จิน โหย่วจือ

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
จิน โหย่วจือ

อ้ายซินเจว๋หลัว ผู่เริ่น
เจ้าชายจีน
เจ้าชายแห่งแมนจู
ประสูติ21 กันยายน ค.ศ. 1918
ตำหนักฉุนจิ้นอ๋อง กรุงปักกิ่งสาธารณรัฐจีน
สิ้นพระชนม์10 เมษายน ค.ศ. 2015
กรุงปักกิ่งสาธารณรัฐประชาชนจีน (96 ปี)
พระชายาจิน หยู่ติง
จาง เหมายิง
พระบุตรจิน หยู่จาง
จิน หยู่ควาน
จิน หยู่หลาน
จิน หยู่คุน
จิน หยู่เฉิง
ราชวงศ์ชิง
พระบิดาฉุนจิ้นอ๋องไจ้เฟิง
พระมารดาพระชายาเติ้งเจีย

จิน โหย่วจือ (จีน: 金友之; พินอิน: Jīn Yǒuzhī; 17 สิงหาคม พ.ศ. 2461 — 10 เมษายน พ.ศ. 2558) หรือ ผู่เริ่น เป็นบุตรคนที่ 4 ของไจ้เฟิง และเป็นน้องชายต่างมารดาของจักรพรรดิผู่อี๋ซึ่งเป็นจักรพรรดิองค์สุดท้ายของจีนและแมนจูกัว

จิน โหย่วจือ เกิดที่ พระราชวังของเจ้าชายชุนที่ 2 เมื่อวันที่ 21 กันยายน พ.ศ. 2461 มีนามเดิมว่า อ้ายซินเจว๋หลัว ผู่เริ่น (จีนตัวย่อ: 爱新觉罗 溥任; จีนตัวเต็ม: 愛新覺羅 溥任; พินอิน: Àixīnjuéluó Pǔrèn) มีพี่น้องต่างมารดาที่สำคัญในประวัติศาสตร์จีนอยู่ 2 คน คือ อ้ายซินเจว๋หลัว ผู่อี๋ (จักรพรรดิผู่อี๋) และอ้ายซินเจว๋หลัว ผู่เจี๋ย จินได้รับการศึกษาศิลปะที่สืบทอดมา และได้ตั้งโรงเรียนประถมที่พระราชวังของเจ้าชายชุนที่ 2ในปี พ.ศ. 2490 ด้วยการสนับสนุนของพ่อเขา เขาเป็นผู้อำนวยการขณะที่พี่สาวเป็นครูสอนหนังสือ ภายหลัง โรงเรียนถูกบริจาคให้กับรัฐบาลและเขาทำงานไปเรื่อยๆจนเกษียนในปี พ.ศ. 2532 หลังจากเกษียนเขาเขียนและแก้ไขหนังสือเกี่ยวกับประวัติศาสตร์ราชวงศ์ชิงและวรรณกรรม

เขาเป็นผู้อ้างสิทธิในราชบัลลังก์ของแมนจูกัวตั้งแต่วันที่ 1 มีนาคม พ.ศ. 2537 จนกระทั่งถึงแก่อสัญกรรมในวันที่ 10 เมษายน พ.ศ. 2558) ต่อมานาย จิน หยี จ้างลูกชายคนโตของเขาจึงได้รับช่วงในฐานะผู้อ้างสิทธิในราชบัลลังก์ของแมนจูกัวเป็นคนล่าสุดในปัจจุบัน

วงศ์ตระกูล[แก้]

 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
8. พระปัยกา (ทวด) : สมเด็จพระจักรพรรดิเต้ากวง
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
4. พระอัยกา: เจ้าชายชุนที่ 1
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
9. พระปัยยิกา (ทวด) : พระสนมหลิน
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
2. พระราชบิดา: เจ้าชายชุนที่ 2
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
5. พระอัยยิกา: นางหลิงหิยา
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
1. ผู่เริ่น
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
6. พระอัยกา: ยงลู่
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
3. พระราชมารดา: โยวหลัน