ท่าอากาศยานนานาชาติหนานหนิงอู๋ซู
ท่าอากาศยานนานาชาติ หนานหนิงอู๋ซู Nanzningz Vuzhih Gozci Gihcangz 南宁吴圩国际机场 | |||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
 ทางเข้าอาคารผู้โดยสาร 2 ของท่าอากาศยานนานาชาติหนานหนิงอู๋ซู เปิดดำเนินการ พ.ศ. 2557 | |||||||||||
| ข้อมูลสำคัญ | |||||||||||
| การใช้งาน | สาธารณะ / ทางทหาร | ||||||||||
| พื้นที่บริการ | หนานหนิง เขตปกครองตนเองกว่างซีจ้วง | ||||||||||
| สถานที่ตั้ง | เมืองอู๋ซู, เขตเจียงหนาน, หนานหนิง | ||||||||||
| วันที่เปิดใช้งาน | พฤศจิกายน พ.ศ. 2505 | ||||||||||
| ฐานการบิน | จีเอกซ์แอร์ไลน์ | ||||||||||
| ความสูงเหนือระดับน้ำทะเล | 128 เมตร / 420 ฟุต | ||||||||||
| พิกัด | 22°36′29.76″N 108°10′20.79″E / 22.6082667°N 108.1724417°E | ||||||||||
 ผังท่าอากาศยานของ กรมการบินพลเรือนแห่งประเทศจีน (CAAC) | |||||||||||
  NNG  NNG | |||||||||||
| ทางวิ่ง | |||||||||||
| |||||||||||
| สถิติ (2564) | |||||||||||
| |||||||||||
| ท่าอากาศยานนานาชาติหนานหนิงอู๋ซู | |||||||
| ชื่อภาษาจีน | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| อักษรจีนตัวย่อ | 南宁吴圩机场 | ||||||
| อักษรจีนตัวเต็ม | 南寧吳圩機場 | ||||||
| |||||||
| ชื่อภาษาจ้วง | |||||||
| ภาษาจ้วง | Nanzningz Vuzhih Gozci Gihcangz | ||||||
ท่าอากาศยานนานาชาติหนานหนิงอู๋ซู ( IATA : NNG , ICAO : ZGNN ) เป็นท่าอากาศยานที่ให้บริการนครหนานหนิงเมืองเอกของเขตปกครองตนเองกว่างซีจ้วง ประเทศจีน ตั้งอยู่ห่าง 32 กิโลเมตร (20 ไมล์) ทางตะวันตกเฉียงใต้จากใจกลางเมือง สนามบินสร้างขึ้นในปี พ.ศ. 2505 โดยมีการปรับปรุงในปี พ.ศ. 2533[1] อาคารผู้โดยสาร 2 เปิดเมื่อวันที่ 25 กันยายน พ.ศ. 2557 มีพื้นที่ 189,000 ตารางเมตร (2,030,000 ตารางฟุต) ได้รับการออกแบบเพื่อรองรับผู้โดยสาร 16 ล้านคนต่อปี โดยในปี 2545 มีจำนวนผู้โดยสารถึง 1 ล้านคน และเพิ่มเป็น 2 ล้านคนในปี 2549 และในปี 2559 มีผู้โดยสาร 11.56 ล้านคนใช้ท่าอากาศยานแห่งนี้
ประวัติในช่วงสงครามโลกครั้งที่ 2[แก้]
ในช่วงสงครามโลกครั้งที่ 2 ท่าอากาศยานนี้เป็นที่รู้จักในชื่อสนามบินหนานหนิง (Nanning Airfield) ซึ่งดำเนินการโดยกองทัพอากาศทหารบกสหรัฐ (กองทัพอากาศที่สิบสี่) เป็นส่วนหนึ่งของการรณรงค์ป้องกันประเทศจีน (พ.ศ. 2485–2488) สนามบินถูกใช้งานโดยหน่วยลาดตระเวนเป็นหลัก ซึ่งใช้เครื่องบินลาดตระเวน ล็อกฮีด พี-38 ไลท์นิง ไม่ติดอาวุธ บินถ่ายภาพเหนือดินแดนที่ญี่ปุ่นยึดครอง และเผยแพร่ข้อมูลให้กับหน่วยรบ กองบินพิเศษของฝูงบินขับไล่และทิ้งระเบิดยังปฏิบัติการจากสนามบินเป็นครั้งคราว พร้อมกับเป็นจุดรับส่งเสบียงสำหรับฝูงบินขนส่งยุทธปัจจัย 2d ซึ่งทิ้งเสบียงและยุทโธปกรณ์ทางอากาศให้กับกองกำลังภาคพื้นดินในแนวหน้า ในตอนท้ายของสงครามการขนส่งยังรวมถึงการลำเลียงคน ม้า และล่อ ไปยังสนามบิน สหรัฐยุติการใช้งานสนามบินในสิ้นเดือนตุลาคม พ.ศ. 2488[2][3]
อ้างอิง[แก้]
- ↑ "Brief Introduction of Transportation". Nanning Municipal Government. 29 กันยายน 2004. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 14 พฤษภาคม 2006. สืบค้นเมื่อ 1 พฤศจิกายน 2016.
- ↑ Maurer, Maurer, บ.ก. (1980) [1961]. Air Force Combat Units of World War II: history and insignia (reprint ed.). Washington DC: Zenger Publishing. ISBN 0-89201-092-4. OCLC 1301787520.
- ↑ "document search – Nanning". Air Force History Index. United States Air Force Historical Research Agency.
แหล่งข้อมูลอื่น[แก้]
วิกิมีเดียคอมมอนส์มีสื่อเกี่ยวกับ ท่าอากาศยานนานาชาติหนานหนิงอู๋ซู- เว็บไซต์ทางการ
 | บทความการเดินทาง การคมนาคม และการขนส่งนี้ยังเป็นโครง คุณสามารถช่วยวิกิพีเดียได้โดยการเพิ่มเติมข้อมูล |