชิโอะ

ในช่วงคริสต์ศตวรรษที่ 15 ในยุคเซ็งโงกุ นิชิโอะเป็นถิ่นฐานของตระกูลซากาอิ โดยมีปราสาทนิชิโอะเป็นศูนย์กลาง ต่อมาพื้นที่นี้ตกอยู่ภายใต้การควบคุมของตระกูลโทกูงาวะ และในยุคเอโดะ พื้นที่ส่วนใหญ่กลายเป็นส่วนหนึ่งของแคว้นศักดินานิชิโอะ ซึ่งเป็นแคว้นศักดินาเล็ก ๆ ที่สวามิภักดิ์ต่อโชกุนโทกูงาวะ เมืองนี้รุ่งเรืองจากการเป็นเมืองท่าประมง และมีบทบาททางคมนาคมเนื่องจากตั้งอยู่บนเส้นทางโทไกโดที่เชื่อมระหว่างเอโดะกับเกียวโต อย่างไรก็ตาม เมืองนี้ได้รับความเสียหายอย่างหนักจากสึนามิที่เกิดจากแผ่นดินไหวปีโฮเอ ค.ศ. 1707

ยุคใหม่ตอนปลาย

[แก้]

ในช่วงต้นยุคเมจิ เมื่อมีการจัดระเบียบการปกครองท้องถิ่นใหม่ นิชิโอะได้รับการจัดตั้งเป็นหมู่บ้านในอำเภอฮาซุเมื่อ ค.ศ. 1871 หลังเกิดแผ่นดินไหวมิโนะ–โอวาริใน ค.ศ. 1891 เกิดคลื่นสึนามิซัดเข้าเมืองและคร่าชีวิตผู้คนไปกว่า 60 ราย ต่อมาในวันที่ 1 พฤษภาคม ค.ศ. 1906 หมู่บ้านนิชิโอะได้รับการยกฐานะเป็นเมือง ต่อมาเมืองได้รับความเสียหายจากแผ่นดินไหวโทนังไกใน ค.ศ. 1944 ซึ่งมีผู้เสียชีวิต 32 ราย และจากแผ่นดินไหวมิกาวะใน ค.ศ. 1945 ที่มีผู้เสียชีวิตถึง 765 ราย

ยุคปัจจุบัน

[แก้]

หลังสิ้นสุดสงครามโลกครั้งที่สอง นิชิโอะกลายเป็นจุดหมายของแรงงานจากภาคใต้ของญี่ปุ่น ทำให้ประชากรเพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็ว ใน ค.ศ. 1953 เมืองนิชิโอะได้รับการยกฐานะเป็นนคร โดยผนวกเทศบาลข้างเคียง ได้แก่ เมืองเฮซากะ เมืองเทราซุ หมู่บ้านฟูกูจิ และหมู่บ้านมูโรบะ และต่อมาใน ค.ศ. 1955 ได้ผนวกหมู่บ้านมิวะและหมู่บ้านเมจิเข้ามาเพิ่มเติม เมื่อ ค.ศ. 1959 พายุไต้ฝุ่นเวราได้สร้างความเสียหายอย่างหนักแก่พื้นที่ โดยมีผู้เสียชีวิต 20 ราย

เมื่อวันที่ 1 เมษายน ค.ศ. 2011 เมืองฮาซุ เมืองอิชชิกิ และเมืองคิระ (ทั้งหมดอยู่ในอำเภอฮาซุ) ได้ควบรวมเข้ากับนครนิชิโอะ ส่งผลให้อำเภอฮาซุถูกยุบเลิกไป

การเมืองการปกครอง

[แก้]

นครนิชิโอะมีรูปแบบการปกครองแบบนายกเทศมนตรี–สภา โดยมีนายกเทศมนตรีมาจากการเลือกตั้งโดยตรง และมีสภานครแบบสภาเดียว มีสมาชิกจำนวน 30 คน ในแง่ของการเมืองระดับจังหวัด นครนิชิโอะมีผู้แทนเข้าไปทำหน้าที่สมาชิกสภาจังหวัดไอจิจำนวน 2 คน ส่วนในแง่ของการเมืองระดับชาติ นครนิชิโอะอยู่ในเขตเลือกตั้งที่ 12 ของจังหวัดไอจิ ในการเลือกตั้งสมาชิกสภาผู้แทนราษฎรญี่ปุ่น ซึ่งเป็นสภาล่างของรัฐสภาญี่ปุ่น

บริการสาธารณะ

[แก้]
ศาลาว่าการนครนิชิโอะ

การบริหาร

[แก้]

ศาลาว่าการนครนิชิโอะตั้งอยู่ที่ย่านโจดะ ประมาณ 500 เมตรทางตะวันออกเฉียงใต้ของสถานีรถไฟนิชิโอะ โดยมีแผนกบริการสำหรับชาวต่างชาติที่ให้ความช่วยเหลือเป็นภาษาจีน เกาหลี โปรตุเกส สเปน และอังกฤษ

การจัดการขยะ

[แก้]

โรงงานรีไซเคิลคลีนเซ็นเตอร์ในย่านเค็นโจดะสามารถรับขยะได้ทุกประเภท รวมถึงของชิ้นใหญ่และขยะอันตราย

สาธารณสุข

[แก้]
โรงพยาบาลเทศบาลนครนิชิโอะ

โรงพยาบาลหลักของเมืองคือโรงพยาบาลเทศบาลนครนิชิโอะ ซึ่งตั้งอยู่ในย่านใจกลางเมือง ใกล้กับเขายัตสึโอโมเตะ เป็นโรงพยาบาลทั่วไป ขนาด 372 เตียง[6]

เมืองพี่น้อง

[แก้]

ระหว่างประเทศ

[แก้]
เมืองพี่น้อง

ภายในประเทศ

[แก้]
เมืองมิตรภาพ

เศรษฐกิจ

[แก้]

การเกษตร

[แก้]
ไร่ชานิชิโอะ

นิชิโอะเป็นศูนย์กลางพาณิชยกรรมระดับภูมิภาคและท่าเรือประมงที่สำคัญ โดยมีระบบเศรษฐกิจแบบผสมผสานระหว่างอุตสาหกรรมการผลิตเบาและการเกษตร เมืองนี้ยังเป็นแหล่งผลิตชาเขียวผงรายใหญ่แห่งหนึ่งของญี่ปุ่น และเป็นหนึ่งในพื้นที่ชั้นนำด้านการเพาะเลี้ยงปลาไหลญี่ปุ่น (อูนางิ) โดยมีตลาดปลาสาธารณะตั้งอยู่ที่ท่าเรือประมงในอิชชิกิ

อุตสาหกรรมการผลิต

[แก้]

มีผู้ผลิตชิ้นส่วนอุตสาหกรรมยานยนต์ญี่ปุ่นหลายราย เช่น เด็นโซ่ และไอชิน มีโรงงานตั้งอยู่ในและรอบ ๆ เมืองนิชิโอะ

วิศวกรรมเซรามิก

[แก้]

ดินในพื้นที่รอบนิชิโอะอุดมไปด้วยแร่ไมกา ซึ่งมีการทำเหมืองมาตั้งแต่สมัยนาระ เครื่องปั้นดินเผาประเภทหนึ่งที่เรียกว่า "ยัตสึโอโมเตะ" ผลิตขึ้นจากเตาเผาที่ตั้งอยู่เชิงเขาด้านใต้ของเขายัตสึโอโมเตะ (八ツ面山)

การศึกษา

[แก้]

เมืองนี้มีโรงเรียนประถม 26 แห่ง และโรงเรียนมัธยมต้น 10 แห่งที่บริหารโดยเทศบาลนครนิชิโอะ รวมทั้งมีโรงเรียนมัธยมปลาย 5 แห่งที่อยู่ภายใต้การดูแลของคณะกรรมการการศึกษาจังหวัดไอจิ อีกทั้งยังมีห้องสมุดประชาชนและศูนย์ชุมชนกระจายอยู่ในพื้นที่ต่าง ๆ เช่น ใจกลางเมืองนิชิโอะ ฮาซุ อิชชิกิ คิระ และเทราซุ

สมาคมนานาชาตินิชิโอะ (Nishio International Association) มีการเปิดสอนภาษาญี่ปุ่น รวมถึงภาษาต่างประเทศหลายภาษา โดยส่วนใหญ่จัดการเรียนการสอนที่ศูนย์สวัสดิการ (ศูนย์ฟูกูชิ) ในย่านฮานาโนกิโจ

การขนส่ง

[แก้]
หลักกิโลเมตรที่ศูนย์ในนิชิโอะ

รถไฟ

[แก้]
เมเต็ตสึ
เชื่อมนิชิโอะเข้ากับนาโงยะทางตอนเหนือผ่านสถานีรถไฟชิงอันโจ
เชื่อมนิชิโอะกับเมืองกามาโงริ

ถนน

[แก้]

ท่าเรือ

[แก้]
  • ท่าเรือมิกาวะอิชชิกิ

สถานที่ท่องเที่ยวในท้องถิ่น

[แก้]

จุดเด่นด้านการท่องเที่ยวของนิชิโอะคือหอคอยอูชิโตระของปราสาทนิชิโอะ ตั้งอยู่ในย่านยามาชิตะโจใจกลางเมือง เป็นการสร้างหอคอยไม้ส่วนกลางของปราสาท รวมถึงประตูและลานภายในขึ้นมาใหม่ทั้งหมด ตัวปราสาทเดิมสร้างโดยตระกูลมัตสึไดระใน ค.ศ. 1221 และใช้เป็นที่มั่นจนถึง ค.ศ. 1601

เครื่องปั้นดินเผายัตสึโอโมเตะเริ่มต้นขึ้นราว ค.ศ. 1825 โดยคาโต ฮาจิเอมง (ญี่ปุ่น: 加藤 八右衛門โรมาจิKatō Hachiemon) ซึ่งได้เปิดเตาเผาขึ้นที่เชิงเขาด้านใต้ของภูเขายัตสึโอโมเตะ (ญี่ปุ่น: 八ツ面山โรมาจิYatsuomote) ดินในพื้นที่มีแร่ไมกาซึ่งใช้ผสมกับดินเหนียว หลังเกิดเหตุการณ์หนึ่งบนภูเขานั้น มีการถวายกระดิ่งเล็ก ๆ เพื่อปลอบประโลมเทพเจ้าประจำภูเขา ต่อมา คาโต คูมาโซ ได้ริเริ่มประเพณีการทำกระดิ่งเซรามิกรูปสัตว์ประจำจักรราศี (きらら鈴) ซึ่งเมื่อเผาแล้วจะให้เสียงที่ไพเราะยามเขย่า[8][9][10]

สถานที่สำคัญ

[แก้]
  • น้ำตกฮิราฮาระและเส้นทางเดินธรรมชาติ: ตั้งอยู่ในย่านฮิราฮาระ
  • ชายหาดคิระไวกีกี: แนวอ่าวที่มีชายหาดทรายร่มรื่น เปิดให้เล่นน้ำและกีฬาทางทะเลตั้งแต่เดือนมิถุนายนถึงกันยายน
  • ซากูชิมะ: เกาะขนาดเล็กในอ่าวมิกาวะที่ยังมีอาคารไม้แบบดั้งเดิม เหมาะสำหรับตกปลา เดินทางไปได้โดยเรือข้ามฟากจากท่าเรืออิชชิกิ
  • เขาซังงาเนะ: เทือกเขาที่มีป่าหนาทึบ มองเห็นอ่าวมิกาวะ เหมาะสำหรับเดินป่าและดูนก
  • เขายัตสึโอโมเตะ: สวนสาธารณะเชิงเขาใจกลางเมืองนิชิโอะ มองเห็นทิวทัศน์ของเมือง ภูเขา และแนวชายฝั่งโดยรอบ

สถานที่ท่องเที่ยวทางวัฒนธรรม

[แก้]
แหล่งประวัติศาสตร์
สวนสาธารณะ
  • สวนเด็กแห่งไอจิ (Aichi Children Country)

พิพิธภัณฑ์

[แก้]
  • พิพิธภัณฑ์นครนิชิโอ ตั้งอยู่ในบริเวณปราสาทนิชิโอะ จัดแสดงสิ่งของจำนวนมากที่เกี่ยวข้องกับประวัติศาสตร์และวัฒนธรรมท้องถิ่น ตั้งแต่ยุคโจมงจนถึงปลายยุคเอโดะ
  • ห้องสมุดอิวาเซะบุงโกะ ตั้งอยู่ถัดจากห้องสมุดประจำเมือง เป็นแหล่งรวบรวมหนังสือหายากและคัมภีร์พุทธโบราณมากกว่า 80,000 รายการ พร้อมทั้งมีห้องจัดแสดง ห้องค้นคว้า และห้องอ่านหนังสือ
  • ศูนย์วัฒนธรรมในย่านยามาชิตะโจ ใช้เป็นสถานที่จัดคอนเสิร์ต การแสดงละคร นิทรรศการ และบรรยายต่าง ๆ

วัฒนธรรม

[แก้]

เทศกาล

[แก้]
เทศกาลโคมไฟอิชชิกิ
เทศกาลไฟโทบะ

นิชิโอะมีเทศกาลและกิจกรรมยอดนิยมหลายรายการ โดยส่วนใหญ่จัดขึ้นในช่วงฤดูร้อน

  • เทศกาลไฟโทบะ: จัดขึ้นวันอาทิตย์ที่สองของเดือนกุมภาพันธ์ ชายท้องถิ่นจากฮาซุและคิระจะแข่งขันกันดึงไม้ไผ่ออกจากกองไฟขนาดใหญ่ เป็นพิธีโบราณเพื่ออธิษฐานขอให้พืชผลอุดมสมบูรณ์
  • เทศกาลกิองนิชิโอะ: จัดขึ้นสุดสัปดาห์ที่สามของเดือนกรกฎาคม ก่อนปิดเทอมฤดูร้อน เด่นด้วยขบวนพาเหรดและการเต้นรำ "โอโดโรจะ" ตามท้องถนน พร้อมร้านแผงขายอาหาร
  • เทศกาลดอกไม้ไฟแม่น้ำโยเนซุ: วันที่ 15 สิงหาคม จุดพลุไฟกว่า 3,000 ลูกริมแม่น้ำใกล้สะพานโยเนซุ นับเป็นการแสดงดอกไม้ไฟที่ยิ่งใหญ่ที่สุดแห่งหนึ่งในภูมิภาค เทศกาลดอกไม้ไฟขนาดย่อมยังจัดขึ้นในพื้นที่คิระและฮาซุตลอดเดือนสิงหาคม
  • เทศกาลโคมไฟอิชชิกิ: วันที่ 26–27 สิงหาคม มีการแขวนโคมกระดาษขนาดใหญ่พร้อมร้านค้าอาหารที่จำหน่ายปลาไหลอูนางิและของท้องถิ่นอื่น ๆ
  • เทศกาลฮาวาย: จัดช่วงปลายเดือนสิงหาคม โดยกลุ่มนักเต้นชาวฮาวายและท้องถิ่นจะร่วมแสดงบนเวทีริมชายหาดคิระไวกีกี

กีฬา

[แก้]

ศูนย์กีฬาไวต์เวฟ ที่ลานนิชิโอะฮาซุฟูเรอาอิ มีสระว่ายน้ำขนาด 25 เมตร สระคลื่น สไลเดอร์น้ำ และสระกลางแจ้ง ซึ่งเปิดให้บริการตลอดปี

สนามกีฬาและลานกีฬากลางแจ้งตั้งอยู่ในสวนสาธารณะต่าง ๆ เช่น สวนนิชิโอะ สวนยัตสึโอโมเตะ สวนแม่น้ำยาฮางิ สวนกีฬาเซ็มเมียว และสวนฟูรูกาวะกรีนพาร์ก มีโรงยิมของเมือง เช่น สึรูชิโระ และชูโอ ซึ่งเปิดให้ชมรมกีฬาต่าง ๆ ได้ใช้งาน รวมถึงรองรับการแข่งขันระดับมือสมัครเล่นในกีฬาหลากหลายประเภท เช่น เบสบอล ฟุตบอล วอลเลย์บอล บาสเกตบอล และกีฬาอื่น ๆ

ทีมวอลเลย์บอลหญิง เด็นโซ่แอรีบีส์ ซึ่งแข่งขันในวี.พรีเมียร์ลีก มีฐานอยู่ที่เมืองนิชิโอะ

เหตุการณ์สำคัญ

[แก้]

ใน ค.ศ. 2006 เมืองนิชิโอะได้รับการบันทึกในบันทึกสถิติโลกกินเนสส์ว่าเป็นสถานที่จัดพิธีชงชาพร้อมกันมากที่สุดในโลก โดยมีผู้เข้าร่วม 14,718 คน สถิตินี้ถูกทำลายลงใน ค.ศ. 2008 โดยงานดื่มชาที่เมืองอินเทาร์ ประเทศอินเดีย[11]

บุคคลที่มีชื่อเสียง

[แก้]

อ้างอิง

[แก้]
  1. 1.0 1.1 "県民文化局県民生活部 統計課" [กองสถิติ ฝ่ายชีวิตพลเมือง สำนักวัฒนธรรมพลเมืองจังหวัด]. จังหวัดไอจิ (ภาษาญี่ปุ่น). สืบค้นเมื่อ 6 มิถุนายน 2025.
  2. "西尾市公式ウェブサイト". City.nishio.aichi.jp. สืบค้นเมื่อ December 1, 2021.
  3. "Nishio climate: Average Temperature, weather by month, Nishio weather averages". En.climate-data.org. สืบค้นเมื่อ December 1, 2021.
  4. "気象庁 / 平年値(年・月ごとの値) 蒲郡". Data.jma.go.jp. สืบค้นเมื่อ July 22, 2010.
  5. "Aichi (Japan): Prefecture, Cities, Towns and Villages - Population Statistics, Charts and Map". Citypopulation.de. สืบค้นเมื่อ December 1, 2021.
  6. "病院概要". 西尾市民病院. สืบค้นเมื่อ 2025-04-04.
  7. "International Exchange". List of Affiliation Partners within Prefectures. Council of Local Authorities for International Relations (CLAIR). คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ December 24, 2015. สืบค้นเมื่อ November 21, 2015.
  8. "きらら鈴 | 愛知県". Pref.aichi.jp. สืบค้นเมื่อ December 1, 2021.
  9. "きらら鈴とは". Kotobank.jp. สืบค้นเมื่อ December 1, 2021.
  10. "「きらら鈴」を受け継ごうとする"お母さん"たちがいます | 旬な地元ネタ!!| まいぷれ[西尾・碧南・高浜]". Nishio.mypl.net. สืบค้นเมื่อ December 1, 2021.
  11. "India hosts world's largest tea party". Reuters India. February 27, 2008. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ November 4, 2019. สืบค้นเมื่อ August 15, 2011.

แหล่งข้อมูลอื่น

[แก้]