จำนวนแพนดิจิท

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี

จำนวนแพนดิจิท (อังกฤษ: pandigital number) คือจำนวนเต็มที่มีการใช้สัญลักษณ์ในฐานแต่ละฐานอย่งน้อยหนึ่งครั้ง ตัวอย่างเช่น 10223445667889 เป็นจำนวนแพนดิจิทในเลขฐานสิบ ที่ประกอบด้วยสัญลักษณ์ 0, 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8 และ 9 หรือ BA9876543210 เป็นจำนวนแพนดิจิทในเลขฐานสิบสอง ที่ประกอบด้วยสัญลักษณ์ 0, 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8, 9, A และ B

จำนวนแพนดิจิทที่น้อยที่สุดในฐาน b คือจำนวนเต็มของรูป

จำนวนแพนดิจิทที่น้อยที่สุดในแต่ละเลขฐาน[แก้]

ฐาน จำนวนแพนดิจิทที่น้อยที่สุด ค่าในเลขฐานสิบ
1 1 1
2 10 2
3 102 11
4 1023 75
8 10234567 2177399
10 1023456789 1023456789
12 1023456789AB 754777787027
16 1023456789ABCDEF 1162849439785405935
36 1023456789ABCDEFGHIJKLMNOPQRSTUVWXYZ 2959962226643665039859858867133882191922999717199870715
เลขโรมัน MCDXLIV 1444

อ้างอิง[แก้]