ซัยฟ์ อิบน์ อุมัร
ซัยฟ์ อิบน์ อุมัร | |
|---|---|
| เกิด | ไม่ทราบวันที่ กูฟะฮ์ ประเทศอิรัก |
| เสียชีวิต | ป. ค.ศ. 786–809 |
| อาชีพ | นักประวัติศาสตร์ |
| ยุคสมัย | อับบาซียะฮ์ตอนต้น |
| มีชื่อเสียงจาก | เป็นแหล่งข้อมูลของอัฏเฏาะบะรี (839–923) |
| ผลงานเด่น | The Great book of Conquests and Apostasy Wars (Kitāb al-futūh al-kabīr wa-l-ridda) |
ซัยฟ์ อิบน์ อุมัร อัตตะมีมี (อาหรับ: سيف بن عمر) เป็นนักประวัติศาสตร์อิสลามและผู้รวบรวมสายรายงานในคริสต์ศตวรรษที่ 8 ผู้อาศัยอยู่ที่กูฟะฮ์ เขาเขียนหนังสือเรื่อง Kitāb al-futūh al-kabīr wa-l-ridda ('The Great book of Conquests and Apostasy Wars')[1] ที่เป็นแหล่งข้อมูลหลักสำหรับสงครามริดดะฮ์และการพิชิตดินแดนโดยมุสลิมของอัฏเฏาะบะรี (839–923) นักประวัติศาสตร์ยุคหลัง หนังสือนี้ยังมีข้อมูลสำคัญเกี่ยวกับโครงสร้างของกองทัพและรัฐบาลมุสลิมในยุคแรกด้วย อัษษะฮะบีรายงานว่า ซัยฟ์เสียชีวิตในรัชสมัยฮารูน อัรเราะชีด (786–809)[2]
ชีวิต
[แก้]ข้อมูลชีวิตของซัยฟ์เท่าที่รู้จัดมีน้อยมาก เว้นแต่ข้อมูลที่ว่า เขาอาศัยอยู่ที่กูฟะฮ์และอยู่ในเผ่าบะนูตะมีม[2]
ความน่าเชื่อถือ
[แก้]ความน่าเชื่อถือในฮะดีษของเขามีการโต้แย้งกันมานานแล้ว[2]
เนื่องจากเขาเป็นผู้ถ่ายทอดเรื่องเล่าทางประวัติศาสตร์เพียงคนเดียว โดยเฉพาะเรื่องที่เกี่ยวข้องกับการพิชิตอิรัก ทำให้นักประวัติศาสตร์บางคนกล่าวหาว่าเขาแต่งเรื่องหรือพูดเกินจริง โดยเฉพาะอย่างยิ่ง Julius Wellhausen[3]กล่าวกันว่าคำบรรยายของเขานั้นได้รับอิทธิพลมาจากธรรมเนียมของชนเผ่าบะนูตะมีม[2] อย่างไรก็ตาม เขายังได้รวบรวมเรื่องราวที่เน้นถึงชนเผ่าอื่น ๆ อีกด้วย[2]
ผลการศึกษาล่าสุดชี้ให้เห็นว่าซัยฟ์มีความน่าเชื่อถือมากกว่าที่เคยคาดไว้[4][5] ดับเบิลยู. เอฟ. ทักเกอร์และ Ella Landau-Tasseron ระบุว่า แม้ว่าซัยฟ์อาจเป็นนักสะสมฮะดีษที่ไม่พิถีพิถัน แต่สิ่งนี้ไม่ควรลดความน่าเชื่อถือโดยทั่วไปของเขาในฐานะผู้ส่งข้อมูลทางประวัติศาสตร์ (อัคบารี)[5] ทักเกอร์กล่าวเพิ่มว่า ข้อกล่าวหาเรื่องอคติอาจใช้ได้กับนักอัคบารีคนอื่นในยุคเดียวกับซัยฟ์ เช่น อะบู มิคนัฟ นักประวัติศาสตร์ชีอะฮ์[5] ฟูอัต เซซกิน, Albrecht Noth และมาร์ติน ไฮนด์สก็ท้าทายมุมมองของ Wellhausen และวางซัยฟ์ให้เท่าเทียมกับนักจารึตนิยมคนอื่น ๆ[6]
อ้างอิง
[แก้]- ↑ Thomas, David. "Kitāb al-futūḥ al-kabīr wa-l-ridda". ใน Thomas, David; Mallett, Alex (บ.ก.). Christian-Muslim Relations 600 - 1500. Brill.
- ↑ 2.0 2.1 2.2 2.3 2.4 Donner, Fred (1995). "Sayf B. ʿUmar". Encyclopaedia of Islam. Vol. 9 (2nd ed.). Brill Academic Publishers. pp. 102–103. ISBN 90-04-10422-4.
- ↑ History of al-Tabari Vol. 11, The: The Challenge to the Empires A.D. 633-635/A.H. 12-13. SUNY Press. 2015-06-15. p. xvi. ISBN 978-0-7914-9684-8.
- ↑ Kennedy, Hugh (2010-12-09). The Great Arab Conquests: How the Spread of Islam Changed the World We Live In. Hachette UK. ISBN 978-0-297-86559-9.
Medieval and modern historians have suspected that he fabricated some of his accounts, but the most recent scholarship suggests that he is more reliable than previous authors had imagined.
- ↑ 5.0 5.1 5.2 Tucker, William Frederick (2008). Mahdis and millenarians: Shī'ite extremists in early Muslim Iraq. Cambridge University Press. pp. 10–12. ISBN 978-0-521-88384-9.
- ↑ Landau-Tasseron, Ella (January 1990). "Sayf Ibn 'Umar in Medieval and Modern Scholarship". Der Islam. 67: 1–26. doi:10.1515/islm.1990.67.1.1. ISSN 1613-0928. S2CID 164155720.
อ่านเพิ่ม
[แก้]- Landau-Tasseron, Ella (January 1990). "Sayf Ibn 'Umar in Medieval and Modern Scholarship". Der Islam. 67: 1–26. doi:10.1515/islm.1990.67.1.1. ISSN 0021-1818. S2CID 164155720.
- Linda D. Lau (1978). "Sayf b. 'Umar and the battle of the Camel". Islamic Quarterly. 20–23: 103–10.
| นานาชาติ | |
|---|---|
| ประจำชาติ | |
| วิชาการ | |
| อื่น ๆ | |
 | บทความชีวประวัตินี้ยังเป็นโครง คุณสามารถช่วยวิกิพีเดียได้โดยการเพิ่มเติมข้อมูล |