ข้ามไปเนื้อหา

ฌัก วีลเนิฟว์

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
ฌัก วีลเนิฟว์

OQ
วีลเนิฟว์ใน ค.ศ. 2010
เกิดฌัก โฌแซ็ฟ ชาร์ล วีลเนิฟว์
(1971-04-09) 9 เมษายน ค.ศ. 1971 (54 ปี)
แซ็ง-ฌ็อง-ซูร์-รีเชอลีเยอ รัฐเกแบ็ก แคนาดา
คู่สมรส
  • ฌออานา มาร์ตีแนซ (สมรส 2006; หย่า 2009)
  • กามิลา อันเดรอา โลเปซ ลิโย (สมรส 2012; หย่า 2020)
  • จูเลีย มาร์รา (สมรส 2023)
คู่รักแดนนี มิโนก (1999–2001)
บุตร7 คน
บุพการีฌีล วีลเนิฟว์ (บิดา)
ญาติฌัก-โฌแซ็ฟ วีลเนิฟว์ (ลุง)
ฟอร์มูลาวันชิงแชมป์โลก
สัญชาติประเทศแคนาดา แคนาดา
ช่วงปี1996–2006
ทีม
แข่ง165 (ออกตัว 163)
แชมป์โลก1 (1997)
ชนะ11
โพเดียม23
คะแนน235
ตำแหน่งโพล13
ทำรอบได้เร็วที่สุด9
แข่งครั้งแรกออสเตรเลียนกรังด์ปรีซ์ 1996
ชนะครั้งแรกยูโรเปียนกรังด์ปรีซ์ 1996
ชนะครั้งล่าสุดลักเซมเบิร์กกรังด์ปรีซ์ 1997
แข่งครั้งล่าสุดเยอรมันกรังด์ปรีซ์ 2006
แชมป์คาร์
แข่งขันทั้งหมด 33 รายการตลอด 2 ฤดูกาล
อันดับที่ดีที่สุด1 (1995)
แข่งครั้งแรกเอฟเอไออินดีคาร์กรังด์ปรีซ์ 1994 (เซิร์ฟเฟอส์แพราไดส์)
แข่งครั้งล่าสุดมอนเตร์เรย์กรังด์ปรีซ์ 1995 (ลากูนาเซกา)
ชนะครั้งแรกเท็กซาโก/ฮาโวลีน 200 1994 (โรดอเมริกา)
ชนะครั้งล่าสุดกรังด์ปรีซ์ออฟคลีฟแลนด์ 1995 (คลีฟแลนด์)
ชนะ โพเดียม ตำแหน่งโพล
5 10 6
24 ชั่วโมง เลอม็อง
ฤดูกาล2007–2008
ทีมเปอโยต์
อันดับที่ดีที่สุด2 (2008)
ชนะ0

ฌัก โฌแซ็ฟ ชาร์ล วีลเนิฟว์ (ฝรั่งเศส: Jacques Joseph Charles Villeneuve, ออกเสียง: [ʒɑk vilnœv]; เกิด 9 เมษายน ค.ศ. 1971) เป็นอดีตนักแข่งรถชาวแคนาดา เคยเข้าร่วมการแข่งขันอินดีคาร์ตั้งแต่ฤดูกาล 1994 ถึง 1995 และการแข่งขันฟอร์มูลาวันตั้งแต่ฤดูกาล 1996 ถึง 2006 วีลเนิฟว์เป็นแชมป์โลกฟอร์มูลาวันประเภทนักขับหนึ่งสมัยในฤดูกาล 1997 กับวิลเลียมส์ และชนะการแข่งขันกรังด์ปรีซ์ 11 รายการตลอดการแข่งขัน 11 ฤดูกาล ส่วนผลงานการแข่งขันรถล้อเปิดในสหรัฐอเมริกานั้น วีลเนิฟว์เป็นแชมป์อินดีคาร์เวิลด์ซีรีส์ประเภทนักขับ และชนะการแข่งขันอินเดียแนโพลิส 500 ในฤดูกาล 1995 กับทีมกรีน

วีลเนิฟว์เกิดที่รัฐเกแบ็กและเติบโตที่ประเทศโมนาโก เขาเป็นบุตรของอดีตนักแข่งรถฟอร์มูลาวัน ฌีล วีลเนิฟว์ และหลานของนักแข่งรถ ฌัก-โฌแซ็ฟ[1][2] เขาเริ่มแข่งรถเมื่ออายุ 17 ปี ที่ประเทศอิตาลีด้วยใบอนุญาตขับแข่งสัญชาติอันดอร์รา และเลื่อนขั้นสู่รายการอิตาเลียนฟอร์มูลาทรีในปีถัดมา[3][4] เขาขยับขึ้นไปแข่งในรายการที่สูงกว่าคือฟอร์มูลาแอตแลนติก โดยเข้าร่วมการแข่งขันหนึ่งรายการระหว่างฤดูกาล 1992 และอยู่ในอันดับที่สามบนตารางคะแนนสะสมในการชิงแชมป์ของฤดูกาล 1993[3][5][6] วีลเนิฟว์เริ่มต้นการแข่งขันแชมเปียนชิปออโตเรซซิงทีมส์กับฟอร์ไซท์/กรีนเรซซิงในฤดูกาล 1994 และได้อันดับที่หกในการแข่งขันชิงแชมป์ด้วยชัยชนะหนึ่งครั้ง พร้อมทั้งยังได้รับรางวัลนักแข่งหน้าใหม่ยอดเยี่ยมประจำฤดูกาลและการแข่งขันอินเดียแนโพลิส 500 ต่อมาในฤดูกาล 1995 กับทีมที่เปลี่ยนชื่อใหม่เป็นทีมกรีน เขาชนะการแข่งขันสี่รายการ (รวมถึงการแข่งขันอินเดียแนโพลิส 500) และได้ตำแหน่งแชมป์ประเภทนักขับ[1][3][7]

วีลเนิฟว์ย้ายมายังวิลเลียมส์สำหรับการแข่งขันฟอร์มูลาวันฤดูกาล 1996 โดยเขาชนะการแข่งขันกรังด์ปรีซ์สี่รายการ และกลายเป็นนักแข่งหน้าใหม่คนแรกในประวัติศาสตร์ที่ได้อันดับรองชนะเลิศในการชิงแชมป์โลกประเภทนักขับ หลังจากแข่งขันกับนักขับร่วมทีมคือ เดมอน ฮิลล์ ตลอดทั้งฤดูกาล[3][8][9][10] วีลเนิฟว์ท้าชิงตำแหน่งแชมป์ของฤดูกาลถัดมากับ มิชชาเอล ชูมัคเคอร์ จากแฟร์รารี และได้ตำแหน่งไปครองหลังจากเกิดการปะทะกันซึ่งเป็นที่ถกเถียงในการแข่งขันยูโรเปียนกรังด์ปรีซ์รายการปิดฤดูกาล ทำให้เขากลายเป็นแชมป์โลกประเภทนักขับชาวแคนาดาคนแรกพร้อมกับชัยชนะในการแข่งขันกรังด์ปรีซ์เจ็ดรายการ[1][11][12][13] เขาจบการแข่งขันฤดูกาล 1998 ด้วยอันดับบนโพเดียมสองครั้ง และช่วยให้วิลเลียมส์ได้อันดับที่สามในการชิงแชมป์โลกประเภทผู้ผลิต ตามหลังแฟร์รารีและแมกลาเรน[14] วีลเนิฟว์มีผลงานที่ไม่ประสบความสำเร็จกับบริติชอเมริกันเรซซิง (บีเออาร์) ในฤดูกาล 1999 ก่อนจะได้อันดับเจ็ดในการชิงแชมป์โลกประเภทนักขับของทั้งฤดูกาล 2000 และ 2001 กับบีเออาร์ด้วยผลงานบนโพเดียมสองครั้งในฤดูกาลให้หลัง และสะสมคะแนนได้มากกว่านักขับร่วมทีมอย่าง รีการ์ดู ซงตา และ ออลีวีเย ปานิส[15][16][17][18] วีลเนิฟว์แข่งขันฟอร์มูลาวันตั้งแต่ฤดูกาล 2002 ถึง 2006 ให้แก่บีเออาร์, เรอโน, เซาเบอร์ และบีเอ็มดับเบิลยูเซาเบอร์ แต่เขาไม่ได้มีผลงานที่ประสบความสำเร็จมากขึ้นกว่าเดิม[17][19][20][21]

วีลเนิฟว์ออกจากการแข่งขันฟอร์มูลาวันในช่วงกลางฤดูกาล 2006[17][22] และเริ่มต้นการแข่งขันประเภทอื่น เช่น การแข่งขันรถสปอร์ต นาสคาร์ และการแข่งขันทัวริงคาร์ ถึงแม้ว่าเขาจะไม่ประสบความสำเร็จในการแข่งขันดังกล่าว เขาก็ชนะการแข่งขัน 1000 กิโลเมตร สปา 2008 โดยขับให้แก่เปอโยต์[23] วีลเนิฟว์ได้รับพระราชทานเครื่องราชอิสริยาภรณ์แห่งชาติของรัฐเกแบ็ก ชั้นจตุรถาภรณ์ใน ค.ศ. 1998[24] เขาได้รับการคัดเลือกให้เป็นผู้ชนะถ้วยรางวัลลู มาร์ช และรางวัลไลโอเนล คอนาเคอร์ ทั้งใน ค.ศ. 1995 และ 1997[25] เขายังมีชื่อบรรจุอยู่ในหอเกียรติยศกีฬาท้าความเร็วแห่งแคนาดา หอเกียรติยศกีฬาแห่งแคนาดา และหอเกียรติยศเอฟไอเอ[26][27][28]

สถิติการแข่งรถ

[แก้]

สรุปอาชีพนักแข่งรถ

[แก้]
ฤดูกาล รายการ ทีม แข่งขัน ชนะ โพล รอบเร็ว โพเดียม คะแนน อันดับ
1989 อิตาเลียนฟอร์มูลาทรีแชมเปียนชิป เปรมาเรซซิง 6 0 0 0 0 0 NC
1990 อิตาเลียนฟอร์มูลาทรีแชมเปียนชิป เปรมาเรซซิง 12 0 0 — 1 10 13
1991 อิตาเลียนฟอร์มูลาทรีแชมเปียนชิป เปรมาเรซซิง 11 0 3 0 3 20 6
1992 ออล-เจแปนฟอร์มูลาทรีแชมเปียนชิป ทอมส์ 11 3 2 1 7 45 2
ออล-เจแปนสปอตส์โพรโทไทป์แชมเปียนชิป โตโยต้าทีมทอมส์ 1 0 0 0 0 — NC
โตโยต้าแอตแลนติกแชมเปียนชิป คอมเพรป/เพลเยอส์ 1 0 0 — 0 14 28
1993 โตโยต้าแอตแลนติกแชมเปียนชิป ฟอร์ไซท์/กรีนเรซซิง 15 5 7 — 9 185 3
มาเก๊ากรังด์ปรีซ์ มาร์ชเรซซิง 1 0 0 0 0 — NC
1994 พีพีจีอินดีคาร์เวิลด์ซีรีส์ ฟอร์ไซท์/กรีนเรซซิง 15 1 0 1 3 94 6
1995 พีพีจีอินดีคาร์เวิลด์ซีรีส์ ทีมกรีน 17 4 6 1 7 172 1
1996 ฟอร์มูลาวัน รอทมันส์วิลเลียมส์เรอโน 16 4 3 6 11 78 2
1997 ฟอร์มูลาวัน รอทมันส์วิลเลียมส์เรอโน 17 7 10 3 8 81 1
1998 ฟอร์มูลาวัน วินฟีลด์วิลเลียมส์ 16 0 0 0 2 21 5
1999 ฟอร์มูลาวัน บริติชอเมริกันเรซซิง 16 0 0 0 0 0 21
2000 ฟอร์มูลาวัน ลักกีสไตรก์บีเออาร์ฮอนด้า 17 0 0 0 0 17 7
2001 ฟอร์มูลาวัน ลักกีสไตรก์บีเออาร์ฮอนด้า 17 0 0 0 2 12 7
2002 ฟอร์มูลาวัน ลักกีสไตรก์บีเออาร์ฮอนด้า 17 0 0 0 0 4 12
2003 ฟอร์มูลาวัน ลักกีสไตรก์บีเออาร์ฮอนด้า 14 0 0 0 0 6 16
2004 ฟอร์มูลาวัน ไมลด์เซเวนเรอโนเอฟวันทีม 3 0 0 0 0 0 21
2005 ฟอร์มูลาวัน เซาเบอร์เปโตรนาส 18 0 0 0 0 9 14
2006 ฟอร์มูลาวัน บีเอ็มดับเบิลยูเซาเบอร์เอฟวันทีม 12 0 0 0 0 7 15
2007 นาสคาร์เนกซ์เทลคัพซีรีส์ บิลล์ เดวิสเรซซิงโตโยต้า 2 0 0 0 0 140 60
นาสคาร์คราฟต์แมนทรักซีรีส์ 7 0 0 0 0 615 59
24 ชั่วโมง เลอม็อง ทีมเปอโยต์โททัล 1 0 0 0 0 — NC
2008 นาสคาร์เนชันไวด์ซีรีส์ บรอนเรซซิงโตโยต้า 1 0 0 0 0 120 111
สปีดคาร์ซีรีส์ สปีดคาร์ทีม 4 0 0 0 0 3 14
เลอม็องซีรีส์ ทีมเปอโยต์โททัล 1 1 0 0 1 10 15
24 ชั่วโมง เลอม็อง 1 0 0 0 1 — 2
ท็อปเรซวีซิกส์ โอโรเรซซิงทีม 1 0 0 0 0 0 NC
2008–09 สปีดคาร์ซีรีส์ ดูรันโก 5 0 0 0 0 7 11
2009 นาสคาร์เนชันไวด์ซีรีส์ บรอนเรซซิงโตโยต้า 1 0 0 0 0 165 107
นาสคาร์คะเนเดียนไทร์ซีรีส์ เจโคมส์เรซซิงฟอร์ด 2 0 0 257 33
ท็อปเรซวีซิกส์ 2 0 0 0 0 0 NC
เอฟไอเอจีทีแชมเปียนชิป แกรวิตีเรซซิงอินเตอร์เนชันแนล 1 0 0 — 0 0 NC
2010 นาสคาร์สปรินต์คัพซีรีส์ บรอนเรซซิงโตโยต้า 1 0 0 0 0 76 69
นาสคาร์เนชันไวด์ซีรีส์ 3 0 0 0 1 405 77
วีเอตซูเปอร์คาร์แชมเปียนชิปซีรีส์ ร็อด แนชเรซซิง 2 0 0 0 0 — NC
2011 นาสคาร์เนชันไวด์ซีรีส์ เพนสกีเรซซิง 2 0 1 0 1 61 52
สต็อกคาร์บราซิล เชลล์ วี-เพาเวอร์เรซซิง 1 0 0 0 0 — NC
2012 นาสคาร์เนชันไวด์ซีรีส์ เพนสกีเรซซิง 2 0 0 0 1 82 49
อินเตอร์เนชันแนลวีเอตซูเปอร์คาส์แชมเปียนชิป เคลลีเรซซิง 6 0 0 0 0 — NC
2013 นาสคาร์สปรินต์คัพซีรีส์ ฟีนิกซ์เรซซิง 1 0 0 0 0 3 51
นาสคาร์คะเนเดียนไทร์ซีรีส์ เดฟ เจโคมส์ 1 0 0 0 1 43 43
2014 อินดีคาร์ซีรีส์ ชมิดต์ ปีเตอร์สันมอเตอร์สปอตส์ 1 0 0 0 0 29 30
เวิลด์แรลลีครอสส์แชมเปียนชิป อัลบาเทคเรซซิง 8 0 0 — 0 8 37
นาสคาร์คะเนเดียนไทร์ซีรีส์ เดฟ เจโคมส์ 1 0 0 0 0 20 54
2015 สต็อกคาร์บราซิล เชลล์เรซซิง 1 0 0 0 0 0 NC
2015–16 ฟอร์มูลาอี เวนจูริกรังด์ปรีซ์ 3 0 0 0 0 0 20
2018 อเมริกาส์แรลลีครอสส์แชมเปียนชิป ซูบารุแรลลีทีมยูเอสเอ 1 0 0 — 0 12 14
2019 นาสคาร์เวเลนยูโรซีรีส์ โกฟาสเรซซิง 13 0 2 2 3 431 8
พอร์เชอคาร์เรราคัพสแกนดิเนเวีย เอ็มเทคคอมเพทิชัน 4 0 0 0 0 0 NC
2020 นาสคาร์เวเลนยูโรซีรีส์ ฟีดวิกต์เรซซิง 4 0 0 0 1 104 21
2021 นาสคาร์เวเลนยูโรซีรีส์ อะแคเดมีมอเตอร์สปอร์ต 8 2 1 1 3 331 9
2022 นาสคาร์คัพซีรีส์ ทีมเฮเซเบิร์กบายโรมบราเทอส์เรซซิง 1 0 0 0 0 15 36
นาสคาร์พินตีส์ซีรีส์ ดูว์มูแล็งกงเปตีซียง 0 0 0 — 0 18 51
2023 เอฟไอเอเวิลด์เอนดูแรนซ์แชมเปียนชิป – รุ่นไฮเปอร์คาร์ ฟลอยด์แวนวอลล์เรซซิงทีม 3 0 0 0 0 6 18
แหล่งที่มา:[23][29]

ผลการแข่งขันฟอร์มูลาวัน

[แก้]
(คำสำคัญ) (การแข่งขันที่กำหนดเป็น ตัวหนา หมายถึงนักขับได้ตำแหน่งโพล; การแข่งขันที่กำหนดเป็น ตัวเอียง หมายถึงนักขับทำรอบได้เร็วที่สุด)
ฤดูกาล ผู้เข้าแข่งขัน แชสซี เครื่องยนต์ 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 อันดับ คะแนน
1996 รอทมันส์วิลเลียมส์เรอโน วิลเลียมส์ เอฟดับเบิลยู18 เรอโน อาร์เอส8 3.0 วี10 AUS
2 		BRA
Ret 		ARG
2 		EUR
1 		SMR
11† 		MON
Ret 		ESP
3 		CAN
2 		FRA
2 		GBR
1 		GER
3 		HUN
1 		BEL
2 		ITA
7 		POR
1 		JPN
Ret 		2 78
1997 รอทมันส์วิลเลียมส์เรอโน วิลเลียมส์ เอฟดับเบิลยู19 เรอโน อาร์เอส9 3.0 วี10 AUS
Ret 		BRA
1 		ARG
1 		SMR
Ret 		MON
Ret 		ESP
1 		CAN
Ret 		FRA
4 		GBR
1 		GER
Ret 		HUN
1 		BEL
5 		ITA
5 		AUT
1 		LUX
1 		JPN
DSQ 		EUR
3 		1 81
1998 วินฟีลด์วิลเลียมส์ วิลเลียมส์ เอฟดับเบิลยู20 เมกาโครม จีซี37-01 3.0 วี10 AUS
5 		BRA
7 		ARG
Ret 		SMR
4 		ESP
6 		MON
5 		CAN
10 		FRA
4 		GBR
7 		AUT
6 		GER
3 		HUN
3 		BEL
Ret 		ITA
Ret 		LUX
8 		JPN
6 		5 21
1999 บริติชอเมริกันเรซซิง บีเออาร์ 01 ซูเปอร์เทค เอฟบี01 3.0 วี10 AUS
Ret 		BRA
Ret 		SMR
Ret 		MON
Ret 		ESP
Ret 		CAN
Ret 		FRA
Ret 		GBR
Ret 		AUT
Ret 		GER
Ret 		HUN
Ret 		BEL
15 		ITA
8 		EUR
10† 		MAL
Ret 		JPN
9 		21 0
2000 ลักกีสไตรก์บีเออาร์ฮอนด้า บีเออาร์ 002 ฮอนด้า อาร์เอ000อี 3.0 วี10 AUS
4 		BRA
Ret 		SMR
5 		GBR
16† 		ESP
Ret 		EUR
Ret 		MON
7 		CAN
15† 		FRA
4 		AUT
4 		GER
8 		HUN
12 		BEL
7 		ITA
Ret 		USA
4 		JPN
6 		MAL
5 		7 17
2001 ลักกีสไตรก์บีเออาร์ฮอนด้า บีเออาร์ 003 ฮอนด้า อาร์เอ001อี 3.0 วี10 AUS
Ret 		MAL
Ret 		BRA
7 		SMR
Ret 		ESP
3 		AUT
8 		MON
4 		CAN
Ret 		EUR
9 		FRA
Ret 		GBR
8 		GER
3 		HUN
9 		BEL
8 		ITA
6 		USA
Ret 		JPN
10 		7 12
2002 ลักกีสไตรก์บีเออาร์ฮอนด้า บีเออาร์ 004 ฮอนด้า อาร์เอ002อี 3.0 วี10 AUS
Ret 		MAL
8 		BRA
10† 		SMR
7 		ESP
7 		AUT
10† 		MON
Ret 		CAN
Ret 		EUR
12 		GBR
4 		FRA
Ret 		GER
Ret 		HUN
Ret 		BEL
8 		ITA
9 		USA
6 		JPN
Ret 		12 4
2003 ลักกีสไตรก์บีเออาร์ฮอนด้า บีเออาร์ 005 ฮอนด้า อาร์เอ003อี 3.0 วี10 AUS
9 		MAL
DNS 		BRA
6 		SMR
Ret 		ESP
Ret 		AUT
12 		MON
Ret 		CAN
Ret 		EUR
Ret 		FRA
9 		GBR
10 		GER
9 		HUN
Ret 		ITA
6 		USA
Ret 		JPN 16 6
2004 ไมลด์เซเวนเรอโนเอฟวันทีม เรอโน อาร์24 เรอโน อาร์เอส24 3.0 วี10 AUS MAL BHR SMR ESP MON EUR CAN USA FRA GBR GER HUN BEL ITA CHN
11 		JPN
10 		BRA
10 		21 0
2005 เซาเบอร์เปโตรนาส เซาเบอร์ ซี24 เปโตรนาส 05เอ 3.0 วี10 AUS
13 		MAL
Ret 		BHR
11† 		SMR
4 		ESP
Ret 		MON
11 		EUR
13 		CAN
9 		USA
DNS 		FRA
8 		GBR
14 		GER
15 		HUN
Ret 		TUR
11 		ITA
11 		BEL
6 		BRA
12 		JPN
12 		CHN
10 		14 9
2006 บีเอ็มดับเบิลยูเซาเบอร์เอฟวันทีม บีเอ็มดับเบิลยูเซาเบอร์ เอฟ1.06 บีเอ็มดับเบิลยู พี86 2.4 วี8 BHR
Ret 		MAL
7 		AUS
6 		SMR
12 		EUR
8 		ESP
12 		MON
14 		GBR
8 		CAN
Ret 		USA
Ret 		FRA
11 		GER
Ret 		HUN TUR ITA CHN JPN BRA 15 7
แหล่งที่มา:[23][30]
หมายเหตุ
  • † ไม่จบการแข่งขันแต่ถูกจัดอันดับ เนื่องจากแข่งขันมากกว่าร้อยละ 90 ของระยะทางการแข่งขัน

อ้างอิง

[แก้]
  1. ↑ 1.0 1.1 1.2 Sparling, Ken (1999). Champion Sport Biographies: Jacques Villeneuve. Toronto, Ontario: Warwick Publishing. ISBN 978-1-894020-57-2 – โดยทาง Open Library.
  2. ↑ Richler, Jacob (24 August 1995). "Jacques Attack". Ottawa Citizen. pp. 30–34, 84. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ June 2, 2021. สืบค้นเมื่อ 31 May 2021 – โดยทาง Newspapers.com สิ่งพิมพ์เผยแพร่เข้าถึงแบบเปิด อ่านได้โดยไม่เสียค่าใช้จ่าย.
  3. ↑ 3.0 3.1 3.2 3.3 Collings, Timothy (1997). The New Villeneuve: A Life of Jacques Villeneuve. London, England: Motorbooks International. ISBN 0-7603-0411-4 – โดยทาง Open Library.
  4. ↑ Cooper, Adam (November 2016). "Lunch with Jacques Villeneuve". Motor Sport. Vol. 92 no. 11. pp. 81–88. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ June 8, 2021. สืบค้นเมื่อ 9 June 2021.
  5. ↑ Bartels, Mandy (26 September 1995). "Jacques Villeneuve – In His Own Tracks". AtlasF1. 1 (14). เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ June 2, 2021. สืบค้นเมื่อ 1 June 2021.
  6. ↑ Gagnon, François (12 June 1999). "BAR née d'un accident de parcours: Mandaté pour embaucher l'oncle Villeneuve, Moser a engagé le neveu" [BAR born from a mishap: Mandated to hire uncle Villeneuve, Moser hired the nephew]. Le Soleil (ภาษาฝรั่งเศส). pp. C1–C2. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ June 4, 2021. สืบค้นเมื่อ 4 June 2021 – โดยทาง BAnQ numérique.
  7. ↑ "Jacques Villeneuve – CART/IndyCar Series Stats". ChampCarStats.com. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2 June 2021. สืบค้นเมื่อ 2 June 2021.
  8. ↑ Collings, Timothy; Edworthy, Sarah (2011). The Daily Telegraph Formula One Years (Fifth ed.). Dubai, United Arab Emirates: Carlton Books. ISBN 978-1-84732-869-4 – โดยทาง Open Library.
  9. ↑ Jones, Bruce (2015). World Formula 1 Records 2016 (Fifth ed.). London, England: SevenOaks. ISBN 978-1-78177-268-3.
  10. ↑ "Jacques Villeneuve Chez Williams" [Jacques Villeneuve at Williams]. StatsF1 (ภาษาฝรั่งเศส). เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ June 3, 2021. สืบค้นเมื่อ 3 June 2021.
  11. ↑ "Schumacher, Villeneuve race to the final wire". The Kingston Whig-Standard. 25 October 1997. p. 30. ProQuest 353061826. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 7 June 2021. สืบค้นเมื่อ 3 June 2021.
  12. ↑ "Villeneuve fouled, but takes F-1 title". Las Vegas Sun. 27 October 1997. สืบค้นเมื่อ 8 February 2024.
  13. ↑ McMullen, Jeremy (8 April 2014). "1997 European Grand Prix: A Page from a Father's Book". Conceptcarz.com. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 8 February 2024. สืบค้นเมื่อ 8 February 2024.
  14. ↑ Downey, Michael, บ.ก. (1998). 1998 Formula One Yearbook: Chronicle of the Grand Prix Year. London, England: Dorling Kindersley. ISBN 0-7894-3754-6 – โดยทาง Open Library.
  15. ↑ Domenjoz, Luc, บ.ก. (2001). Formula 1 Yearbook 2001–2002. Bath, Somerset: Parragon. ISBN 0-75256-639-3 – โดยทาง Open Library.
  16. ↑ Mansell, Nigel, บ.ก. (2001). The Official 2001–2002 Formula One Record Book. Holborn, London: European Press Ltd. ISBN 0-9541368-0-2 – โดยทาง Open Library.
  17. ↑ 17.0 17.1 17.2 Camus, Martine (2007). La Saga Villeneuve: Une Dynastie Québécoise en F1 [The Villeneuve Saga: A Quebec Dynasty in F1] (ภาษาฝรั่งเศส). Montreal, Quebec: Les Éditions La Presse. ISBN 978-2-89430-820-2 – โดยทาง Open Library.
  18. ↑ Hill, Matt (18 April 2012). "British American Racing in 1999: Debut Season That Was All Hype with No Results". Bleacher Report. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 26 May 2021. สืบค้นเมื่อ 5 June 2021.
  19. ↑ Domenjoz, Luc, บ.ก. (2002). Formula 1 Yearbook 2002–2003. Bath, Somerset: Parragon. ISBN 0-75259-146-0 – โดยทาง Open Library.
  20. ↑ Domenjoz, Luc, บ.ก. (2003). Formula 1 Yearbook 2003–2004. Bath, Somerset: Parragon. ISBN 1-40542-089-8 – โดยทาง Open Library.
  21. ↑ Domenjoz, Luc, บ.ก. (2004). Formula 1 Yearbook 2004–2005. Bath, Somerset: Parragon. ISBN 2-84707-072-9 – โดยทาง Open Library.
  22. ↑ "Villeneuve: The real reason I left F1". TSN.ca. CTVglobemedia. 7 September 2006. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 26 September 2007. สืบค้นเมื่อ 6 June 2021.
  23. ↑ 23.0 23.1 23.2 "Jacques Villeneuve". Motor Sport Database. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 14 May 2021. สืบค้นเมื่อ 7 June 2021.
  24. ↑ "Villeneuve Receives l'Ordre National du Quebec". AtlasF1. 9 June 1999. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ June 8, 2021. สืบค้นเมื่อ 8 June 2021.
  25. ↑ "Jacques Villeneuve – Auto Racing – 1997". The Lou Marsh Legacy. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 23 November 2018. สืบค้นเมื่อ 8 June 2021.
  26. ↑ "Hall of Fame – Jacques Villeneuve – Inducted in 2010". Canada's Sports Hall of Fame. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 8 June 2021. สืบค้นเมื่อ 8 June 2021.
  27. ↑ Shea, Terry (7 December 2017). "Formula 1 inaugurates its Hall of Fame". Hemmings Motor News. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 8 June 2021. สืบค้นเมื่อ 8 June 2021.
  28. ↑ McDonald, Norris (17 October 2018). "Canadian Motorsport Hall of Fame Class of 2018 One of the Best". Wheels.ca. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 8 June 2021. สืบค้นเมื่อ 8 June 2021.
  29. ↑ "Jacques Villeneuve". DriverDB.com. The Race Media. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 1 May 2021. สืบค้นเมื่อ 6 June 2021.
  30. ↑ "All championship race entries, by Jacques Villeneuve". ChicaneF1.com. pp. 1, 2, 3, 4. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 9 June 2021. สืบค้นเมื่อ 9 June 2021.

แหล่งข้อมูลอื่น

[แก้]
วิกิมีเดียคอมมอนส์มีสื่อที่เกี่ยวข้องกับ ฌัก วีลเนิฟว์
เข้าถึงจาก "https://th.wikipedia.org/w/index.php?title=ฌัก_วีลเนิฟว์&oldid=12423518"