ชิซูเอะ คาโต
ชิซูเอะ คาโต | |
|---|---|
 | |
| สมาชิกราชมนตรีสภา สำหรับเขตทั่วประเทศ | |
| ดำรงตำแหน่ง 4 มิถุนายน 2493 – 7 กรกฎาคม 2517 | |
| สมาชิกสภาผู้แทนราษฎรญี่ปุ่น สำหรับโตเกียวเขตที่สอง | |
| ดำรงตำแหน่ง 10 เมษายน 2489 – 23 ธันวาคม 2491 | |
| ข้อมูลส่วนบุคคล | |
| เกิด | ชิซูเอะ ฮิโรตะ 2 มีนาคม พ.ศ. 2440 โตเกียว จักรวรรดิญี่ปุ่น |
| เสียชีวิต | 22 ธันวาคม พ.ศ. 2544 (104 ปี) โตเกียว ประเทศญี่ปุ่น |
| เชื้อชาติ | ญี่ปุ่น |
| พรรคการเมือง | พรรคสังคมนิยม (2489–2494, 2498–2522) พรรคสังคมนิยมฝ่ายขวา (2494–2498) |
| คู่สมรส | อิชิโมโตะ เคกิจิ (2457–2487) คันจู คาโต (2487–2544) |
ชิซูเอะ คาโต (ญี่ปุ่น: 加藤 シヅエ; โรมาจิ: Katō Shizue; 2 มีนาคม พ.ศ. 2440 – 22 ธันวาคม 2544) หรือมักได้รับการตีพิมพ์ภายใต้ชื่อ ชิซูเอะ อิชิโมโตะ เป็นนักเคลื่อนไหวเพื่อคตินิยมสิทธิสตรีชาวญี่ปุ่นในคริสต์ศตวรรษที่ 20 และเป็นสตรีคนแรกที่ได้รับเลือกให้ดำรงตำแหน่งในรัฐสภาญี่ปุ่น คาโตเป็นที่รู้จักในฐานะผู้บุกเบิกขบวนการเคลื่อนไหวการคุมกำเนิด
ชีวิตช่วงต้น[แก้]
ชิซูเอะ คาโต เกิดเมื่อวันที่ 2 มีนาคม พ.ศ. 2440 ในครอบครัวอดีตซามูไรที่ร่ำรวย บิดาของคาโต ริตาโร ฮิโรตะ เป็นวิศวกรที่ประสบความสำเร็จ เขาได้รับการศึกษาและการฝึกอบรมที่มหาวิทยาลัยจักรวรรดิโตเกียว มารดาของเธอ โทชิโกะ สึรูมิ มาจากครอบครัวที่มีชื่อเสียงและมีการศึกษาสูง[1] ฮิโรตะมักเดินทางไปยังประเทศตะวันตกเพื่อการทำงานของเขา และด้วยเหตุนี้ คาโตและครอบครัวของเธอเติบโตขึ้นมาด้วยความคุ้นชินกับวัฒนธรรมตะวันตก[2] ขณะที่อายุ 17 ปี คาโตสมรสกับ บารอน อิชิโมโตะ เคกิจิ (ญี่ปุ่น: 石本恵吉; โรมาจิ: Kekichi Ishimoto) นักมนุษยนิยมคริสเตียนที่สนใจในการปฏิรูปสังคม[3] เคกิจิเป็นลูกชายของชินโรกุ อิชิโมโตะ
การย้ายถิ่นไปสหรัฐอเมริกา[แก้]
เพียงไม่นานหลังการสมรสของทั้งสอง คาโต (ต่อมาเปลี่ยนเป็นอิชิโมโตะ) และสามีของเธอย้ายไปยังเหมืองถ่านหินมิอิเกะในภูมิภาคคีวชู ตลอดระยะเวลา 3 ปี พวกเขาได้พบเห็นสภาวะการทำงานอันหดหู่ของทั้งชายและหญิง ประสบการณ์ดังกล่าวเป็นเหตุให้คาโตและสามีของเธอมีสภาพจิตใจย่ำแย่ จึงตัดสินใจย้ายถิ่นไปสหรัฐอเมริกาในปี 2462[3] ที่สหรัฐฯ บารอน อิชิโมโตะ เริ่มเปลี่ยนทิศทางความคิดจากมนุษยนิยมคริสต์ศาสนาสู่ลัทธิคอมมิวนิสต์เชิงมูลวิวัติ[3] คาโตเริ่มที่จะใช้ชีวิตอย่างอิสระมากขึ้นหลังสามีของเธอย้ายออกไปที่วอชิงตัน ดี.ซี. เพื่อทำหน้าที่เป็นที่ปรึกษาและล่ามสำหรับคณะผู้แทนชาวญี่ปุ่นในการประชุมองค์การแรงงานนานาชาติ[2] ระหว่างนี้คาโตอาศัยอยู่ในตึกพักอาศัยแบ่งเช่าและสมัครเข้าวิชาเรียนงานด้านเลขานุการและภาษาอังกฤษ[2] ช่วงเวลานี้ตาโตเริ่มที่จะเข้าสังคมกับคนรู้จักของสามีเธอ ซึ่งนำไปสู่การพบเจอกับมาร์กาเร็ต แซงเจอร์ ซึ่งเป็นแรงบันดาลใจให้แก่คาโตในการริเริ่มขบวนการเคลื่อนไหวการคุมกำเนิดหลังการกลับสู่ประเทศญี่ปุ่นของเธอ[2]
การกลับสู่ประเทศญี่ปุ่นและการเคลื่อนไหว[แก้]
หลังจากการกลับสู่ประเทศญี่ปุ่นของคาโตในปี 2464 คาโตพยายามผลักดันความอิสระในอิสรภาพทางเศรษฐกิจ และเริ่มภารกิจของเธอในการเผยแพร่ความรู้ด้านการคุมกำเนิด คาโตได้รับงานเลขานุการส่วนตัวสำหรับสหพันธ์สมาคมไวดับเบิลยูซีเอ ซึ่งมีหน้าที่หลักในการแนะนำผู้เยี่ยมชมชาวตะวันตกให้รู้จักกับวัฒนธรรมและชาวญี่ปุ่น[1]
ระหว่างนี้คาโตยังได้ตีพิมพ์งานเขียนหลากหลายเพื่อช่วยเหลือการเข้าถึงการคุมกำเนิดสำหรับสตรี เธอโต้เถียงว่าปัญหาประชากรที่เพิ่มขค้นอย่างต่อเนื่องในประเทศญี่ปุ่นสามารถแก้ไขได้โดยสตรีเอง คาโตเชื่อว่าการให้สตรีคุมกำเนิดจะสามารถทำให้มีอิสระที่มากกว่า[2] อีกส่วนหนึ่งของข้อโต้เถียงคือการคุมกำเนิดจะช่วยให้ชาวญี่ปุ่นเลี้ยงบุตรหลานของพวกเขาได้ดียิ่งขึ้น คาโตคิดว่าการมีลูกในจำนวนที่น้อยกว่าจะช่วยให้สตรีสามารถสร้างโอกาสทางการศึกษาและทางการเงินที่ดีกว่า[2]
รัฐบาลญี่ปุ่นฝ่ายขวาที่สนับสนุนการคลอดบุตรจับกุมคาโตในปี 2480 โทษฐานการเผยแพร่ "ความคิดที่อันตราย" โดยเฉพาะอย่างยิ่งการสนับสนุนให้มีการคุมกำเนิดและสิทธิในการทำแท้ง คาโตถูกกักขังในเรือนจำเป็นระยะเวลา 2 สัปดาห์[2] จากเหตุนี้ทำให้ขบวนการเคลื่อนไหวการคุมกำเนิดในประเทศญี่ปุ่นหยุดชะงักจนถึงสงครามโลกครั้งที่สอง[4]
รัฐสภาญี่ปุ่น (2489–2517)[แก้]
คาโตเป็นสตรีคนแรกที่หาเสียงลงสมัครเลือกตั้งในประเทศญี่ปุ่นภายใต้ฐานสนับสนุนของพรรคสังคมนิยมประกอบกับการเน้นยำประชาธิปไตยแบบอเมริกัน[5] ในปี 2489 คาโตได้รับเลือกให้ดำรงตำแหน่งในรัฐสภาญี่ปุ่น การหาเสียงของเธอให้ความสำคัญไปที่การวางแผนครอบครัวและการพัฒนาความก้าวหน้าทางการเงินของสตรี[1][6] ในปีเดียวกัน คาโตได้เขียนถึงความเชื่อมโยงกันระหว่างขบวนการเคลื่อนไหวการคุมกำเนิดและประชาธิปไตยในประเทศญี่ปุ่นว่า:
การคลอดบุตรมากคนและทำให้พวกเขาหลายคนตาย — การกระทำเช่นนั้นอย่างซ้ำ ๆ ของสตรีชาวญี่ปุ่นจะส่งผลถึงความเหนื่อยล้ากายของผู้เป็นแม่ รวมถึงความเจ็บปวดทางจิตใจและความเสียหายต่อสถาบันครอบครัว หากไม่มีอิสรภาพและการพัฒนาสตรี มันจะเป็นไปไม่ได้เลยในการสร้างประชาธิปไตยให้เกิดขึ้นจริงในประเทศญี่ปุ่น[7]
แม้ว่าคาโตจะเป็นผู้สร้างความหวังในการเติบโตของสตรีในบทบาททางการเมืองก็ตาม แต่ไม่นานเธอก็ถูกนักการเมืองชายคนอื่น ๆ ครอบงำความสนใจของเธอไป อย่างไรก็ตาม คาโตพยายามมองหาทางอื่น ๆ ในการทำให้ความตั้งใจในการปฏิรูปการเมืองของเธอนั้นสำเร็จ ในปี 2489 คาโตได้เป็นส่วนหนึ่งในการจัดงานชุมนุม "สำหรับผู้หญิง" เป็นครั้งแรกในโตเกียว การชุมนุมนี้เป็นการเรียกร้องทรัพยากรทางเศรษฐกิจสำหรับสตรีที่เพิ่มมากขึ้น[5]
หลังจากนั้นคาโตได้รับเลือกให้ดำรงตำแหน่งในสภาสูงญี่ปุ่น 4 วาระ (วาระละ 6 ปี) เธอยังคงสนับสนุนให้เกิดการปฏิรูปสิทธิสตรีและการวางแผนครอบครัวอย่างต่อเนื่อง ซึ่งคาโตสามารถทำภารกิจของเธอให้เกิดขึ้นจริงได้ในหลากหลายเรื่อง เช่น การตรากฎหมายการคุมกำเนิด การยกเลิกประมวลกฎหมายครอบครัวที่มีความเป็นศักดินา และการก่อตั้งสำนักงานสตรีและผู้เยาว์ภายใต้กรมแรงงานและปัญหาสภาพแวดล้อม[5] คาโตยังได้ช่วยก่อตั้งสมาพันธ์การวางแผนครอบครัวแห่งญี่ปุ่น ซึ่งทำงานเพื่อบรรลุ "สังคมที่ทุกคนในประเทศสามารถเข้าถึงการบริการทางสุขภาพด้านการมีบุตรอย่างสมัครใจ"[8]
เกียรติยศ[แก้]
หลังจากที่คาโตได้ออกจากแวดวงการเมือง เธอยังคงมีส่วนร่วมในการเคลื่อนไหวทางการเมือง คาโตยังคงจัดการบรรยายเกี่ยวกับปัญหาคตินิยมสิทธิสตรี รวมถึงการเป็นประธานของสมาพันธ์การวางแผนครอบครัวแห่งญี่ปุ่นอย่างต่อเนื่อง[9]
ในปี 2531 คาโตได้รับรางวัลประชากรแห่งสหประชาชาติ
การเสียชีวิตและมรดก[แก้]
คาโตเสียชีวิตในวันที่ 22 ธันวาคม 2544 ด้วยอายุ 104 ปี มีผู้เขียนข่าวการเสียชีวิตของเธอบนเว็บไซต์สมาพันธ์การวางแผนผู้ปกครองนานาชาติ (อังกฤษ: International Planned Parenthood Federation) ว่า "ความพยายามอย่างต่อเนื่องของคาโตในการพยุงกุลบุตรกุลธิดาในสังคมญี่ปุ่น การทำให้ตัวเลขการทำแท้ง อัตราการตายของทารก และการเสียชีวิตของมารดาลดลง ขณะที่เพิ่มการใช้วิธีต่าง ๆ ในการคุมกำเนิดนั้นเพิ่มขึ้นถึง 80% แบบแผนการวางแผนครอบครัวชาวญี่ปุ่นนั้นได้ประสบความสำเร็จเป็นอย่างมากจนเป็นที่สนใจต่างประเทศและถูกนำไปใช้เป็นแบบแผนตัวอย่าง"[4]
อ้างอิง[แก้]
- ↑ 1.0 1.1 1.2 M., Hopper, Helen (1996) [1995]. A new woman of Japan : a political biography of Katō Shidzue. Boulder: Westview Press. ISBN 0813389712. OCLC 33048252.
- ↑ 2.0 2.1 2.2 2.3 2.4 2.5 2.6 Tipton, Elise (1997). "Ishimoto Shizue: The Margaret Sanger of Japan". Women's History Review. 6:3 (3): 337–355. doi:10.1080/09612029700200151.
- ↑ 3.0 3.1 3.2 Blacker, Carmen (1 February 2002). "Shizue Kato". The Guardian.
- ↑ 4.0 4.1 "Kato, Shidzue 1897-2001 - Dictionary definition of Kato, Shidzue 1897-2001 | Encyclopedia.com: FREE online dictionary". www.encyclopedia.com (ภาษาอังกฤษ). สืบค้นเมื่อ 2018-02-15.
- ↑ 5.0 5.1 5.2 Gelb, Joyce (1997). "Review of A "New Woman" of Japan: A Political Biography of Kato Shidzue". The Journal of Asian Studies. 56 (1): 208–209. doi:10.2307/2646389. JSTOR 2646389.
- ↑ "KATO Shizue". National Diet Library Japan (ภาษาอังกฤษ). สืบค้นเมื่อ 2022-03-17.
{{cite web}}: CS1 maint: url-status (ลิงก์) - ↑ Kano, Ayako (November 2017). Japanese feminist debates : a century of contention on sex, love, and labor (Paperback ed.). Honolulu. ISBN 9780824873813. OCLC 992540964.
- ↑ "Japan Family Planning Association, Inc. | IPPF". IPPF (ภาษาอังกฤษ). 2016-03-31. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2018-03-07. สืบค้นเมื่อ 2018-02-20.
- ↑ "Feminism Reaches Japan". The Economist. Vol. 339. June 1996. pp. 81–82.
หนังสืออ่านเพิ่ม[แก้]
- "Japan: Sanger's Run-In with the Ambassador". The Sanger Papers. New York University. 2012-04-30. - Discusses Katō's role in a dispute between the ambassador and Sanger
- Hopper, Helen M. (1989). "Shidzue Ishimoto and Margaret Sanger in Japan, August, 1937". Phoebe. 1 (1): 34–50.
- "Katō Shidzue". Japan: Places, Images, Times & Transformations. University of Pittsburgh.
| นานาชาติ | |
|---|---|
| ประจำชาติ | |
| วิชาการ | |
| ประชาชน | |
| อื่น ๆ | |
