จาง จั้วหลิน
| จางจั้วหลิน 张作霖 | |
|---|---|
| |
| จอมพลสูงสุดแห่งกองทัพบกและกองทัพเรือแห่งสาธารณรัฐจีน (รั้งตำแหน่งเท่าฐานะประธานาธิบดีแห่งสาธารณรัฐจีน) | |
| ดำรงตำแหน่ง 18 มิถุนายน 2470 – 3 มิถุนายน 2471 | |
| ก่อนหน้า | หูเหวยเต๋อ (นายกรัฐมนตรีจีนรักษาการณ์ในตำแหน่งประธานาธิบดีสาธารณรัฐจีน) |
| ถัดไป | ถานเอี๋ยนไข่ (ประธานคณะกรรมการบริหารรัฐบาลแห่งชาติสาธารณรัฐจีน) |
| ข้อมูลส่วนบุคคล | |
| เกิด | 19 มีนาคม ค.ศ.1875 |
| เสียชีวิต | 4 มิถุนายน ค.ศ.1928 |
| ยศที่ได้รับการแต่งตั้ง | |
| รับใช้ | .svg){kind=small} จักรวรรดิชิง.svg){kind=small} สาธารณรัฐจีน
|
| ยศ | จอมพลสูงสุด |
| บังคับบัญชา | กองทัพพิทักษ์สันติแห่งชาติ ก๊กทหารเฟิ่งเทียน |
จาง จั้วหลิน(จีนตัวย่อ: 张作霖; จีนตัวเต็ม: 張作霖; พินอิน: Zhāng Zuòlín; เวด-ไจลส์: Chang Tso-lin) (19 มีนาคม ค.ศ. 1875 - 4 มิถุนายน ค.ศ. 1928) เป็นทหารชาวจีนผู้มีอิทธิพลและขุนศึกในช่วงสมัยขุนศึกในประเทศจีน ขุนศึกแห่งแมนจูเรีย ตั้งแต่ปี ค.ศ. 1916 ถึง 1928 และเผด็จการของรัฐบาลจีนในปี ค.ศ. 1927 และ 1928 เขาได้ลุกขึ้นจากการปล้นเพื่ออำนาจและอิทธิพล มีเพียงที่จะถูกขัดขวางโดยความทะเยอทะยานที่มากเกินไปของเขาเองและอดีตผู้หนุนหลังของเขาคือ กองทัพคันโตของญี่ปุ่น
การหนุนหลังโดยญี่ปุ่น จางได้ประสบความสำเร็จในการสร้างอิทธิพลทางการเมืองในสาธารณรัฐจีนในช่วงต้นปี ค.ศ. 1920 การเข้ารุกจีนตอนใต้(China proper) ในเดือนตุลาคม ค.ศ. 1924 ในสงคราม จื๋อลี่-เฟิ่งเทียน ครั้งที่สอง เขาได้เข้าควบคุมเป่ย์จิง(ปักกิ่ง) รวมทั้งรัฐบาลที่ได้เป็นที่ยอมรับในระดับสากล, ในเดือนเมษายน ค.ศ. 1926 เขาได้แต่งตั้งตัวเองเป็นจอมพลสูงสุดแห่งสาธารณรัฐจีนในเดือนมิถุนายน ค.ศ. 1927 เป็นการแสดงให้เห็นถึงความสำเร็จอย่างสูงของเขา แต่ผลที่ตามมากลับพ่ายแพ้อย่างรวดเร็ว: เศรษฐกิจของแมนจูเรีย พื้นฐานอำนาจของจางถูกโค่นล้มโดยนโยบายของเขาเอง และล่มสลายในช่วงฤดูหนาว ปี ค.ศ. 1927 เขาได้ประสบความปราชัยโดยกองทัพปฏิวัติแห่งชาติจีนของพรรคชาตินิยมจีนภายใต้การนำโดยจอมทัพ เจียง ไคเชก ในเดือนพฤษภาคม ค.ศ. 1928 ได้ละทิ้งเป่ย์จิงในต้นเดือนมิถุนายน เพื่อกลับไปยังที่แมนจูเรีย เขาได้ถูกสังหารโดยการวางระเบิด เจ้าหน้าที่ทหารแห่งกองทัพคันโตที่โกรธเคือง เมื่อ 4 มิถุนายน ค.ศ. 1928; ยุคสมัยอันระยะสั้นๆของเขาที่เขาสร้างขึ้นเป็นอันสิ้นสุดของขุนศึกจีนในเดือนธันวาคม
อ้างอิง[แก้]
- Behr, Edward. The Last Emperor. Bantam. 1987. ISBN 0-553-34474-9.
- Bonavia, David. China's Warlords. New York: Oxford University Press. 1995. ISBN 0-19-586179-5
- * Hata, Ikuhiro. "Continental Expansion: 1905-1941". In The Cambridge History of Japan. Vol. 6. Cambridge University Press. 1988
- Suleski, Ronald. (2002). Civil Government in Warlord China: Tradition, Modernization and Manchuria New York: Peter Lang.
- "War?" TIME Magazine September 8, 1924. Retrieved August 24 2011.