ชักเย่อ
สมาพันธ์สูงสุด | สหพันธ์ชักเย่อนานาชาติ |
---|---|
ชื่ออื่น | TOW |
เล่นครั้งแรก | ยุคก่อน |
ลักษณะเฉพาะ | |
การปะทะ | ไม่สัมผัส |
ผู้เล่นในทีม | แปด คน (หรือมากกว่านี้) |
ผสม | ฝั่งสี่คน แยกกันคนละฝั่ง |
หมวดหมู่ | ทีมกีฬา, กลางแจ้ง/ในร่ม |
อุปกรณ์ | เชือกขนาดใหญ่และหนา |
จัดแข่งขัน | |
โอลิมปิก | เคยอยู่ในการแข่งขันกีฬาโอลิมปิกในปี 1900 ถึง 1920 |
เวิลด์เกมส์ | 1981แม่แบบ:Sndspresent |
ชักเย่อ (อังกฤษ: Tug of war) ชื่อการเล่นอย่างหนึ่ง โดยแบ่งผู้เล่นออกเป็น 2 ฝ่าย แต่ละฝ่ายจะมีจำนวนเท่า ๆ กันหรือกำลังพอ ๆ กัน มักใช้เชือกขนาดพอกำรอบ ยาวพอที่จะให้ผู้เล่นทั้ง 2 ฝ่ายเรียงแถวจับได้ โดยมีที่ว่างระหว่างกลางเหลือไว้ประมาณ 2 เมตร กลางเชือกคาดด้วยผ้าหรือใช้สีป้ายเป็นเครื่องหมายไว้ วางกึ่งกลางเชือกไว้บนพื้นที่ที่มีเส้นขีดกลางเป็นเส้นแบ่งเขตแดน เมื่อกรรมการให้สัญญาณ ผู้เล่นทั้ง 2 ฝ่าย ต่างก็จะพยายามดึงเชือกให้กึ่งกลางของเชือกเข้ามาในแดนของตนถ้าฝ่ายใดสามารถดึงกึ่งกลางเชือกเข้ามาในแดนของตนได้ ถือว่าชนะตามปรกติจะแข่งกัน 3 ครั้ง ฝ่ายที่ชนะ 2 ใน 3 ครั้งถือว่าชนะเด็ดขาด[1]
อ้างอิง[แก้]
- ↑ พจนานุกรมราชบัณฑิตสถาน พ.ศ. 2555
แหล่งข้อมูลอื่น[แก้]
- Tug of War International Federation
- The Tug of War Association (England)
- Tug of War (Sports123.com, via Wayback Machine, Internet Archive): list of winners in the main championships