จังหวัดมารือ
จังหวัดมารือ Mary Welaýaty | |
|---|---|
 อาณาเขตจังหวัดมารือในประเทศเติร์กเมนิสถาน | |
| ประเทศ |  เติร์กเมนิสถาน |
| ศูนย์กลางการบริหาร | มารือ |
| พื้นที่ | |
| • ทั้งหมด | 87,150 ตร.กม. (33,650 ตร.ไมล์) |
| ประชากร (สำมะโนปี 2022) | |
| • ทั้งหมด | 1,613,386 คน |
| • ความหนาแน่น | 19 คน/ตร.กม. (48 คน/ตร.ไมล์) |
| เว็บไซต์ | maryhakimlik |
.jpg)
.jpg)
จังหวัดมารือ (เติร์กเมน: Mary welaýaty) เป็นหนึ่งในห้าจังหวัดของเติร์กเมนิสถาน ตั้งอยู่ทางตะวันออกเฉียงใต้ของประเทศ มีอาณาเขตติดกับประเทศอัฟกานิสถาน มีเมืองหลวงคือเมืองมารือ กินเนื้อที่อยู่ที่ 87,150 ตารางกิโลเมตร (33,650 ตารางไมล์) และมีประชากรอยู่ที่ 1,613,386 คนตามสำมะโนเมื่อปี 2022[1][2] ความหนาแน่นของประชากรโดยเฉลี่ยในจังหวัดนี้อยู่ที่ประมาณ 15 คนต่อตารางกิโลเมตร แต่ในโอเอซิสที่ซึ่งมีการพัฒนาแล้วที่สุดจะมีสูงถึง 150 ถึง 200 คนต่อตารางกิโลเมตร[ต้องการอ้างอิง]
ในปี 2000 จังหวัดมารือมีประชากรคิดเป็นร้อยละ 23 ของประเทศ ร้อยละ 19 มีงานทำ จังหวัดมารือมีผลผลิตทางการเกษตรคิดเป็นร้อยละ 26 (ตามมูลค่า) และมีผลผลิตทางอุตสาหกรรมคิดเป็นร้อยละ 21 ของประเทศ[3] อุตสาหกรรมในจังหวัดนี้มีหลากหลาย แต่ที่โดดเด่นคือการสกัดก๊าซธรรมชาติจากแหล่งก๊าซ Galkynysh การผลิตไฟฟ้า สิ่งทอ การทอพรม อุตสาหกรรมเคมี และอาหาร ในปี 2001 จังหวัดนี้มีการผลิตไฟฟ้าคิดเป็นร้อยละ 74 ของประเทศ และมีการขุดเจาะก๊าซธรรมชาติคิดเป็นร้อยละ 26 ของประเทศ[4]
การเกษตรในจังหวัดมารือได้รับการชลประทานโดยคลองการากุม ซึ่งไหลจากตะวันออกไปตะวันตกผ่านใจกลางจังหวัด และโดยแม่น้ำมูร์กาบ (Marghab) ซึ่งไหลจากใต้ไปเหนือโดยมาจากอัฟกานิสถาน ในขณะที่ส่วนทางตอนเหนือของจังหวัดอยู่ในเขตนิเวศทะเลทรายทางตอนใต้ของเอเชียกลาง ส่วนทางตอนใต้ของจังหวัดมีลักษณะเป็นทุ่งหญ้าสะวันนาที่เต็มไปด้วยพิสตาชิโอและกกทะเลทราย ซึ่งได้รับการจัดให้เป็นเขตกึ่งทะเลทรายบาดคิซ-คาราบิล (Badkhiz-Karabil) โดยกองทุนสัตว์ป่าโลก[ต้องการอ้างอิง]
เมืองเมร์วโบราณซึ่งได้รับการขึ้นทะเบียนเป็นมรดกโลกโดยองค์การ UNESCO ถือเป็นแหล่งท่องเที่ยวทางโบราณคดีหลักของจังหวัดมารือ โดยเมืองนั้นเป็นหนึ่งในเมืองโอเอซิสที่ได้รับการอนุรักษ์ไว้เป็นอย่างดีที่สุดแห่งหนึ่งบนเส้นทางสายไหม[5]
เมืองศูนย์กลางการบริหารจังหวัดมารือคือเมืองมารือ ตั้งอยู่ที่จุดตัดระหว่างแม่น้ำมูร์กาบ (Murghab) กับคลองการากุม เมืองสำคัญอื่น ๆ ได้แก่ Baýramaly (รัสเซีย: Байрам-Али) Ýolöten (รัสเซีย: Иолотань) และ Serhetabat (รัสเซีย: Серхетабад, เดิมที เติร์กเมน: Guşgy, รัสเซีย: Кушка) บนชายแดนที่ติดกับอัฟกานิสถาน
อ้างอิง
[แก้]- ↑ "Turkmenistan: Regions, Major Cities & Towns - Population Statistics, Maps, Charts, Weather and Web Information". www.citypopulation.de. สืบค้นเมื่อ 2024-01-16.
- ↑ Statistical Yearbook of Turkmenistan 2000–2004, National Institute of State Statistics and Information of Turkmenistan, Ashgabat, 2005.
- ↑ Social-economic situation of Turkmenistan in 2000, National Institute of State Statistics and Information of Turkmenistan, Ashgabat, 2001, pp. 137–138 (ในภาษารัสเซีย).
- ↑ Social-economic situation of Turkmenistan in 2001, National Institute of State Statistics and Information of Turkmenistan, Ashgabat, 2002, pp. 107–109 (ในภาษารัสเซีย).
- ↑ Bonneville, Patrick and Hemono, Philippe. 2006. The World Heritage. Bonneville Connection, Quebec
แหล่งข้อมูลอื่น
[แก้]จังหวัด (เมืองศูนย์กลางการบริหาร) | |
|
| ฐานข้อมูลการควบคุมรายการหลักฐาน: ภูมิศาสตร์ |
|---|
