ตำรวจนิวซีแลนด์
| ตำรวจนิวซีแลนด์ Ngā Pirihimana o Aotearoa | |
|---|---|
 | |
 | |
| คำขวัญ | "ร่วมกันทำให้ชุมชนปลอดภัยยิ่งขึ้น" |
| ข้อมูลองค์กร | |
| ก่อตั้ง | ค.ศ. 1842[n 1] |
| เจ้าหน้าที่ | 12,034 คน (30 มิถุนายน ค.ศ. 2016) |
| งบประมาณรายปี | งบประมาณรวมสำหรับ ค.ศ. 2019/20[1] โหวตตำรวจ  2,047,642,000 ดอลลาร์ |
| โครงสร้างเขตอำนาจ | |
| หน่วยงานแห่งชาติ | นิวซีแลนด์ |
| เขตอำนาจในการปฏิบัติการ | นิวซีแลนด์ |
| ขนาด | 268,021 ตร.กม. (103,483 ตร.ไมล์) |
| จำนวนทั้งหมด | 4,885,300 นาย[2] (มิถุนายน ค.ศ. 2018) |
| ส่วนปกครอง | รัฐบาลนิวซีแลนด์ |
| บัญญัติตราสาร |
|
| ลักษณะทั่วไป |
|
| สำนักงานใหญ่ | เวลลิงตัน ประเทศนิวซีแลนด์ |
| สมาชิกสาบานตน | 9,004 นาย (30 มิถุนายน ค.ศ. 2016) |
| สมาชิกไม่สาบานตน | 3,013 นาย (30 มิถุนายน ค.ศ. 2016) |
| รัฐมนตรีรับผิดชอบ |
|
| ผู้บริหารหน่วยงาน | |
| การดูแล | 31 สาขา
|
| ภูมิภาค | 12 ภูมิภาค
|
| สิ่งอำนวยความสะดวก | |
| สถานี | 327 สถานี |
| เว็บไซต์ | |
| http://www.police.govt.nz/ | |
ตำรวจนิวซีแลนด์ (มาวรี: Ngā Pirihimana o Aotearoa[n 2]; อังกฤษ: New Zealand Police) เป็นกองกำลังตำรวจแห่งชาติของประเทศนิวซีแลนด์ ที่รับผิดชอบในการบังคับใช้กฎหมายอาญา, เสริมสร้างความปลอดภัยของประชาชน รักษาความสงบเรียบร้อยและรักษาความสงบทั่วทั้งประเทศนิวซีแลนด์ ด้วยพนักงานกว่า 11,000 คนจึงเป็นหน่วยงานบังคับใช้กฎหมายที่ใหญ่ที่สุดในนิวซีแลนด์ และมีข้อยกเว้นเล็กน้อย ที่มีเขตอำนาจศาลหลักเหนือกฎหมายอาญาส่วนใหญ่ของนิวซีแลนด์ ตำรวจนิวซีแลนด์ยังมีหน้าที่รับผิดชอบด้านการจราจรและการบังคับใช้ยานพาหนะเพื่อการพาณิชย์ รวมถึงความรับผิดชอบหลักอื่น ๆ ตลอดจนการคุ้มครองบุคคลสำคัญ, การออกใบอนุญาตอาวุธปืน และเรื่องความมั่นคงของชาติ
หน่วยงานบังคับใช้กฎหมายแห่งแรกในประเทศนิวซีแลนด์ก่อตั้งขึ้นใน ค.ศ. 1840 โดยถ่ายแบบมาจากกองกำลังตำรวจที่คล้ายกันในสหราชอาณาจักรในเวลานั้น ซึ่งเป็นตำรวจส่วนหนึ่งและทหารกองหนุนส่วนหนึ่งในตอนแรก การควบคุมดูแลโดยได้รับความยินยอมเป็นเป้าหมายในตอนท้ายของคริสต์ศตวรรษที่ 19 ตำรวจนิวซีแลนด์มีชื่อเสียงในด้านการควบคุมดูแลที่ไม่รุนแรง แต่มีกรณีที่สำคัญซึ่งการใช้กำลังถูกวิพากษ์วิจารณ์ เช่น ในช่วงสปริงบ็อกทัวร์ ค.ศ. 1981
รัฐมนตรีว่าการกระทรวงตำรวจปัจจุบันคือสจวต แนช ในขณะที่ตำรวจนิวซีแลนด์เป็นหน่วยงานรัฐบาลที่มีรัฐมนตรีรับผิดชอบ ผู้บัญชาการและสมาชิกสาบานได้สาบานว่าจะจงรักภักดีต่อกษัตริย์โดยตรง และโดยธรรมเนียม กองกำลังตำรวจไม่ขึ้นอยู่กับการควบคุมจากรัฐบาล ซึ่งตำรวจนิวซีแลนด์เป็นที่รับรู้ว่ามีการฉ้อราษฎร์บังหลวงระดับสถาบันน้อยที่สุด[4][5]
ต้นกำเนิดและประวัติ[แก้]
 | ส่วนนี้ไม่มีการอ้างอิงจากเอกสารอ้างอิงหรือแหล่งข้อมูล โปรดช่วยพัฒนาส่วนนี้โดยเพิ่มแหล่งข้อมูลน่าเชื่อถือ เนื้อหาที่ไม่มีการอ้างอิงอาจถูกคัดค้านหรือนำออก |
การตำรวจในประเทศนิวซีแลนด์เริ่มขึ้นใน ค.ศ. 1840 ด้วยการมาถึงของตำรวจหกนายที่มาพร้อมกับทหารที่ขึ้นบกเข้าทำการยึด ของรองผู้ว่าการฮอบสัน เพื่อก่อตั้งอาณานิคมนิวซีแลนด์ การเตรียมการการตำรวจตอนต้นนั้นมีลักษณะคล้ายกับกองกำลังตำรวจของอาณานิคมอังกฤษและสหราชอาณาจักร โดยเฉพาะอย่างยิ่งกองกำลังตำรวจไอริชและกองกำลังตำรวจนิวเซาท์เวลส์ เจ้าหน้าที่คนแรกของหลายนายเคยรับราชการให้เห็นก่อนหน้าทั้งในไอร์แลนด์และออสเตรเลีย กองกำลังเป็นของฝ่ายตำรวจและฝ่ายทหารกองหนุนตั้งแต่แรก[ต้องการอ้างอิง]
เมื่อเริ่มแรก การจัดตั้งเจ้าหน้าที่ตำรวจสาบานอย่างเป็นทางการการถืออำนาจตามกฎหมายเพื่อจับกุมผู้คนได้ประสบความสำเร็จจากผู้พิพากษาที่ได้รับอำนาจในการสาบานตนผ่านศาลผู้พิพากษา ค.ศ. 1842 โดย ค.ศ. 1846 องค์การที่เกิดขึ้นใหม่ของกองกำลังตำรวจได้รับการยอมรับผ่านพระราชกฤษฎีกากองตำรวจติดอาวุธ กองกำลังตำรวจยุคแรกของนิวซีแลนด์ยังคงเติบโตไปพร้อมกับอาณานิคมและได้รับการปรับปรุงให้ดีขึ้นด้วยโครงสร้างรวมถึงกฎระเบียบเพิ่มเติมผ่านพระราชบัญญัติตำรวจฉบับแรกคือพระราชบัญญัติกองตำรวจติดอาวุธนิวซีแลนด์ ค.ศ. 1867 ซึ่งกองตำรวจติดอาวุธมีส่วนร่วมในการปฏิบัติการทางทหารปะทะกับริวาทิโทโกวารูซึ่งเป็นคู่ต่อสู้ของชาวมาวรีที่ทารานากิ และปะทะกับเทกูทิที่ใจกลางเกาะเหนือ ในช่วงสุดท้ายของสงครามนิวซีแลนด์[6]
จากจุดเริ่มต้นของกองกำลังตำรวจใน ค.ศ. 1840 จนถึงอีกสี่สิบปีข้างหน้า การเตรียมการรักษาความปลอดภัยแตกต่างกันไปทั่วนิวซีแลนด์ ในขณะที่กองกำลังตำรวจที่จัดตั้งขึ้นในระดับประเทศได้แยกความพยายามระหว่างหน้าที่การบังคับใช้กฎหมายตามปกติและการสนับสนุนทหารกองหนุนในสงครามทางบก แต่บางจังหวัดก็ต้องการกองกำลังตำรวจในท้องที่ของตนเอง เรื่องนี้นำไปสู่การแยกร่างพระราชบัญญัติกองกำลังตำรวจภูธรผ่านรัฐสภา อย่างไรก็ตาม การตำรวจภูธรใช้เวลาเพียงสองทศวรรษเนื่องจากภาวะเศรษฐกิจตกต่ำในช่วงคริสต์ทศวรรษ 1870 ทำให้บางจังหวัดหยุดจ่ายเงินให้ตำรวจเนื่องจากเงินหมด ในที่สุด รัฐบาลก็ตัดสินใจว่าตำรวจที่จัดตั้งขึ้นในระดับประเทศจะเป็นการตำรวจที่ดีที่สุดและมีประสิทธิภาพที่สุด
กองกำลังตำรวจนิวซีแลนด์ได้รับการจัดตั้งขึ้นเป็นกองกำลังแห่งชาติเดียวภายใต้พระราชบัญญัติกองกำลังตำรวจ ใน ค.ศ. 1886 การเปลี่ยนชื่อมีความสำคัญและการจัดการตำรวจภูธรถูกยกเลิก และเจ้าหน้าที่ของพวกเขาส่วนใหญ่หมกมุ่นอยู่กับกองกำลังตำรวจนิวซีแลนด์ที่สร้างขึ้นใหม่ ในขณะเดียวกัน รัฐบาลได้ดำเนินการขั้นตอนสำคัญในการปิดกลุ่มทหารกองหนุนของกองตำรวจติดอาวุธเก่าและก่อกำเนิดกองกำลังป้องกันนิวซีแลนด์ในปัจจุบัน ซึ่งเริ่มแรกเรียกว่าทหารกองหนุนถาวรนิวซีแลนด์ใน ค.ศ. 1886
เพียงหนึ่งทศวรรษต่อมา การตำรวจในประเทศนิวซีแลนด์ได้รับการยกเครื่องครั้งใหญ่ โดยใน ค.ศ. 1898 ได้มีการจัดตั้งคณะกรรมการสอบสวนของตำรวจนิวซีแลนด์ขึ้น คณะกรรมการที่โปรดเกล้าฯ แต่งตั้ง ซึ่งรวมถึงข้าหลวงทันบริดจ์ ซึ่งมาจากตำรวจนครบาลในลอนดอน ได้จัดทำรายงานที่กว้างขวางซึ่งวางรากฐานสำหรับการปฏิรูปเชิงบวกของตำรวจนิวซีแลนด์ในอีกหลายทศวรรษข้างหน้า การทบทวนกฎหมายตำรวจฉบับสมบูรณ์ใน ค.ศ. 1908 ได้สร้างขึ้นอย่างมีนัยสำคัญจากงานของคณะกรรมการที่โปรดเกล้าฯ แต่งตั้ง
พระราชบัญญัติกองกำลังตำรวจเพิ่มเติมใน ค.ศ. 1947 สะท้อนให้เห็นถึงการเปลี่ยนแปลงบางอย่างของประเทศนิวซีแลนด์ที่กำลังเติบโตและประเทศที่ออกมาจากสงครามโลกครั้งที่สอง การเปลี่ยนแปลงที่สำคัญที่สุดในโครงสร้างและการจัดการสำหรับตำรวจได้เกิดขึ้นหลังจากการจากไปของอธิบดีคอมป์ตันภายใต้ความมืดมัวของรัฐบาล และความกังวลของสาธารณชนเกี่ยวกับการจัดการตำรวจของเขาใน ค.ศ. 1955 การแต่งตั้งหัวหน้าตำรวจพลเรือนดูแลโดยเฉพาะอย่างยิ่งในคำนำหน้าชื่อ "ผู้ควบคุมทั่วไป" เพื่อรับรู้ถึงภูมิหลังที่ไม่ได้ปฏิบัติงานของเขา ได้เปิดหน้าต่างขององค์การ รวมถึงปล่อยให้ช่วงเวลาของการพัฒนาในเชิงบวกและสร้างสรรค์เกิดขึ้น
ครั้นใน ค.ศ. 1958 คำว่า "กองกำลัง" ถูกลบออกจากชื่อเมื่อมีการแก้ไขกฎหมายอย่างมีนัยสำคัญ
หมายเหตุ[แก้]
อ้างอิง[แก้]
- ↑ "Total Appropriations for Each Vote". Budget 2019. The Treasury. สืบค้นเมื่อ 8 June 2019.
- ↑ "Subnational Population Estimates: At 30 June 2018 (final)". Statistics New Zealand. 15 November 2018. Retrieved 21 November 2018.
- ↑ "pirihimana: police officer". kupu.maori.nz. สืบค้นเมื่อ 26 August 2017.
- ↑ "2016 Corruption Perceptions Index" (PDF). Transparency International New Zealand. 25 January 2017. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิม (PDF)เมื่อ 2017-04-06. สืบค้นเมื่อ 26 August 2017.
- ↑ Quah, Jon S. T. (2013). Different Paths to Curbing Corruption: Lessons from Denmark, Finland, Hong Kong, New Zealand and Singapore (ภาษาอังกฤษ). Emerald Group Publishing. p. 116. ISBN 9781781907313. สืบค้นเมื่อ 26 August 2017.
- ↑ "Te Kooti's war begins". NZHistory.net. Ministry for Culture and Heritage. 20 December 2012. สืบค้นเมื่อ 1 April 2014.
แหล่งข้อมูลอื่น[แก้]
