จักรพรรดิเสียนเฟิง
 | บทความนี้ไม่มีการอ้างอิงจากแหล่งที่มาใด |
| เสียนเฟิง | |||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
 | |||||||||||||||||
| จักรพรรดิราชวงศ์ชิง | |||||||||||||||||
| ครองราชย์ | 9 มีนาคม ค.ศ. 1850 - 22 สิงหาคม ค.ศ. 1861 (11 ปี 166 วัน) | ||||||||||||||||
| ก่อนหน้า | จักรพรรดิเต้ากวง | ||||||||||||||||
| ถัดไป | จักรพรรดิถงจื้อ | ||||||||||||||||
| พระราชสมภพ | 17 กรกฎาคม ค.ศ. 1831 พระราชวังต้องห้าม อี้จู่ | ||||||||||||||||
| สวรรคต | 22 สิงหาคม ค.ศ. 1861 (30 ปี) | ||||||||||||||||
| มเหสี | พระนางหนิวฮู่ลู่ | ||||||||||||||||
| พระราชบุตร | องค์ชายไจ้ฉุน | ||||||||||||||||
| เหวินจงเสี่ยนหวงตี้ (文宗顯皇帝) | |||||||||||||||||
| |||||||||||||||||
| ราชวงศ์ | ชิง | ||||||||||||||||
| พระราชบิดา | จักรพรรดิเต้ากวัง | ||||||||||||||||
| พระราชมารดา | จักรพรรดินีเซี่ยวเฉฺวียนเฉิง | ||||||||||||||||
จักรพรรดิเสียนเฟิง (จีน: 咸豐帝; พินอิน: Xiánfēng) พงศาวดารไทยเรียก สมเด็จพระเจ้าฮำหอง[1] เป็นจักรพรรดิพระองค์ที่ 9 (นับจากจักรพรรดินู่เอ๋อร์ฮาชื่อ) แห่งราชวงศ์ชิง เป็นราชโอรสองศ์ที่ 4 ของจักรพรรดิเต้ากวง มีนามเดิมว่า อ้ายซินเจว๋หลัว อี้จู่ หรือองค์ชาย อี้จู่ ประสูติเมื่อปี พ.ศ. 2374 (ค.ศ. 1831) ขึ้นครองราชย์ได้ทั้ง ๆ ที่มิใช่รัชทายาทองค์เอกที่วางตัวไว้ แต่ว่าพระองค์สามารถเอาชนะใจพระราชบิดาได้ด้วยการออกล่าสัตว์ และพระองค์ไม่สังหารสัตว์ที่มีลูกอ่อน นอกจากนี้ยังมีคนกล่าวกันว่าพระราชวรกายของพระองค์อ่อนแอมาตั้งแต่ทรงพระเยาว์แล้ว จึงมักประชวรบ่อย ๆ
ขึ้นครองราชย์ในปี พ.ศ. 2393 (ค.ศ. 1850) ทันทีที่จักรพรรดิเต้ากวงสวรรคต ด้วยพระชนมายุ 67 พรรษา ซึ่งในระหว่างที่พระองค์ขึ้นครองราชย์ใหม่ ๆ พระราชประเพณีจีนห้ามจักรพรรดิองค์ใหม่มีมเหสีหรือพระสนม และต้องไว้ทุกข์เป็นเวลานานถึง 27 เดือน แต่ก่อนที่จักรพรรดิเต้ากวงจะสวรรคตมีพระมเหสีองค์แรกแล้ว คือ พระชายาสะโกตา ซึ่งสิ้นพระชนม์ก่อนที่จักรพรรดิเต้ากวงจะสวรรคต เมื่อจักรพรรดิเสียนเฟิงครองราชย์แล้วทรงสถาปนานางสะโกตะเป็น สมเด็จพระจักรพรรดินีเสี่ยวเต๋อเซียน เมื่อผ่านช่วงไว้ทุกข์ไปแล้ว จึงมีการเลือกพระสนม โดยองค์ประธาน คือ พระนางคังฉินไท่เฟย (康慈皇贵太妃) พระมเหสีองค์หนึ่งของสมเด็จพระจักรพรรดิเต้ากวง ที่ทรงดูพระราชวังหลัง
ซึ่งพระอัครมเหสีองค์แรกของสมเด็จพระจักรพรรดิเสียงเฟิง คือ พระอัครมเหสีหนิวฮู่ลู่ หรือ ซูอันไทเฮา ซึ่งได้รับการสนับสนุนจาก พระนางคังฉินไท่เฟย
ในสมัยพระองค์เกิดสงครามฝิ่นครั้งที่ 2 ซึ่งส่งผลให้เกาะฮ่องกงตกเป็นของจักรวรรดิอังกฤษโดยสมบูรณ์ และมาเก๊าตกเป็นของโปรตุเกส และกบฏไท่ผิง โดย หง ซิ่วฉวน ซึ่งล้วนแต่ส่งผลต่อความมั่นคงของประเทศและราชวงศ์
จักรพรรดิเสียนเฟิง มีพระมเหสีองค์รองอีกหนึ่งพระองค์ ที่ต่อมามีบทบาทอย่างมากในประวัติศาสตร์ภายหลัง คือ พระมเหสีเย่เฮ่อนาลา หรือ ซูสีไทเฮา
พระองค์สวรรคตในปี พ.ศ. 2404 (ค.ศ. 1861) ด้วยพระชนมายุเพียง 30 พรรษา ด้วยพระโรคที่รุมเร้าจากทรงกลัดกลุ้มในปัญหาของบ้านเมือง และจักรพรรดิองค์ใหม่ คือ องค์ชายไจ้ฉุน หรือพระนามตอนขึ้นครองราชย์ คือ จักรพรรดิถงจื้อ จักรพรรดิเสียนเฟิงถือเป็นจักรพรรดิพระองค์สุดท้ายของจีนที่มีพระราชอำนาจปกครองบ้านเมืองด้วยพระองค์เองอย่างสมบูรณ์ เพราะในสมัยต่อมา ราชวงศ์ชิงอยู่ภายใต้การปกครองโดยพฤตินัยของผู้สำเร็จราชการมาตั้งแต่นั้น
พระบรมวงศานุวงศ์[แก้]
- พระราชบิดา: จักรพรรดิเต้ากวัง
- พระราชมารดา: จักรพรรดินีเซี่ยวเฉฺวียนเฉิง
- ฮองเฮา (皇后)
- จักรพรรดินีเซี่ยวเต๋อเสี่ยน (孝德显皇后)
- จักรพรรดินีเซี่ยวเจินเสี่ยน (孝貞顯皇后) จากสกุลหนิ่วฮู่ลู่ (鈕祜祿)
- จักรพรรดินีเสี้ยวชินเสี่ยน (孝欽顯皇后) (懿贵妃) จากสกุลเย่เฮ่อน่าลา (葉赫那拉)
- หวงกุ้ยเฟย (皇貴妃)
- จวงจิ้งหวงกุ้ยเฟย (莊靜皇貴妃) จากสกุลทาทาลา (他他拉)
- ต้วนเค่อหวงกุ้ยเฟย (端恪皇貴妃) จากสกุลถงเจีย (佟佳)
- กุ้ยเฟย (贵妃)
- เหวินกุ้ยเฟย (玫貴妃) จากสกุลสูเจีย (徐佳)
- หวั่นกุ้ยเฟย (婉貴妃) จากสกุลสั่วชั่วลั่ว (索綽絡)
- พระอัครชายา (妃)
- ลู่เฟย (璷妃) จากสกุลน่าลา (那拉)
- สี่เฟย (禧妃) จากสกุลฉาฮาลา (察哈喇)
- จี๋เฟย (吉妃) จากสกุลหวัง (王)
- ชิ่งเฟย (慶妃) จากสกุลจาง (张)
- ผิน (嬪)
- หยุนผิน (雲嬪) จากสกุลอู่เจีย (武佳)
- หรงผิน (容嬪) จากสกุลอีเอ่อร์เกินเจวี๋ยหลัว (伊爾根覺羅)
- สูผิน (璹嬪) จากสกุลน่าลา (那拉)
- อวี้ผิน (玉嬪) จากสกุลน่าลา (那拉)
- พระสนมขั้นฉางไจ้ (常在)
- ผิงฉางไจ้ (玶常在) จากสกุลอีเอ่อร์เกินเจวี๋ยหลัว (伊爾根覺羅)
- ฉุนฉางไจ้ (瑃常在)
- ซินฉางไจ้ (鑫常在)
- พระราชโอรส
- องค์ชายไจ้ฉุน (載淳,1856–1875) ภายหลังเป็นจักรพรรดิ;พระโอรสในราชเทวีอี้ (พระจักรพรรดินีเสี้ยวชินเสี่ยน ในขณะนั้น)
- องค์ชายไม่ปรากฏพระนาม (1858) หมิ่นจวิ้นอ๋อง(悯郡王)สถาปนาหลังสิ้นพระชนม์;พระโอรสในพระนางเหวินกุ้ยเฟย
- พระราชธิดา
- องค์หญิงกู้หลุนหรงอันกงจวู่ (荣安固伦公主,1855–1874) พระธิดาในพระมเหสีจวงจิ้ง
- พระราชธิดาบุญธรรม
- องค์หญิงกู้หลุนหรงโซ่วกงจวู่ (荣寿固伦公主,1854–1924) พระธิดาในองค์ชายอี้ซิน
ราชตระกูล[แก้]
| พงศาวลีของจักรพรรดิเสียนเฟิง | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| ก่อนหน้า | จักรพรรดิเสียนเฟิง | ถัดไป | ||
|---|---|---|---|---|
| จักรพรรดิเต้ากวง | 
|
 จักรพรรดิจีน (พ.ศ. 2393 - พ.ศ. 2404) |
|
จักรพรรดิถงจื้อ |
 | บทความชีวประวัตินี้ยังเป็นโครง คุณสามารถช่วยวิกิพีเดียได้โดยการเพิ่มเติมข้อมูล |
- ↑ ทิพากรวงศมหาโกษาธิบดี (ขำ บุนนาค), เจ้าพระยา. พระราชพงศาวดารกรุงรัตนโกสินทร์ รัชกาลที่ 3. กรุงเทพฯ : ไทยควอลิตี้บุ๊คส์ (2006), 2560, หน้า 338