จางหงฟ่าน

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
จางหงฟ่าน
เกิด1781
เสียชีวิต1823 (อายุ 41–42)

จางหงฟ่าน (จีน: 張弘範; พินอิน: Zhāng Hóngfàn; เวด-ไจลส์: Chang Hung-fan; 1781-1823) เป็นขุนพลชาวจีนของ จักรวรรดิมองโกล[1](หลังจากนั้นคือ ราชวงศ์ยฺเหวียน) ในประเทศจีน ในฐานะผู้บัญชาการกองทัพบกและกองทัพเรือ เขาทำลายล้าง ราชวงศ์ซ่งใต้ โดยการโจมตีที่มั่นสุดท้ายของราชวงศ์ซ่งใน ยุทธการที่หย่าเหมิน ใน พ.ศ. 1822 เขายึดได้เรือของศัตรูถึง 8000 ลำ[2]เขาสามารถจับตัวขุนนางผู้จงรักภักดีของราชวงศ์ซ่ง เหวิน เทียนเสียง (1779-1826)[3]

จางเกิดที่ ติงซิง ปัจจุบันอยู่ใน มณฑลเหอเป่ย์ ติงซิงเป็นส่วนหนึ่งของ ราชวงศ์เหลียว และ ราชวงศ์จิน และเป็นส่วนหนึ่งของจักรวรรดิมองโกลในช่วงเวลาที่เขาเกิด พ่อของเขา Zhang Rou นำกองกำลังท้องถิ่นปกป้องเมืองจากการรุกรานของมองโกล แต่เขาเปลี่ยนไปรับใช้มองโกลในปี พ.ศ. 1761

แม้ว่าในภายหลังหนังสือรวมถึงละครจะอ้างว่า จางหงฟ่าน เป็นคนทรยศ แต่ก็ไม่ตรงตามประวัติศาสตร์[4]

อ้างอิง[แก้]

  1. Jay, 594.
  2. Giles, Herbert (1898). "Chang Hung-fan". A Chinese Biographical Dictionary. London: Bernard Quaritch.
  3. Jay, 592.
  4. https://m.doc88.com/p-1186987236104.html