ข้ามไปเนื้อหา

ดนตรีสมัยโรแมนติก

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี

สมัยโรแมนติก เป็นยุคของดนตรีคลาสสิกในช่วงคริสต์ศตวรรษที่ 19 (ค.ศ. 1810–1910) ซึ่งเน้นอารมณ์ของดนตรีมากกว่าความสมดุลของบทตอน และเน้นความเป็นตัวตนของคีตกวีมากกว่ากฎเกณฑ์ทางดนตรีที่มีมาแต่เดิม

คำว่า "โรแมนติก" นั้นได้รับการนำมาประยุกต์ใช้ในวงการดนตรี ค.ศ. 1810 ซึ่งเอามาจากวงการวรรณกรรม มีความหมายว่า อารมณ์ที่รุนแรงของมนุษย์ โดยลักษณะดนตรีแบบโรแมนติกนี้เริ่มขึ้นในงานของนักประพันธ์เพลงและนักดนตรีชื่อลูทวิช ฟัน เบทโฮเฟิน ดนตรีสมัยโรแมนติกนั้นเริ่มต้นด้วยเพลงขับร้องและเพลงเปียโนสั้น ๆ ต่อมาเป็นเพลงสำหรับวงออร์เคสตรา

ลักษณะ

[แก้]

ดนตรีสมัยโรแมนติกมีลักษณะของแนวทำนองที่เต็มไปด้วยการบรรยายความรู้สึก มีแนวทำนองเด่นชัด ลักษณะการแบ่งวรรคตอนเพลงไม่ตายตัว การประสานเสียงได้พัฒนาต่อจากสมัยคลาสสิกทำให้เกิดการคิดคอร์ดใหม่ ๆ เพิ่มขึ้น เพื่อใช้แสดงออกถึงอารมณ์และความรู้สึก มีการนำคอร์ดที่เสียงไม่กลมกลืนมาใช้มากขึ้น มีการใช้โน้ตนอกคอร์ด บันไดเสียงที่มีโน้ตครึ่งเสียง (chromatic scale) การเปลี่ยนบันไดเสียงหนึ่งไปอีกบันไดเสียงหนึ่งอย่างคาดไม่ถึง การประสานเสียงแบบสหศัพท์ (homophony) ยังคงเป็นลักษณะเด่นสืบเนื่องมาจากสมัยคลาสสิก การใช้เสียงดัง-เบา มีตั้งแต่ ppp ไปจนถึง fff คีตลักษณ์ของเพลง (form) ยังคงเป็นแบบโซนาตาฟอร์มแบบสมัยคลาสสิก แต่มีความยืดหยุ่นของโครงสร้าง

ในยุคนี้ดนตรีบรรเลงและบทเพลงสำหรับเปียโน เป็นที่นิยมประพันธ์กันมากขึ้น ลักษณะของวงออร์เคสตราจะมีขนาดใหญ่ขึ้นตามแต่ผู้ประพันธ์เพลงจะกำหนด เพลงคฤหัสถ์หรือเพลงสำหรับชาวบ้านเป็นที่นิยมประพันธ์กัน แต่เพลงโบสถ์ก็ยังคงมีการประพันธ์อยู่เช่นกัน ในลักษณะของเพลงแมส ที่ใช้เพื่อประกอบศาสนพิธี และเพลงเรเควียม ที่ใช้ในพิธีศพ สำหรับบทเพลงอุปรากร และเพลงร้องก็มีพัฒนาการควบคู่ไป เนื้อร้องมีตั้งแต่การล้อการเมือง ความรัก ไปจนถึงเรื่องโศกนาฏกรรม

นักดนตรี

[แก้]

บทประพันธ์ที่สำคัญในสมัยโรแมนติก

[แก้]
  • ประเภทซิมโฟนี (Symphony)
  • ประเภทคอนแชร์โต (Concerto)
    • Piano Concerto No.5 (Emperor) - เบทโฮเฟิน
    • Piano Concerto in B-flat minor - ไชคอฟสกี
    • Piano Concerto in A minor Op.16 - กริกก์
    • Piano Concerto No. 1 in E minor - ชอแป็ง
    • Piano Concerto No.2 - รัคมานีนอฟ
    • Violin Concerto in D, Op.61 - เบทโฮเฟิน
    • Violin Concerto in E minor, Op.64 - เม็นเดิลส์โซน
    • Violin Concerto in D major, Op.77 - บรามส์
    • Violin Concerto in D major, Op.35 - ไชคอฟสกี
  • ประเภทอุปรากร (Opera)
  • ประเภทดนตรีบรรยายเรื่องราว (Program Music) แบ่งย่อยได้ 4 ชนิดคือ
    • 4.1 Concert Overture
      • Habrides Overture - เม็นเดิลส์โซน
      • Overture1812 - ไชคอฟสกี
      • Romeo and Juliet - ไชคอฟสกี
    • 4.2 Incidental Music
      • A Midsummer Night's Dream - เม็นเดิลส์โซน
      • The Planets - โฮลสต์
      • Peer Gynt - กรีก
      • Scheherazade - ริมสกี-คอร์สคอฟ
      • The Carnival of the Animals - แซ็ง-ซ็องส์
    • 4.3 Program Symphony
    • 4.4 Tone Poem (Symphonic Poem)
      • Don Juan - ชเตราส์
      • Don Quixote - ชเตราส์
      • Finlandia - ซิเบเลียส
      • The Moldau - สเมนตานา
  • ประเภทบัลเลต์ (Ballet)
  • ประเภทดนตรีแชมเบอร์ (Chamber Music)
    • Piano Quintet in A Major, Op.114 - ชูเบิร์ท
    • String Quintet in C D.956 (2 violins, viola, 2 cellos) - ชูเบิร์ท
    • String Sextet in Bb Op.18 (Spring) - บรามส์
  • ประเภทโซนาตา (Sonata)
    • Piano Sonata in C minor (Pathetique) - เบทโฮเฟิน
    • Piano Sonata in Bb minor - ชอแป็ง
    • Violin Sonata Op.47 (Kreutzer) - ชอแป็ง
  • ประเภทอื่น ๆ
    • 8.1 บทเพลงร้องและเพลงสำหรับเปียโน
      • Erikonig - ชูเบิร์ท
      • Nocturne in Eb Major Op.9 No.2 - ชอแป็ง
      • Études Op.10 - ชอแป็ง
      • Ballade No. 1 in G minor, Op. 23 - ชอแป็ง
    • 8.2 บทเพลงแมส
      • Missa Solemnis - เบทโฮเฟิน
      • Requiem - แบร์ลีโยซ
      • Requiem - แวร์ดี
      • German Requiem - บรามส์

อ้างอิง

[แก้]
  • คมสันต์ วงค์วรรณ์. ดนตรีตะวันตก. กรุงเทพฯ : สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย. 2551
  • ณรุทธ์ สุทธจิตต์. สังคีตนิยม ความซาบซึ้งในดนตรีตะวันตก. กรุงเทพฯ : สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย. 2548


เข้าถึงจาก "https://th.wikipedia.org/w/index.php?title=ดนตรีสมัยโรแมนติก&oldid=12490784"