ทางหลวงสหรัฐหมายเลข 20
ทางหลวงสหรัฐหมายเลข 20 | |
|---|---|
 | |
| ข้อมูลของเส้นทาง | |
| ความยาว | 3,365 ไมล์[1] (5,415 กิโลเมตร) |
| มีขึ้นเมื่อ | 11 พฤศจิกายน ค.ศ. 1926[2]–ปัจจุบัน |
| ทางแยกที่สำคัญ | |
| ปลายทางทิศ ตต. |  US 101 ในนิวพอร์ต รัฐออริกอน |
| |
| ปลายทางทิศ ตอ. |  Route 2 ในบอสตัน รัฐแมสซาชูเซตส์ |
| ตำแหน่งที่ตั้ง | |
| ประเทศ | สหรัฐ |
| รัฐ | ออริกอน ไอดาโฮ มอนแทนา ไวโอมิง เนแบรสกา ไอโอวา อินดีแอนา อิลลินอย โอไฮโอ เพนซิลเวเนีย นิวยอร์ก และแมสซาชูเซตส์ |
| ระบบทางหลวง | |
ทางหลวงสหรัฐหมายเลข 20 (อังกฤษ: U.S. Route 20 ย่อเป็น US 20) เป็นทางหลวงสหรัฐแนวตะวันออก-ตะวันตก เลข "0" ในหมายเลขทางหลวงบ่งบอกว่าทางหลวงหมายเลข 20 นี้เป็นทางหลวงชายฝั่งสู่ชายฝั่ง กล่าวคือ เป็นทางหลวงที่มีเส้นทางจากชายฝั่งหนึ่งไปยังอีกชายฝั่งหนึ่ง มีระยะทาง 3,365 ไมล์ (5,415 กิโลเมตร) เป็นถนนที่ยาวที่สุดในสหรัฐอเมริกา[1] และเส้นทางขนานกับอินเตอร์สเตต 90 ทางหลวงหมายเลข 20 นี้มีเส้นทางไม่ต่อเนื่องกันเมื่อผ่านอุทยานแห่งชาติเยลโลว์สโตน เพราะไม่มีการกำหนดหมายเลขเมื่อถนนเส้นนี้เข้ามาในเขตอุทยาน
เมื่ออยู่ในรัฐออริกอน หมายเลขของทางหลวงหมายเลข 20 และทางหลวงหมายเลข 30 ไม่เป็นไปตามกฎการกำหนดหมายเลขของทางหลวงสหรัฐ เพราะทางหลวงหมายเลข 30 ไปมีจุดเริ่มต้นและวิ่งขนานไปกับทางหลวงหมายเลข 20 ด้านทิศเหนือ ไปจนถึงเขตแดนของรัฐ เมื่อมาถึงบริเวณเมืองโคลด์เวลล์ รัฐไอดาโฮ ทางหลวงทั้งสองสายก็ได้ทับซ้อนกันและมีเส้นทางในตำแหน่งที่ถูกต้อง กล่าวคือ ทางหลวงหมายเลข 30 จะวิ่งขนานกับทางหลวงหมายเลข 20 ด้านทิศใต้แทน เป็นเพราะว่า เมื่อก่อนทางหลวงหมายเลข 30 อยู่ในแผนของทางหลวงชายฝั่งสู่ชายฝั่ง ในขณะที่ทางหลวงหมายเลข 20 ไม่ได้อยู่ในแผน เพราะเคยมีปลายทางทิศตะวันออกอยู่ตรงทางเข้าของอุทยานเยลโลว์สโตน แต่ต่อมาได้รับการขยายจนสุดชายฝั่งเมื่อปี ค.ศ. 1940[1]
ปัจจุบัน ทางหลวงหมายเลข 20 มีปลายทางทิศตะวันออกในเมืองบอสตัน รัฐแมสซาชูเซตส์ ที่เคนมอร์สแควร์ ซึ่งมาบรรจบกับทางหลวงรัฐแมสซาชูเซตส์หมายเลข 2 ส่วนปลายทางทิศตะวันตกอยู่ในเมืองนิวพอร์ต รัฐออริกอน ที่ทางแยกกับทางหลวงหมายเลข 101 ห่างจากมหาสมุทรแปซิฟิกเพียง 1 ไมล์[3]
อ้างอิง[แก้]
- ↑ 1.0 1.1 1.2 Weingroff, Richard (October 17, 2013). "Ask the Rambler: What Is The Longest Road in the United States?". Federal Highway Administration. สืบค้นเมื่อ December 4, 2014.
- ↑ Bureau of Public Roads & American Association of State Highway Officials (November 11, 1926). United States System of Highways Adopted for Uniform Marking by the American Association of State Highway Officials (Map). 1:7,000,000. Washington, DC: United States Geological Survey. OCLC 32889555. สืบค้นเมื่อ November 7, 2013 – โดยทาง Wikimedia Commons.
- ↑ "Endpoints of US highways". USENDS.COM. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ February 23, 2014. สืบค้นเมื่อ October 9, 2014.
หนังสืออ่านเพิ่ม[แก้]
- Nelson, Mac (2008). Twenty West: The Great Road across America. State University of New York Press. ISBN 978-0-7914-7469-3. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2009-03-02.
- Czarnecki, Michael (1997). Twenty Days on Route 20. FootHills Publishing. ISBN 0-941053-01-6.
แหล่งข้อมูลอื่น[แก้]
- Galena Bypass project homepage
- Illinois Highway Ends: US 20
- Indiana Highway Ends: US 20
- In Search of...U.S. Route 20 in Ohio by Michael G. Buettner, February 2006
- US 20 Travelogue in New York at Empire State Roads
- "On Route 20, Where the Past Is Present": August 11, 2006, article in The New York Times Escapes section.
- Flickr Group for photos taken along US 20
- Endpoints of US 20 at USends.com
- Twenty West: The Great Road Across America—book about US 20
- Historic US Route 20 Association Site dedicated to the preservation and promotion of Historic US Route 20
 | ||
| ||
| นานาชาติ | |
|---|---|
| ประจำชาติ | |
