ข้ามไปเนื้อหา

ทางรถไฟสายมาบตาพุด

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
ทางรถไฟสายชุมทางเขาชีจรรย์–มาบตาพุด
ขบวนรถน้ำมันดิบที่ 630 ขณะทำขบวนไปยังมาบตาพุดบริเวณจุดตัดระดับพื้น กม.191+590 อำเภอบ้านฉาง จังหวัดระยอง
ข้อมูลทั่วไป
เจ้าของการรถไฟแห่งประเทศไทย
ที่ตั้งจังหวัดชลบุรี และระยอง ประเทศไทย
ปลายทาง
ประวัติ
เปิดเมื่อ19 สิงหาคม พ.ศ. 2538
ข้อมูลทางเทคนิค
ระยะทาง24.07 กม. (14.96 ไมล์)
รางกว้าง1,000 mm (3 ft 3 38 in) มีเตอร์เกจ
แผนที่เส้นทาง

ทางรถไฟสายชายฝั่งทะเลตะวันออก
ชุมทางศรีราชา
180.00 กม.
ชุมทางเขาชีจรรย์
192.25 กม.
บ้านฉาง
200.48 กม.
มาบตาพุด
ท่าเรือมาบตาพุด
184.03 กม.
บ้านพลูตาหลวง
189.00 กม.
อู่ตะเภา
195.00 กม.
จุกเสม็ด
ห้วยโป่ง
ทับมา
ระยอง
ตะพง
เพ
แกลงกะเฉด
ซากโดน
แกลง
ทุ่งควายกิน
นายายอาม
ทุ่งเบญจา
เขายาไร่
จันทบุรี
คลองนารายณ์
ขลุง
หนองระหาน
แสนตุ้ง
เขาสมิง
ตราด
ท่ากุม
ชำราก
ท่าเส้น
แหลมกลัด
เขาล้าน
ไม้รูด
คลองใหญ่

ทางรถไฟสายมาบตาพุด หรือ ทางรถไฟสายสัตหีบ–มาบตาพุด[1] หรือ สายชุมทางเขาชีจรรย์–มาบตาพุด[2] เป็นทางรถไฟอันเป็นส่วนหนึ่งของทางรถไฟสายชายฝั่งทะเลตะวันออก ทางรถไฟสายนี้ใช้สำหรับวิ่งขนส่งสินค้าเพียงอย่างเดียวและไม่มีบริการรับส่งผู้โดยสาร

ประวัติ

[แก้]

ทางรถไฟสายมาบตาพุด มีจุดเริ่มต้นในปี พ.ศ. 2526 จากการสำรวจแนวเส้นทางเพื่อเวนคืนที่ดินในพื้นที่อำเภอสัตหีบ จังหวัดชลบุรี กิ่งอำเภอบ้านฉาง อำเภอเมืองระยอง จังหวัดระยอง ระหว่างนั้นในปี พ.ศ. 2528 กิ่งอำเภอบ้านฉางได้ถูกยกระดับขึ้นเป็นอำเภอบ้านฉาง ประกอบกับความล่าช้าในการสำรวจ ทำให้มีการออกพระราชกฤษฎีกาเวนคืนใหม่อีกครั้งในปี พ.ศ. 2533 โดยแยกจากทางรถไฟสายฉะเชิงเทรา–สัตหีบ ในอำเภอสัตหีบ จังหวัดชลบุรี มาทางตะวันออกขนานกับทางหลวงแผ่นดินหมายเลข 332 ผ่านบ้านหนองสระ เข้าพื้นที่อำเภอบ้านฉาง จังหวัดระยอง ตัดไปทางตะวันออกเฉียงใต้ผ่านทางหลวงแผ่นดินหมายเลข 3 ผ่านบ้านกิโลเมตร 16 ผ่านเข้าสู่เขตอำเภอเมืองระยอง และบรรจบที่นิคมอุตสาหกรรมมาบตาพุดตรงแนวเขตวางท่อก๊าซการปิโตรเลียมแห่งประเทศไทย (ปตท.)[3]

ทางรถไฟสายมาบตาพุด การรถไฟแห่งประเทศไทยได้กู้เงินจำนวน 3,002 ล้านเยน ซึ่งได้รับการอนุมัติเงินกู้จากรัฐบาลญี่ปุ่นเมื่อวันที่ 30 กันยายน พ.ศ. 2531[4] และเริ่มก่อสร้างขึ้นเมื่อวันที่ 16 พฤษภาคม พ.ศ. 2535 เป็นระยะทางประมาณ 24.07 กิโลเมตร (14.96 ไมล์) ภายใต้งบประมาณ 1,608.068 ล้านบาท การก่อสร้างทั้งหมดทั้งงานโยธา และงานติดตั้งระบบอาณัติสัญญาณเสร็จสิ้นทั้งหมดในช่วงปลายปี พ.ศ. 2537[5] และเปิดให้บริการในวันที่ 19 สิงหาคม พ.ศ. 2538[6]

นอกจากนี้ ในปี พ.ศ. 2540 ได้มีประกาศพระราชบัญญัติเวนคืนแนวเส้นทางดังกล่าวเพิ่มเติมหลังจากเปิดให้บริการแล้ว และให้บังคับใช้ภายใน 4 ปีนับจากวันประกาศคือวันที่ 10 พฤศจิกายน พ.ศ. 2540[1]

ในปี พ.ศ. 2559 มีการเปิดเผยถึงการศึกษาในการวางแนวของทางรถไฟขนาด 1.435 เมตร ในเส้นทางช่วงนครราชสีมา–มาบตาพุด เพื่อเชื่อมโยงโครงข่ายรถไฟจากประเทศจีนผ่านทางหนองคาย–นครราชสีมา–แก่งคอย–แหลมฉบัง–มาบตาพุด สำหรับการขนส่งสินค้าและการขนส่งผู้โดยสาร ซึ่งแนวตั้งแต่แก่งคอยมาจนถึงมาบตาพุดมีระยะทางประมาณ 246.5 กิโลเมตร (153.2 ไมล์)[7]

ช่วงมาบตาพุด–ระยอง–จันทบุรี–ตราด

[แก้]

ในปี พ.ศ. 2562 มีการศึกษาในการขยายเส้นทางช่วงศรีราชา–มาบตาพุดจากทางเดี่ยวเป็นทางคู่ เพื่อรองรับบริมาณการขนส่งที่สูงขึ้นและการเชื่อมโยงพื้นที่ภายในพื้นที่เขตพัฒนาพิเศษภาคตะวันออกที่สำคัญ ได้แก่ ท่าเรือแหลมฉบัง ท่าเรือพาณิชย์สัตหีบ และท่าเรือนิคมอุตสาหกรรมมาบตาพุด[8]

สำนักงานนโยบายและแผนการขนส่งและจราจร ได้เปิดเผยในปี พ.ศ. 2566 ว่าอีกหนึ่งโครงการสำคัญในการพัฒนาโครงสร้างพื้นฐานในเขตพัฒนาพิเศษภาคตะวันออก คือโครงการรถไฟทางเดี่ยวช่วงมาบตาพุด–ระยอง–จันทบุรี–ตราด ความยาว 218 กิโลเมตร (135 ไมล์) และชุมทางศรีราชา–ระยอง เพื่อใช้ในการขนส่งสินค้าโดยเฉพาะผลไม้ซึ่งได้ของบประมาณในการออกแบบรายละเอียดวิเคราะห์ผลกระทบทางสิ่งแวดล้อมของทางรถไฟช่วงดังกล่าว ซึ่งคาดว่าจะแล้วเสร็จในปี พ.ศ. 2570[9] โดยแบ่งออกเป็น 3 ช่วง ได้แก่

  • ช่วงที่ 1 เชื่อมโยงพื้นที่ระหว่างนิคมอุตสาหกรรม จากชุมทางศรีราชา มายังสถานีมาบตาพุด และจาก สถานีบางละมุง มายังสถานีมาบตาพุด จะเชื่อมโยงนิคมอุตสาหกรรมมากถึง 10 แห่ง ได้แก่ นิคมอุตสาหกรรมแหลมฉบัง, นิคมอุตสาหกรรมปิ่นทอง 1–3, นิคมอุตสาหกรรมอมตะซิตี้ ระยอง, นิคมอุตสาหกรรมโรจนะบ่อวิน, นิคมอุตสาหกรรมดับบลิวเอชเอ, นิคมอุตสาหกรรมอีสเทิร์นซีบอร์ด, นิคมอุตสาหกรรมเหมราช และ นิคมอุตสาหกรรมเหมราชระยอง
  • ช่วงที่ 2 เชื่อมโยงนิคมอุตสาหกรรมเข้ากับอำเภอเมืองระยอง เริ่มต้นจากสถานีมาบตาพุด ไปยังอำเภอเมืองระยอง
  • ช่วงที่ 3 เชื่อมโยงระเบียงผลไม้ภาคตะวันออก (Eastern Fruit Corridor) เริ่มจากอำเภอเมืองระยอง ไปยังอำเภอคลองใหญ่ จังหวัดตราด สิ้นสุดเส้นทางที่ด่านศุลกากรอำเภอคลองใหญ่ จังหวัดตราด เตรียมพร้อมเชื่อมต่อไปยังประเทศกัมพูชา

จังหวัดและอำเภอที่ผ่าน

[แก้]
เขต / อำเภอจังหวัด
สัตหีบชลบุรี
บ้านฉาง / เมืองระยองระยอง

รายชื่อสถานี

[แก้]

อ้างอิง

[แก้]
  1. 1 2 ราชกิจจานุเบกษา. พระราชบัญญัติเวนคืนอสังหาริมทรัพย์ ในท้องที่อำเภอสัตหีบ จังหวัดชลบุรี และอำเภอบ้านฉาง อำเภอเมืองระยอง จังหวัดระยอง เพื่อสร้างทางรถไฟสายสัตหีบ – มาบตาพุด. เล่ม 114 ตอนที่ 66 ก, 10 พฤศจิกายน 2540. หน้า 22-24
  2. "สายย่อ" (PDF). วารสารรถไฟสัมพันธ์. 4 (2562): 10.
  3. "พ.ร.ฎ.กำหนดเขตที่ดินในบริเวณที่ที่จะเวนคืน ในท้องที่อำเภอสัตหีบ จังหวัดชลบุรี และอำเภอบ้านฉาง อำเภอเมืองระยอง จังหวัดระยอง พ.ศ. 2533 ราชกิจจานุเบกษา เล่มที่ 107 ตอนที่ 110 หน้า 14". คลังสารสนเทศรัฐสภา. 1990-06-22. สืบค้นเมื่อ 2025-09-18.
  4. อินทะสี, วิเชียร. "บทบาทของญี่ปุ่นต่อการพัฒนาชายฝั่งทะเลด้านตะวันออก". วารสารเอเชียตะวันออกศึกษา. 10 (1): 47.
  5. "Rotfaithai.Com Forums-viewtopic-บันทึกจาก Black express". portal.rotfaithai.com. สืบค้นเมื่อ 2025-09-20.
  6. "Rotfaithai.Com Forums-viewtopic-อีกหนึ่งบันทึก : เที่ยวฉ่ำฝน สู่มาบตาพุด". portal.rotfaithai.com. สืบค้นเมื่อ 2025-09-20.
  7. Buyers, Home. "เปิดแนวเส้นทางรถไฟฟ้าทางคู่นครราชสีมา-มาบตาพุด/แก่งคอย-บางซื่อ". www.home.co.th/news. สืบค้นเมื่อ 2025-09-18.
  8. "ร.ฟ.ท.ขยายทางคู่ "ศรีราชา-มาบตาพุด" เชื่อม 3 ท่าเรือ EEC". mgronline.com. 2019-11-27. สืบค้นเมื่อ 2025-09-18.
  9. "ร.ฟ.ท.ลุยรถไฟสายใหม่ "ระยอง-ตราด" งบลงทุนกว่า 5.4 หมื่นล้าน". bangkokbiznews. 2021-12-13. สืบค้นเมื่อ 2025-09-18.