ชาวบูกิซ
โต อูกี ᨈᨚ ᨕᨘᨁᨗ | |||||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
 คู่รักเดินอยู่ภายใตั เลลลู' (หลังคาพับแบบดั้งเดิม) ในพิธีแต่งงาน | |||||||||||||||||||||||||||
| ประชากรทั้งหมด | |||||||||||||||||||||||||||
| 7 ล้าน (สำมะโนปี 2010) | |||||||||||||||||||||||||||
| ภูมิภาคที่มีประชากรอย่างมีนัยสำคัญ | |||||||||||||||||||||||||||
 อินโดนีเซีย | 6,359,700[1] | ||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||
 มาเลเซีย | 728,465[2] | ||||||||||||||||||||||||||
 สิงคโปร์ | 15,000[2][3] | ||||||||||||||||||||||||||
| ภาษา | |||||||||||||||||||||||||||
| หลัก บูกิซ • อินโดนีเซีย • มลายูมากัซซาร์ อื่น ๆ มัซเซ็นเร็มปูลู • มลายู | |||||||||||||||||||||||||||
| ศาสนา | |||||||||||||||||||||||||||
หลัก อิสลาม: 99%ส่วนน้อย  คริสต์
(โปรเตสแตนต์, โรมันคาทอลิก): 0.55% •  ฮินดู (incl. Tolotang): 0.40% • อื่น ๆ (เช่น  พุทธ): 0.05%[4] | |||||||||||||||||||||||||||
| กลุ่มชาติพันธุ์ที่เกี่ยวข้อง | |||||||||||||||||||||||||||
บูกิซ เป็นกลุ่มชาติพันธุ์ออสโตรนีเซียในเกาะซูลาเวซีทางใต้และตะวันตก ในประเทศอินโดนีเซีย ถือเป็นกลุ่มชาติพันธุ์ที่มีจำนวนมากที่สุดในสามกลุ่มหลักของซูลาเวซีใต้ (อีกสองกลุ่มคือชาวมากัซซาร์ และชาวโตราจา) ประชากรส่วนใหญ่นับถือศาสนาอิสลามนับตั้งแต่ศาสนาอิสลามแผ่ขยายเช้าสู่ซูลาเวซีในปี ค.ศ. 1605 จากศาสนาผีเดิม[5] ประชากรส่วนน้อยนับถือศาสนาอื่น เช่น ศาสนาคริสต์ และยังมีส่วนน้อยที่ยังนับถือศาสนาวิญญาณนิยมพื้นถิ่นที่เรียกว่า โตโลตัง (Tolotang)[6]
ชาวบูกิซมีจำนวนประมาณหกล้านคน คิดเป็นน้อยกว่า 2.5% ของประชากรอินโดนีเซีย แต่มีอิทธิพลต่อการเมืองของอินโดนีเซีย ในอดีตเคยมีอิทธิพลขยายไปถึงคาบสมุทรมลายู, เกาะสุมาตรา, เกาะบอร์เนียว, หมู่เกาะซุนดาน้อย และหมู่เกาะอื่น ๆ ในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ ที่ชาวบูกิซอพยพไปเป็นจำนวนมากตั้งแต่ปลายศตวรรษที่สิบเจ็ด[7] ประธานาธิบดีอินโดนีเซียคนที่สาม บาคารุดดิน ยูซุฟ ฮาบีบี,[8][9] อดีตรองประธานาธิบดีอินโดนีเซีย ยูซุฟ กัลลา, ยังดีเปอร์ตัวอากงแห่งมาเลเซีย สุลต่านอีบราฮิมแห่งยะโฮร์ และนายกรัฐมนตรีมาเลเซียคนที่แปด มูฮ์ยิดดิน ยัซซิน ล้วนเป็นผู้มีเชื้อสายบูกิซ[10][11]
ชาวบูกิซส่วนใหญ่ใช้ภาษาพื้นถิ่นของตนที่มีเอกลักษณะเฉพาะ คือ ภาษาบูกิซ (Basa Ugi) เพิ่มเติมจากภาษาอินโดนีเซีย ภาษาบูกิซจัดเป็นภาษากลุ่มซูลาเวซีใต้ เช่นเดียวกับมากัซซาร์, โตราจา, มันดาร์[12] และ มัซเซนเรมปูลู คำว่าบูกิซเป็นชื่อคนนอกเรียก ส่วนคำรูปเก่าแก่กว่าซึ่งคือ (โต) อูกี ((To) Ugi) เป็นคำเรียกตน[13]
ชาวบูกิซส่วนใหญ่เป็นมุสลิม กระนั้น ธรรมเนียมดั้งเดิมที่มีมาก่อนอิสลามยังคงมีบทบาทในวัฒนธรรมบูกิซเรื่อยมา ซึ่งรวมถึงคติเรื่องเพศ[14] ซึ่งชาวบูกิซรับรองเพศรวมห้าเพศ ได้แก่ มักกุนไร (makkunrai), โอโรอาเน (oroané), บิซซู (bissu), จาลาไบ (calabai) และ จาลาไล (calalai)[15] แนวคิดห้าเพศนี้เป็นส่วนสำคัญของวัฒนธรรมบูกิซมามากกว่าหกศตวรรษ[16]
อ้างอิง
[แก้]- ↑ Akhsan Na'im, Hendry Syaputra (2011). Kewarganegaraan, Suku Bangsa, Agama dan Bahasa Sehari-hari Penduduk Indonesia Hasil Sensus Penduduk 2010. Badan Pusat Statistik. ISBN 9789790644175.
- ↑ 2.0 2.1 Mukrimin (2019). "Moving the Kitchen out": Contemporary Bugis Migration. Southeast Asian Studies.
- ↑ Tham Seong Chee (1993). Malay Family Structure: Change and Continuity with Reference to Singapore. Department of Malay Studies National University of Singapore. p. 1. ISBN 9971-62-336-6.
- ↑ Aris Ananta, Evi Nurvidya Arifin, M Sairi Hasbullah, Nur Budi Handayani, Agus Pramono. Demography of Indonesia's Ethnicity. Singapore: ISEAS: Institute of Southeast Asian Studies, 2015. p. 273.
- ↑ Ooi, Keat Gin (2004). Southeast Asia: A Historical Encyclopedia, From Angkor Wat to East Timor. ABC-CLIO. p. 286. ISBN 1576077705.
- ↑ Said, Nurman (Summer 2004). "Religion and Cultural Identity Among the Bugis (A Preliminary Remark)" (PDF). Inter-Religio (45): 12–20.
- ↑ Andaya, Leonard Y. (1975). The kingdom of Johor, 1641-1728. Oxford University Press. ISBN 0-19-580262-4. OCLC 906499076.
- ↑ "Mengenang B.J Habibie: Fokus agar Usil Tetap Genius (1)". Jawa Pos. Jawa Pos. 2019-11-09. สืบค้นเมื่อ 2022-03-29.
- ↑ "BJ Habibie, Si Jenius Indonesia dari Sulawesi". Ministry of Education, Culture, Research, and Technology. Jawa Pos. 2019-05-03. สืบค้นเมื่อ 2024-05-16.
- ↑ Cantika Adinda Putri (2020-03-01). "Ini Muhyiddin Yasin, PM Baru Malaysia Berdarah Bugis & Jawa". CNBC Indonesia. CNBC Indonesia. สืบค้นเมื่อ 2022-09-13.
- ↑ Cantika Adinda Putri (2017-11-27). "Sultan Johor: Saya pun Bugis, terasa juga". Malaysiakini. สืบค้นเมื่อ 2024-01-31.
- ↑ Mills, Roger Frederick (1975). "Proto South Sulawesi and Proto Austronesian phonology" (PDF). Ph. D Thesis. University of Michigan.
- ↑ Shiv Shanker Tiwary & Rajeev Kumar (2009). Encyclopaedia of Southeast Asia and Its Tribes, Volume 1. Anmol Publications. p. 47. ISBN 978-81-261-3837-1.
- ↑ Davies, Sharyn Graham (17 June 2016). "What we can learn from an Indonesian ethnicity that recognizes five genders". The Conversation. สืบค้นเมื่อ 27 February 2019.
- ↑ Graham Davies, Sharyn (2006). Challenging Gender Norms: Five Genders Among Bugis in Indonesia. Case Studies in Cultural Anthropology. Thomson Wadsworth. p. xi. ISBN 978-0-495-09280-3. OCLC 476076313.
- ↑ Ibrahim, Farid M (27 February 2019). "Homophobia and rising Islamic intolerance push Indonesia's intersex bissu priests to the brink". Australian Broadcasting Corporation News. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 27 February 2019. สืบค้นเมื่อ 27 February 2019.