ชินเมวะ ยูเอส-2

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
ยูเอส-2
ชินเมวะ ยูเอส-2
หน้าที่ กู้ภัยสะเทินน้ำสะเทินบกทางอากาศและทะเล
ผู้ผลิต ชินเมวะ
เที่ยวบินแรก 18 ธันวาคม ค.ศ. 2003
เริ่มใช้ 30 มีนาคม ค.ศ. 2007
สถานะ ในการผลิต
ผู้ใช้หลัก กองกำลังป้องกันตนเองทางทะเลญี่ปุ่น
การผลิต ค.ศ. 2003–ปัจจุบัน
จำนวนที่ถูกผลิต 4 ลำ (ที่คาดคิด 3 ลำ)
พัฒนาจาก ชินเมวะ ยูเอส-1เอ

ชินเมวะ ยูเอส-2 (ญี่ปุ่น: US-2 (航空機); อังกฤษ: ShinMaywa US-2) เป็นเครื่องบินสะเทินน้ำสะเทินบกบินขึ้นและลงจอดในระยะทางสั้นขนาดใหญ่ของประเทศญี่ปุ่น ที่ออกแบบมาสำหรับการกู้ภัยในทะเลทางอากาศ (SAR) ซึ่งดำเนินการโดยกองกำลังป้องกันตนเองทางทะเลญี่ปุ่น ยูเอส-2 มีกำหนดจะแทนที่ชินเมวะ ยูเอส-1เอ รุ่นเก่าในราชการญี่ปุ่น มันสามารถใช้ดับเพลิงโดยใช้น้ำได้ 15 ตัน[1]

การออกแบบและพัฒนา[แก้]

ด้วยกองบินชินเมวะ ยูเอส-1เอ ที่เปิดตัวในคริสต์ทศวรรษ 1970 เริ่มสิ้นสุดอายุการใช้งาน ทางกองกำลังป้องกันตนเองทางทะเลญี่ปุ่นพยายามที่จะขอรับเงินทุนสำหรับการเปลี่ยนในคริสต์ทศวรรษ 1990 แต่ไม่สามารถรับได้เพียงพอที่จะพัฒนาเครื่องบินใหม่ทั้งหมด ดังนั้น ในปี ค.ศ. 1995 ทางบริษัทชินเมวะ (ที่เปลี่ยนชื่อจากชิน เมวะ) ได้เริ่มแผนสำหรับรุ่นอัปเกรดของยูเอส-1เอ คือ ยูเอส-1เอ ไก (US-1A 改 - "ยูเอส-1เอ รุ่นปรับปรุง") เครื่องบินลำนี้มีการปรับแต่งตามหลักอากาศพลศาสตร์นานัปการ, ลำเครื่องบินซึ่งใช้กำลังอากาศกดภายใน และเครื่องยนต์โรลส์-รอยซ์ เออี 2100 ที่ทรงพลังกว่าเดิม การทดสอบการบินเริ่มขึ้นเมื่อวันที่ 18 ธันวาคม ค.ศ. 2003 และกองกำลังป้องกันตนเองทางทะเลญี่ปุ่นได้จัดซื้อเครื่องบินเหล่านี้มากถึง 14 ลำ ซึ่งเข้าส่วนราชการในฐานะ ชินเมวะ ยูเอส-2

ประวัติการดำเนินงาน[แก้]

ชินเมวะ ยูเอส-2 ค้นหาและกู้ภัยเรือบิน

ปัจจุบันเครื่องบินดังกล่าวดำเนินการโดยกองบินที่ 31 (กองทัพอากาศที่ 71, ฝูงบินที่ 71) ที่สถานีอากาศอิวากูมิ และฐานทัพอากาศอาสึงิ

ในเดือนเมษายน ค.ศ. 2015 เครื่องบินหมายเลข 9905 เกิดอุบัติเหตุ[2] โดยเครื่องบินกำลังทำการฝึกซ้อมใกล้กับแหลมอาชิซูริในเกาะชิโกกุ และลูกเรือสี่คนได้รับบาดเจ็บ[3] ยูเอส-2 หกลำได้รับการจัดส่งภายในเดือนพฤศจิกายน ค.ศ. 2018 โดยมีการผลิตอีก 2 ลำ[4]

การส่งออก[แก้]

กองทัพเรืออินเดียมีความต้องการเครื่องบินค้นหาและกู้ภัยสะเทินน้ำสะเทินบกยูเอส-2 จำนวน 12–18 ลำที่ราคา 1.65 พันล้านดอลลาร์สหรัฐ โดยคาดว่าเครื่องบินสะเทินน้ำสะเทินบกเหล่านี้จะประจำการในหมู่เกาะอันดามันและนิโคบาร์[5][6] ส่วนในเดือนตุลาคม ค.ศ. 2016 ชินเมวะลดราคาลงมาอยู่ที่ประมาณ 113 ล้านดอลลาร์สหรัฐต่อเครื่อง[7] ซึ่งมีความคาดหวังว่าจะมีการเซ็นสัญญาสำหรับการสั่งซื้อในเดือนพฤศจิกายน ค.ศ. 2016[8] แต่ถูกเลื่อนออกไปโดยรัฐมนตรีว่าการกระทรวงกลาโหมของอินเดีย มโนหาร์ ปาร์รีการ์[9][10] สำหรับในเดือนมีนาคม ค.ศ. 2018 เอกอัครราชทูตญี่ปุ่นประจำประเทศอินเดีย เค็นจิ ฮิรามัตสึ ได้บอกกับเดอะฮินดูบิสซิเนสไลน์ ว่าการเจรจายังดำเนินอยู่[11]

มีรายงานว่าประเทศไทยสนใจจัดซื้อเครื่องบินนี้[12]

ส่วนประเทศอินโดนีเซียเป็นลูกค้าที่คาดหวังอีกราย[13]

หลังจากเกิดเพลิงไหม้ในแคว้นแอตติกาของกรีซในเดือนกรกฎาคม ค.ศ. 2018 รัฐบาลกรีกรายงานว่าพยายามสั่งซื้อยูเอส-2 เพื่อแทนที่กองบินดับเพลิงที่มีอายุมากขึ้น[14]

ประจำการ[แก้]

ธงของประเทศญี่ปุ่น ญี่ปุ่น

ข้อมูลจำเพาะ (ยูเอส-2)[แก้]

มุมมองด้านข้างของเครื่องยนต์และปีกของยูเอส-2
ยูเอส-2 ระหว่างบินขึ้น
ยูเอส-2 ของกองกำลังป้องกันตนเองทางทะเลญี่ปุ่นที่ท่าอากาศยานฮาเนดะ

ข้อมูลจาก ชินเมวะ[15][16][17]

ลักษณะทั่วไป

  • ลูกเรือ: 11 คน
  • ความจุ: ผู้โดยสาร 20 คน หรือเปลหามคนเจ็บ 12 เปล
  • ความยาว: 33.46 m (109 ft 9 in)
  • ระยะระหว่างปลายปีกสองข้าง: 33.15 m (108 ft 9 in)
  • ความสูง: 9.8 m (32 ft 2 in)
  • พื้นที่ปีก: 135.8 m2 (1,462 sq ft)
  • น้ำหนักเปล่า: 25,630 kg (56,504 lb)
  • น้ำหนักรวม: 55,148 kg (121,581 lb)
  • น้ำหนักบินขึ้นสูงสุด: 47,700 kg (105,160 lb) บินขึ้นบินลง
  • Powerplant: 4 × โรลส์-รอยซ์ เออี 2100เจ เทอร์โบพรอป, 3,424 kW (4,592 hp) each
  • Powerplant: 1 × แอลเอชเทก ที800 คอมเพรสเซอร์ควบคุมชั้นชิดผิวเทอร์โบชาฟต์, 1,017 kW (1,364 hp)
  • ใบพัด: 6 ใบ ดาวตี อาร์414

สมรรถนะ

  • ความเร็วสูงสุด: 560 km/h (350 mph, 300 kn)
  • ความเร็วที่เครื่องบินบินได้: 480 km/h (300 mph, 260 kn) at 6,000 m (20,000 ft)
  • พิสัย: 4,700 km (2,900 mi, 2,500 nmi)
  • ความสูงที่เครื่องบินบินได้: 7,195 m (23,606 ft)
  • ระยะทางบินขึ้นบนพื้นดินที่น้ำหนักสูงสุดขณะนำเครื่องขึ้น: 490 m (1,610 ft)
  • ระยะทางลงจอดบนพื้นดินที่น้ำหนักสูงสุดขณะนำเครื่องขึ้น: 1,500 m (4,900 ft)
  • ระยะทางบินขึ้นบนน้ำที่ระวางบรรทุก: 280 m (920 ft)
  • ระยะทางลงจอดบนน้ำที่ระวางบรรทุก: 330 m (1,080 ft)

ดูเพิ่ม[แก้]

อากาศยานที่มีบทบาท, องค์ประกอบ และยุคเทียบเท่า

อ้างอิง[แก้]

หมายเหตุ[แก้]

  1. ↑ ShinMaywa Fire Fighting เก็บถาวร 2017-02-11 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน, accessed 2018-08-18.
  2. ↑ ShinMaywa US-2 involved in major accident at sea April 29, 2015 FlightGlobal Retrieved December 9, 2016
  3. ↑ Aircraft accident ShinMaywa US-2 9905 Aircraft Safety Network Retrieved December 9, 2016
  4. ↑ Waldron, Greg (28 November 2018). "JAPAN AEROSPACE: Shinmaywa stays after India US-2 deal". FlightGlobal.com. สืบค้นเมื่อ 9 December 2018.
  5. ↑ "For First Time Since World War 2, Japan Will Sell Military Equipment. To India". NDTV. สืบค้นเมื่อ 26 December 2014.
  6. ↑ Chandra, Atul (4 September 2014). "India looks to acquire 18 ShinMaywa US-2 amphibians". Flightglobal. Bangalore: Reed Business Information. สืบค้นเมื่อ 21 March 2015.
  7. ↑ Raghuvanshi, Vivek (20 October 2016). "India Resolves US-2 Aircraft Price Issue With Japan". www.defensenews.com. Sightline Media Group. สืบค้นเมื่อ 20 October 2016.
  8. ↑ Japan, India likely to ink pivotal US-2 aircraft deal November 6, 2016 เก็บถาวร 2017-09-14 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน Japan Times Retrieved November 28, 2016
  9. ↑ Defence minister Manohar Parrikar defers Rs 10,000 crore deal for 12 Japanese aircraft November 10, 2016 India Today Retrieved November 28, 2016
  10. ↑ GOVT OK’S NEW BLACKLISTING POLICY, RS 80K-CR DEF DEALS November 8, 2016 The Pioneer Retrieved November 28, 2016
  11. ↑ Basu, Nayanima (21 March 2018). "India must provide high-quality products to meet Japan consumers' expectations: Envoy". www.thehindubusinessline.com. สืบค้นเมื่อ 28 March 2018.
  12. ↑ Thailand Mulling Purchase of Japanese Sub-Hunting Aircraft June 7, 2016 The Diplomat Retrieved December 9, 2016
  13. ↑ Indo Defence 2016: ShinMaywa inches towards US-2 sale to Indonesia November 4, 2016 เก็บถาวร ธันวาคม 20, 2016 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน Jane's
  14. ↑ "Japan looks to Greece for first major defense export". Nikkei Asian Review (ภาษาอังกฤษแบบบริติช). สืบค้นเมื่อ 2018-07-29.
  15. ↑ "Performance of the State-of-the-Art US-2: US-2 Specifications". ShinMaywa. สืบค้นเมื่อ 21 March 2015.
  16. ↑ Lake, Jon (November 2005). "ShinMaywa's Innovative Amphibian". Air International. 69 (5): 26–30. ISSN 0306-5634.
  17. ↑ "US-2: STOL Search and Rescue Amphibian" (PDF). ShinMaywa. สืบค้นเมื่อ 21 March 2015.

แหล่งข้อมูลอื่น[แก้]

วิกิมีเดียคอมมอนส์มีสื่อที่เกี่ยวข้องกับ ชินเมวะ ยูเอส-2
เข้าถึงจาก "https://th.wikipedia.org/w/index.php?title=ชินเมวะ_ยูเอส-2&oldid=11006684"