ตะขบป่า

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
ตะขบป่า
การจำแนกชั้นทางวิทยาศาสตร์
อาณาจักร: Plantae
ไม่ได้จัดลำดับ: Angiosperms
ไม่ได้จัดลำดับ: Eudicots
ไม่ได้จัดลำดับ: Rosids
อันดับ: Malpighiales
วงศ์: Salicaceae
สกุล: Flacourtia
สปีชีส์: F.  indica
ชื่อทวินาม
Flacourtia indica
(Burm. f.) Merr.
ชื่อพ้อง

Flacourtia ramontchi

ตะขบป่า (ชื่อวิทยาศาสตร์: Flacourtia indica) ภาคเหนือเรียก มะเกว๋นนก มะเกว๋นป่า หรือตานเสี้ยน พบทั่วไปตั้งแต่เอเชีย แอฟริกา โพลีเนเซีย เป็นไม้พุ่มขนาดเล็ก ลำต้นคดงอ เปลือกสีน้ำตาลอ่อน มีหนาม ผิวใบเรียบหรือมีขนกระจาย ดอกออกเป็นช่อ ขนาดเล็ก สีขาว มีขนปกคลุม โคนกลีบดอกเชื่อมติดกัน แยกออกตอนปลาย เกสรตัวผู้จำนวนมากสีขาว ผลกลม เมื่ออ่อนสีเขียว สุกแล้วเป็นสีแดงสด รสเปรี้ยว

ผลและยอดอ่อนรับประทานได้ ผลสดนำมาแปรรูปเป็นแยมหรือไวน์[1] เนื้อไม้ใช้ทำด้ามอุปกรณ์ต่างๆ[1] ผลและเนื้อไม้มีฤทธิ์เป็นยาถ่ายพยาธิตัวกลม ใบใช้แก้งูกัด เปลือกไม้รักษาโรคผิวหนังได้ ชาวกะเหรี่ยงในจังหวัดเชียงใหม่ใช้รากต้มน้ำดิ่มแก้ปวดเมื่อย

อ้างอิง[แก้]

  • ไซมอน การ์ดเนอร์ พินดา สิทธิสุนทร และวิไลวรรณ อนุสารสุนทร. ต้นไม้เมืองเหนือ. กรุงเทพฯ: โครงการจัดพิมพ์คบไฟ. 2543
  • เศรษฐมันต์ กาญจนกุล. ตะขบป่า ใน ผลไม้ในเมืองไทย. กทม. เศรษฐศิลป์. 2555 หน้า 67

แหล่งข้อมูลอื่น[แก้]