เหล่านาวิกโยธินสหรัฐ

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
เหล่านาวิกโยธินสหรัฐ
United States Marine Corps
ตราเหล่านาวิกโยธินสหรัฐ
ประจำการ11 กรกฎาคม ค.ศ. 1798
(225 ปี 9 เดือน)
(in current form)

10 พฤศจิกายน ค.ศ. 1775
(248 ปี 5 เดือน)
(as the Continental Marines)[1]


ประเทศ สหรัฐ
รูปแบบนาวิกโยธิน
บทบาท
กำลังรบ
  • 180,958 active personnel (ข้อมูลเมื่อ 2020)[2]
  • 32,400 reserve personnel (ข้อมูลเมื่อ 2022)[3]
  • 1,304 manned aircraft[4] (total includes 11 VH-3D and 8 VH-60N of HMX-1[5] not listed by WAF 2018)
ขึ้นกับกองทัพสหรัฐ
Department of the Navy
กองบัญชาการเดอะเพนตากอน
อาร์ลิงทันเคาน์ตี รัฐเวอร์จิเนีย สหรัฐ
สมญา"Jarheads", "Devil Dogs", "Teufel Hunden", "Leathernecks"
คำขวัญSemper fidelis ("Always faithful")
สีหน่วยสีแดงและสีทอง[6][7]
   
เพลงหน่วย"Semper Fidelis" Play
สัญลักษณ์นำโชคบูลด็อกอังกฤษ[8][9]
วันสถาปนา10 พฤศจิกายน
EquipmentList of U.S. Marine Corps equipment
ปฏิบัติการสำคัญ
See list
อิสริยาภรณ์

Presidential Unit Citation


Joint Meritorious Unit Award
Navy Unit Commendation
Valorous Unit Award

Meritorious Unit Commendation
French Croix de guerre 1914–1918
Philippine Presidential Unit Citation
Korean Presidential Unit Citation
Vietnam Gallantry Cross


Vietnam Civil Actions Medal
เว็บไซต์
ผู้บังคับบัญชา
ผู้บัญชาการทหารสูงสุด ประธานาธิบดี โจ ไบเดิน
รัฐมนตรีกระทรวงกลาโหม ลอยด์ ออสติน
Secretary of the Navy คาร์ลอส เดล โตโร
Commandant Gen Eric M. Smith
Assistant Commandant Gen Christopher J. Mahoney
Sergeant Major of the Marine Corps SMMC Carlos A. Ruiz
เครื่องหมายสังกัด
Flag
Seal
Emblem ("Eagle, Globe, and Anchor" or "EGA")[หมายเหตุ 1]
Wordmark
Song"เดอะมารีนส์ฮิม" Play

เหล่านาวิกโยธินสหรัฐ (อังกฤษ: United States Marine Corps, ย่อ: USMC) หรือเรียก นาวิกโยธินสหรัฐ เป็นเหล่าทัพหนึ่งของกองทัพสหรัฐซึ่งรับผิดชอบต่อการดำเนินปฏิบัติการรบนอกประเทศ (expeditionary) และสะเทินน้ำสะเทินบก เช่นเดียวกับกองทัพเรือ กองทัพบกและกองทัพอากาศ เหล่านาวิกโยธินเป็นหนึ่งในสี่เหล่าทัพในกระทรวงกลาโหมสหรัฐ และหนึ่งในเจ็ดหน่วยที่แต่งเครื่องแบบของสหรัฐ

เหล่านาวิกโยธินเป็นส่วนหนึ่งของกระทรวงทหารเรือสหรัฐตั้งแต่วันที่ 30 มิถุนายน ค.ศ. 1834[11] โดยปฏิบัติหน้าที่ใกล้ชิดกับกองทัพเรือ นาวิกโยธินดำเนินการสถานที่ทั้งบนบกและเรือการสงครามสะเทินน้ำสะเทินบกที่ล่องทะเลในต่างประเทศรอบโลก นอกจากนี้ ฝูงบินการบินยุทธวิธีของนาวิกโยธินหลายฝูง ซึ่งได้แก่ ฝูงบินเข้าตีเครื่องบินขับไล่ของนาวิกโยธิน เป็นหลัก ยังประจำอยู่ในฝูงบินเรือบรรทุกเครื่องบินของกองทัพเรือและปฏิบัติการจากเรือบรรทุกเครื่องบินด้วย[12]

ประวัติศาสตร์ของเหล่านาวิกโยธินเริ่มต้นเมื่อมีการตั้งนาวิกโยธินภาคพื้นทวีป (Continental Marines) สองกองพันเมื่อวันที่ 10 พฤศจิกายน ค.ศ. 1775 ในฟิลาเดลเฟีย ให้เป็นเหล่าทัพกำลังทหารราบที่สามารถสู้รบทั้งในทะเลและบนฝั่ง[13] ในยุทธบริเวณแปซิฟิกของสงครามโลกครั้งที่สอง เหล่านาวิกโยธินรับบทบาทนำในการทัพสงครามสะเทินน้ำสะเทินบกขนาดใหญ่ โดยรุกจากเกาะหนึ่งไปอีกเกาะหนึ่ง ใน ค.ศ. 2017 เหล่านาวิกโยธินมีกำลังพลประจำการ 186,000 นาย และกำลังพลสำรอง 38,500 นาย เป็นราชการทหารสหรัฐที่เล็กที่สุดในกระทรวงกลาโหมและใช้ระบบยศแบบทหารบกสหรัฐ[14]

อ้างอิง[แก้]

  1. "Marine Corps Decade Timeline | Marine Corps history". Marines.com. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 6 July 2014. สืบค้นเมื่อ 15 กรกฎาคม ค.ศ. 2014. {{cite web}}: ตรวจสอบค่าวันที่ใน: |access-date= (help)
  2. "ARMED FORCES STRENGTH FIGURES FOR SEPTEMBER 30, 2020". คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 9 November 2020. สืบค้นเมื่อ 9 November 2020.
  3. "Defense Budget Overview Book" (PDF). Office of the Under Secretary of Denfense (Comptroller)/Chief Financial Officer. 15 April 2022. สืบค้นเมื่อ 3 August 2022.
  4. "World Air Forces 2018". Flightglobal: 17. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 14 June 2018. สืบค้นเมื่อ 13 June 2018.
  5. Macias, Amanda (10 April 2013). "Marine One upgrade: The next presidential helicopter fleet is getting closer to its debut". CNBC. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 14 June 2018. สืบค้นเมื่อ 13 June 2018.
  6. Lejeune, Erich E. (18 April 1925). "Marine Corps Order No. 4 (Series 1925)". Commandant of the Marine Corps. United States Marine Corps History Division. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 5 October 2010. สืบค้นเมื่อ 2 February 2010.
  7. "Color Palette" (PDF). United States Marine Corps Brand Guide. 16 July 2009. เก็บ (PDF)จากแหล่งเดิมเมื่อ 1 February 2017. สืบค้นเมื่อ 7 August 2017.
  8. Loredo-Agostini, Heidi E. (30 July 2009). "Ready for the Corps: Marines recruit latest mascot from South Texas". Recruiting Station San Antonio. Castroville, Texas: United States Marine Corps. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 20 March 2011. สืบค้นเมื่อ 22 December 2010.
  9. Dobbs, Chris (25 July 2008). "Marine Barracks' mascot, Chesty the XII, retires after more than 40 'dog years' of faithful service". Marine Barracks, Washington, D.C.: United States Marine Corps. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 16 May 2011. สืบค้นเมื่อ 22 December 2010.
  10. "Marine Corps Order P1020.34G W/CH 1–5: Marine Corps Uniform Regulations, Chapter 4: Insignia and Regulations For Wear, Paragraph 4001. Branch of Service Insignia, Pages 4–7" (PDF). marines.mil. 31 March 2003. เก็บ (PDF)จากแหล่งเดิมเมื่อ 15 December 2017. สืบค้นเมื่อ 15 January 2018.
  11. Hoffman, Colonel Jon T., USMC: A Complete History, Marine Corps Association, Quantico, VA, (2002), p. 57.
  12. John Pike. "Tactical Aviation Integration". globalsecurity.org. สืบค้นเมื่อ 1 April 2015.
  13. "U.S. Marine Corps Decade Timeline".
  14. "United States Armed Force Strength Figures" (PDF). DOD. 31 January 2013. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิม (PDF)เมื่อ 5 February 2009.


อ้างอิงผิดพลาด: มีป้ายระบุ <ref> สำหรับกลุ่มชื่อ "หมายเหตุ" แต่ไม่พบป้ายระบุ <references group="หมายเหตุ"/> ที่สอดคล้องกัน