ข้ามไปเนื้อหา

ชาร์ป

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี

ชาร์ป (อังกฤษ: sharp) ในทางดนตรี หมายถึง ระดับเสียงที่สูงขึ้นจากปกติ หากจะระบุให้ชัดเจนก็คือ ระดับเสียงที่สูงขึ้นทีละครึ่งเสียง (semitone) เขียนแทนด้วยสัญลักษณ์ เป็นเครื่องหมายแปลงเสียง (accidental) ชนิดหนึ่ง และเนื่องจากสัญลักษณ์ดังกล่าวมีรูปร่างคล้ายกับเครื่องหมายนัมเบอร์ # เครื่องหมายนัมเบอร์จึงถูกเรียกอีกชื่อหนึ่งว่า ชาร์ป. ในภาษาอิตาเลียนใช้คำว่า diesis เพื่อสื่อถึงเครื่องหมายชาร์ป ส่วนภาษาฝรั่งเศสใช้คำว่า dièse ซึ่งทั้งสองคำมีรากศัพท์มาจากภาษาละติน diesis ซึ่งเป็นคำที่ยืมมาจากภาษากรีก δίεσις (díesis) อีกทีหนึ่ง โดยความหมายในภาษากรีกหมายถึง "ช่องว่างระหว่างเสียง" (interval) ที่เล็กที่สุดในระบบการตั้งเสียงแบบพีธากอรัส ฉะนั้นเมื่องนำมาใช้ในภาษาละตินและทฤษฎีดนตรีตะวันตกจึงมีความหมายว่า "semitone".

ตัวโน้ตที่ถูกกำกับด้วยชาร์ปจะมีเสียงสูงขึ้นครึ่งเสียง ในบันไดเสียงสากลที่แต่ละอ็อกเทฟ (octave) ห่างกัน 12 ครึ่งเสียง เสียงบีชาร์ปจะเทียบเท่ากับเสียงซีเนเชอรัล และเสียงจีชาร์ปจะเทียบเท่ากับเสียงเอแฟลต เป็นต้น

นอกจากนี้ยังมี ดับเบิลชาร์ป (double sharp) คือระดับเสียงสูงขึ้นสองครึ่งเสียง ซึ่งเทียบเท่ากับการยกขึ้นหนึ่งขั้นเสียง เขียนแทนด้วยสัญลักษณ์ double sharp พบได้ในโน้ตเพลงที่มีการปรับคีย์ดนตรี และที่พบได้น้อยกว่าคือ ทริเปิลชาร์ป (triple sharp) คือระดับเสียงสูงขึ้นสามครึ่งเสียง เขียนแทนด้วย double sharp

ในการปรับเสียงเครื่องดนตรี คำว่า ชาร์ป ยังหมายถึง เสียงที่เพี้ยนสูงขึ้นไปจากเดิมเล็กน้อย หากมีเครื่องสายหรือเสียงนักร้องที่แตกต่างกันเล็กน้อย เสียงที่สูงกว่า จะเรียกว่าเสียงชาร์ป เมื่อเทียบกับอีกเสียงหนึ่งซึ่งต่ำกว่า

อักขระยูนิโคด '♯' (U+266F) คือเครื่องหมายชาร์ป และ '𝄪' (U+1D12A) คือเครื่องหมายดับเบิลชาร์ป

ดูเพิ่ม

[แก้]