ถนนจรัสเมือง
ถนนจรัสเมือง เป็นถนนสายสั้น ๆ ขนาด 2 ช่องจราจร ในพื้นที่แขวงรองเมือง เขตปทุมวัน กรุงเทพมหานคร โดยเป็น 1 ใน 3 สายที่พระบาทสมเด็จพระปกเกล้าเจ้าอยู่หัวทรงพระกรุณาโปรดเกล้าฯ ให้กรมนคราทร กระทรวงมหาดไทย ตัดขึ้นหลังจากเกิดเหตุเพลิงไหม้ในพื้นที่ตำบลวัดแค (ปัจจุบันเป็นส่วนหนึ่งของแขวงรองเมือง) เมื่อ พ.ศ. 2470 และพระองค์พระราชทานนามให้ล้อไปกับถนนจรัสเวียง ซึ่งเป็น 1 ใน 3 สายที่ตัดขึ้นในย่านตรอกซุง อำเภอสาธร (ปัจจุบันคือเขตบางรัก) เมื่อ พ.ศ. 2467 ในรัชสมัยพระบาทสมเด็จพระมงกุฎเกล้าเจ้าอยู่หัว เช่นเดียวกับอีก 2 สายคือถนนเจริญเมือง (ตั้งชื่อล้อกับถนนเจริญเวียง) และถนนจารุเมือง (ตั้งชื่อล้อกับถนนจรูญเวียง) โดยทุกสายแสดงความหมายถึงความเจริญรุ่งเรืองของเมือง[1]
ถนนจรัสเมืองมีระยะทางประมาณ 540 เมตร แนวเส้นทางทั้งหมดขนานไปกับถนนเจริญเมือง โดยเริ่มต้นจากถนนรองเมืองบริเวณด้านหลังสถานีกรุงเทพ (หัวลำโพง) ห่างจากถนนเจริญเมืองขึ้นไปทางทิศเหนือประมาณ 260 เมตร มุ่งหน้าไปทางทิศตะวันออก ผ่านลานจอดรถโรงเรียนวัดดวงแข ลอดผ่านทางพิเศษศรีรัช ตัดกับถนนจารุเมืองและถนนพระรามที่ 6 และสิ้นสุดที่ถนนบรรทัดทอง[2] โดยมีแนวถนนที่ตรงต่อเนื่องต่อไปคือซอยจุฬาลงกรณ์ 16 ในพื้นที่จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย
ดูเพิ่ม
[แก้]อ้างอิง
[แก้]- ↑ ตรีน้อยใส, ปริญญา (30 สิงหาคม 2022). ""เจริญ จรัส จรูญ และจารุ" ความงามทางภาษาบนถนน". มองบ้านมองเมือง. มติชนสุดสัปดาห์. สืบค้นเมื่อ 6 พฤษภาคม 2025.
{{cite news}}
: CS1 maint: url-status (ลิงก์) - ↑ ตรีน้อยใส, ปริญญา (20 กันยายน 2022). "ย่านวัดดวงแข". มองบ้านมองเมือง. มติชนสุดสัปดาห์. สืบค้นเมื่อ 6 พฤษภาคม 2025.
{{cite news}}
: CS1 maint: url-status (ลิงก์)