แอมโบรสแห่งมิลาน

นักบุญแอมโบรสแห่งมิลาน
นักบุญแอมโบรสแห่งมิลาน
มุขนายกและนักปราชญ์แห่งคริสตจักร
เกิด	ราว ค.ศ. 337 ถึง ค.ศ. 340; เทรียร์ จักรวรรดิโรมัน
เสียชีวิต	4 เมษายน ค.ศ. 397; มิลาน จักรวรรดิโรมัน
นิกาย	โรมันคาทอลิก; อีสเทิร์นออร์ทอดอกซ์; ลูเทอแรน;
วันฉลอง	7 ธันวาคม
สัญลักษณ์	รังผึ้ง, เด็ก, แซ่, กระดูก
องค์อุปถัมภ์	คนเลี้ยงผึ้ง, ผึ้ง, คนทำเทียน, สัตว์เลี้ยง, การศึกษา, เมืองมิลาน, ประเทศอิตาลี, นักเรียน, ขึ้ผึ้ง

บทความนี้อ้างอิงคริสต์ศักราช/คริสต์ทศวรรษ/คริสต์ศตวรรษ ซึ่งเป็นสาระสำคัญของเนื้อหา

นักบุญแอมโบรสแห่งมิลาน (อังกฤษ: Ambrose of Milan; ละติน: Ambrosius; อิตาลี: Ambrogio) (ราว ค.ศ. 337 ถึง ค.ศ. 340-344 เมษายน ค.ศ. 397) เป็นบาทหลวง ชาวโรมันดำรงตำแหน่งบิชอปแห่งมิลาน ซึ่งมีบทบาทสำคัญในคริสตจักรในคริสต์ศตวรรษที่ 4 นักบุญแอมโบรสเป็นหนึ่งในสี่คนแรกของนักปราชญ์แห่งคริสตจักร

ประวัติ[แก้]

ชีวิติเบื้องต้น[แก้]

แอมโบรสเกิดในครอบครัวคริสตชน ระหว่างปึ ค.ศ. 337 ถึง ค.ศ. 340 - 344 และเติบโตขึ้นที่เมืองเทรียร์ จักรวรรดิโรมัน เป็นลูกของเจ้าหน้าที่ของจังหวัดแกลเลีย นาร์โบเนนซิส (Gallia Narbonensis)^[1] มารดาของแอมโบรสเป็นสตรีผู้มีปัญญาและมีมีศรัทธาศาสนาแรงกล้า เล่ากันว่าเมื่อแอมโบรสยังเป็นทารกนอนในเปลก็มึฝูงผึ้งมาเกาะหน้า ก่อนจะบินไปผึ้งก็ทิ้งน้ำผึ้งไว้หยดหนึ่ง บิดาของแอมโบรสถือว่าเป็นสัญลักษณ์ว่าเมื่อแอมโบรสโตขึ้นก็จะเป็นผู้มีฝีปากดี ฉะนั้นรูปของแอมโบรสจึงมักมีผึ้งหรือรังผึ้งเป็นสัญลักษณ์

พ่อของแอมโบรสเสียชีวิตตั้งแต่แอมโบรสยังเป็นเด็ก เมี่อโตขึ้นมาแอมโบรสก็มีอาชีพตามพ่อ หลังจากที่ได้รับการศึกษาที่กรุงโรม ทางวรรณกรรม นิติศาสตร์ และวาทศิลป์ แม่ทัพแอนิเชียส โพรบัส (Anicius Probus) มอบตำแหน่งในสภาให้แต่ต่อมาราวปึ ค.ศ. 372 ก็แต่งตั้งแอมโบรสให้เป็นผู้ปกครองลีกูเรีย และเอมิเลียซึ่งมีเมืองหลวงอยู่ที่มิลานซึ่งในขณะนั้นเป็นเมืองหลวงที่สองรองจากโรม^[1] แอมโบรสเป็นนักปกครองที่ดีและไม่นานก็เป็นที่นิยม^{[ต้องการอ้างอิง]}

บิชอปแห่งมิลาน[แก้]

มุขมณฑลมิลานขณะนั้นมึความเขัดแย้งกันระหว่างผู้สนับสนุนแนวคิดตรีเอกภาพ และผู้สนับสนุนลัทธิเอเรียส เมื่ออ็อกเซ็นเทียส บิชอปแห่งมิลานถึงแก่กรรมในปี ค.ศ. 374 ผู้สนับสนุนลัทธิเอเรียสก็ท้าทายการตั้งบิชอปคนใหม่ แอมโบรสจึงเดินทางไปที่มหาวิหารมิลานซึ่งเป็นที่เลือกตั้งเพื่อจะไปควบคุมสถานะการณ์เพื่อไม่ให้มีเหตุการณ์ร้ายเกิดขึ้น ขณะที่แอมโบรสกำลังปราศัยอยู่ก็ถูกขัดจังหวะโดยเสียงตะโกนจากที่ประชุมกันต่อ ๆ กันไปให้ “แอมโบรสเป็นบิชอป” แอมโบรสจึงถูกเลือกให้เป็นบิชอปโดยที่ประชุม

แอมโบรสเองสนับสนุนความเชื่อเรื่องตรีเอกภาพ แต่ก็ยอมรับลัทธิเอเรียสเพราะมีความเข้าใจในทฤษฏีทางเทววิทยาของลัทธิเอเรียส ตอนแรกแอมโบรสก็ไม่ยอมรับตำแหน่งเป็นบิชอปเพราะไม่รู้สึกว่าพร้อม แอมโบรสเองไม่เคยรับบัพติศมาและไม่มีการศึกษาทางเทววิทยามาก่อน^[1] พอได้รับแต่งตั้งแอมโบรสก็หนีไปซ่อนที่บ้านเพื่อนร่วมงาน แต่เมื่อเพื่อนได้รับจดหมายจากจักรพรรดิโรมันชื่นชมในการแต่งตั้งแอมโบรสเป็นบิชอปก็จำต้องให้แอมโบรสมอบตัว ไม่ถึงอาทิตย์หลังจากนั้นแอมโบรสก็รับบัพติศมา รับศีลอนุกรม และรับตำแหน่งเป็นบิชอปแห่งมิลาน

พอเป็นบิชอป แอมโบรสก็บำเพ็ญตัวอย่างนักบวช โดยยกเงินให้คนยากจน, ยกที่ดินทั้งหมดให้คนอื่น เหลือบางส่วนให้นักบุญมาร์เซลลินา (St Marcellina) น้องสาว และมอบการดูแลครอบครัวให้น้องชาย บิชอปแอมโบรสมีงานเขียนมากมายรวมทั้งศาสตรนิพนธ์ชื่อ “ความดีของความตาย” (The Goodness Of Death)

อ้างอิง[แก้]

↑ ^1.0 ^1.1 ^1.2 Attwater, Donald and Catherine Rachel John. The Penguin Dictionary of Saints. 3rd edition. New York: Penguin Books, 1993. ISBN 0-14-051312-4.

แหล่งข้อมูลอื่น[แก้]

[Attwater-1] 1.0 ^1.1 ^1.2 Attwater, Donald and Catherine Rachel John. The Penguin Dictionary of Saints. 3rd edition. New York: Penguin Books, 1993. ISBN 0-14-051312-4.

[1]