จักรพรรดินีเหอ พระพันปีหลวง
| จักรพรรดินีเหอ พระพันปีหลวง (เหอไท่โฮ่ว) 何太后 | |
|---|---|
| จักรรพรรดินีพันปีหลวงแห่งง่อก๊ก | |
| ดำรงตำแหน่ง | ตุลาคม ค.ศ. 264 – ? |
| ก่อนหน้า | จักรพรรดินีจู |
| ประสูติ | ไม่ทราบ นครจฺวี้หรง มณฑลเจียงซู |
| สวรรคต | ไม่ทราบ |
| คู่อภิเษก | ซุนโฮ[a] (孫和 ซุน เหอ) |
| พระราชบุตร | ซุนโฮ[a] (孫皓 ซุน เฮ่า) |
| พระราชบิดา | เหอ ซุ่ย (何遂) |
จักรพรรดินีเหอ พระพันปีหลวง (ราว ค.ศ. 230–264) หรือ เหอไท่โฮ่ว (จีน: 何太后; พินอิน: Hé Tàihòu) ไม่ทราบชื่อตัว เป็นจักรพรรดินีพันปีหลวงแห่งรัฐง่อก๊กในยุคสามก๊กของจีน เป็นพระสนมของซุนโฮ[a] (孫和 ซุน เหอ) ที่เป็นพระโอรสของซุนกวนจักรพรรดิผู้ก่อตั้งรัฐง่อก๊ก ขึ้นมามีตำแหน่งเป็นจักรรพรรดินีพันปีหลวงในรัชสมัยของซุนโฮ[a] (孫皓 ซุน เฮ่า) ซึ่งเป็นพระโอรสของพระองค์และเป็นจักรพรรดิลำดับที่ 4 และลำดับสุดท้ายของง่อก๊ก
พระประวัติ
[แก้]พระสนมเหอหรือเหอจี (何姬) เป็นชาวอำเภอจฺวี้หรง (句容縣 จฺวี้หรงเซี่ยน) เมืองตันเอี๋ยง (丹陽郡 ตานหยางจฺวิ้น) ซึ่งปัจจุบันคือนครจฺวี้หรง มณฑลเจียงซู[1] บิดาของพระสนมเหอคือเหอ ซุ่ย (何遂) เป็นนายทหารม้าผู้รับราชการกับซุนกวนจักรพรรดิผู้ก่อตั้งรัฐง่อก๊ก[2] วันหนึ่งขณะที่ซุนกวนทรงกำลังตรวจกำลังทหาร พระองค์ทรงสังเกตเห็นบุตรสาวของเหอ ซุ่ยกำลังแอบดูกำลังทหารที่รวมกลุ่มกัน เห็นว่าเป็นหญิงไม่ธรรมดา จึงทรงจัดให้บุตรสาวของเหอ ซุ่ยไปเป็นพระสนมของซุนโฮ (ซุน เหอ) ที่เป็นพระโอรสองค์ที่ 3 ของพระองค์[3] ในปี ค.ศ. 243 พระสนมเหอจีให้กำเนิดซุนโฮ (ซุน เฮ่า) พระโอรสองค์แรกของซุนโฮ (ซุน เหอ) เมื่อราวหนึ่งปีหลังซุนโฮ (ซุน เหอ) ทรงได้รับการแต่งตั้งเป็นรัชทายาท[b] แทนที่ซุนเต๋งผู้เป็นพระเชษฐา[5]
ในช่วงคริสต์ทศวรรษ 240 เกิดการต่อสู้แย่งอำนาจระหว่างซุนโฮ (ซุน เหอ) และซุน ป้า (孫霸) ผู้เป็นอ๋องแห่งหลู่ (魯王 หลู่หวาง) และพระอนุชาของซุนโฮ ทั้งสองต่างแย่งชิงสิทธิ์ในราชบัลลังก์ของซุนกวนผู้เป็นพระบิดา ในปี ค.ศ. 250 ความขัดแย้งสินสุดลงเมื่อซุนกวนทรงปลดซุนโฮจากตำแหน่งรัชทายาท และทรงบังคับซุน ป้าให้กระทำอัตวินิบาตกรรม เหอจีพร้อมด้วยสมาชิกในครอบครัวของซุนโฮที่เหลือถูกลดสถานะลงเป็นสามัญชน ภายหลังซุนกวนทรงคืนฐานะพระราชวงศ์ให้ซุนโฮโดยทรงตั้งให้เป็นอ๋องแห่งลำหยง (南陽王 หนานหยางหวาง) โดยมีเขตศักดินาอยู่ที่เมืองเตียงสา (長沙郡 ฉางชาจฺวิ้น; อยู่บริเวณนครฉางชา มณฑลหูหนานในปัจจุบัน)[6]
ในปี ค.ศ. 252 ซุนกวนสวรรคต ซุนเหลียงพระโอรสองค์สุดท้องขึ้นสืบราชบัลลังก์เป็นจักรพรรดิแห่งง่อก๊กลำดับที่ 2 อย่างไรก็ตาม อีกหนึ่งปีต่อมา ผู้สำเร็จราชการแทนพระองค์ซุนจุ๋น (孫峻 ซุน จฺวิ้น) ผู้ควบคุมจักรพรรดิซุนเหลียง บังคับซุนโฮ (ซุน เหอ) ให้กระทำอัตวินิบาตกรรม จางเฟย์ (張妃) พระชายาของซุนโฮทรงกระทำอัตวินิบาตกรรมตามพระสวามี[7] เมื่อเหอจีซึ่งเป็นพระสนมของซุนโฮถูกเสนอให้ฆ่าตัวตาย เหอจีก็ปฏิเสธและขอชีวิตตนไว้เพื่อเลี้ยงดูเหล่าโอรสของซุนโฮ เหอจีเลี้ยงดูซุนโฮ (ซุน เฮ่า; พระโอรสที่เกิดจากตัวเหอจีเอง) และพระโอรสของซุนโฮ (ซุน เหอ) องค์อื่นอีก 3 พระองค์ ได้แก่ ซุน เต๋อ (孫德), ซุน เชียน (孫謙) (พระโอรสสององค์นี้เกิดจากพระสนมคนอื่น) และซุน จฺวิ้น[c] (孫俊; พระโอรสที่เกิดจากจางเฟย์)[8]
ในปี ค.ศ. 264 หลังการสวรรคตของซุนฮิวจักรพรรดิลำดับที่ 3 แห่งง่อก๊ก อัครมหาเสนาบดีเอียงเหียง (濮陽興 ผูหยาง ซิง) และขุนพลเตียวปอ (張布 จาง ปู้) เลือกซุนโฮ (ซุน เฮ่า) ให้ขึ้นครองราชย์เป็นจักรพรรดิองค์ใหม่ หลังการขึ้นครองราชย์ ซุนโฮทรงยกย่องพระบิดาผู้ล่วงลับด้วยการแต่งตั้งย้อนหลังให้มีตำแหน่งจักรพรรดิ และทรงสถาปนาเหอจีพระมารดาของพระองค์เป็นจักรพรรดินีพันปีหลวงหรือไทเฮา (太后 ไท่โฮ่ว) จักรพรรดินีเหอ[9] พระพันปีหลวงและตระกูลของพระองค์ขึ้นมามีอำนาจในรัชสมัยของซุนโฮพระโอรส ไม่ทราบว่าจักรพรรดินีเหอ พระพันปีหลวงสิ้นพระชนม์เมื่อใด แม้ว่าอาจจะมีพระชนมชีพได้ทอดพระเนตรการล่มสลายของง่อก๊กในปี ค.ศ. 280 เมื่อถูกพิชิตโดยราชวงศ์จิ้น
ดูเพิ่ม
[แก้]หมายเหตุ
[แก้]- ↑ 1.0 1.1 1.2 1.3 สามก๊ก ฉบับเจ้าพระยาพระคลัง (หน) เรียกชื่อซุน เหอ (孫和) และซุน เฮ่า (孫皓) ที่เป็นพระโอรสด้วยชื่อว่า "ซุนโฮ" เหมือนกัน
- ↑ บทชีวประวัติซุนกวนในสามก๊กจี่ระบุว่าซุนโฮ (ซุน เหอ) ทรงได้รับการแต่งตั้งเป็นรัชทายาทในเดือน 1 ของศักราชชื่ออู (赤烏) ปีที่ 5 ในรัชสมัยของซุนกวน เทียบได้กับช่วงเวลาระหว่างวันที่ 17 กุมภาพันธ์ถึง 18 มีนาคม ค.ศ. 242 ในปฏิทินจูเลียน[4]
- ↑ เป็นคนละคนกับซุนจุ๋น (孫峻 ซุน จฺวิ้น) ที่เป็นผู้สำเร็จราชการแทนพระองค์
อ้างอิง
[แก้]- ↑ (孫和何姬，丹楊句容人也。) สามก๊กจี่ เล่มที่ 50.
- ↑ (父遂，本騎士。) สามก๊กจี่ เล่มที่ 50.
- ↑ (孫權嘗遊幸諸營，而姬觀於道中，權望見異之，命宦者召入，以賜子和。) สามก๊กจี่ เล่มที่ 50.
- ↑ ([赤烏]五年春正月，立子和為太子， ...) สามก๊กจี่ เล่มที่ 47.
- ↑ (生男，權喜。名之曰彭祖，即皓也。) สามก๊กจี่ เล่มที่ 50.
- ↑ (太子和既廢，後為南陽王，居長沙。) สามก๊กจี่ เล่มที่ 50.
- ↑ (孫亮即位，孫峻輔政。峻素媚事全主，全主與和母有隙，遂勸峻徙和居新都，遣使賜死，嫡妃張氏亦自殺。) สามก๊กจี่ เล่มที่ 50.
- ↑ (何姬曰：「若皆從死，誰當養孤？」遂拊育皓及其三弟。) สามก๊กจี่ เล่มที่ 50.
- ↑ (皓即位，尊和為昭獻皇帝，何姬為昭獻皇后，稱昇平宮，月餘，進為皇太后。) สามก๊กจี่ เล่มที่ 50.
บรรณานุกรม
[แก้]- ตันซิ่ว (คริสต์ศตวรรษที่ 3). สามก๊กจี่ (ซานกั๋วจื้อ).
- เผย์ ซงจือ (คริสต์ศตวรรษที่ 5). อรรถาธิบายสามก๊กจี่ (ซานกั๋วจื้อจู้).