จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
สุสานหลวงของจักรพรรดิซูอิเซ
สมเด็จพระจักรพรรดิซูอิเซ (ญี่ปุ่น: 綏靖天皇; โรมาจิ: Suizei-tennō)[3] พระนาม คามุ นูนางาวามิมิ โนะ มิโกโตะ เป็นจักรพรรดิในตำนานองค์ที่สองของญี่ปุ่น[4] ตามธรรมเนียมลำดับสันตติวงศ์[5] จักรพรรดิองค์นี้ไม่ค่อยมีใครรู้จักเนื่องจากขาดการตรวจสอบและศึกษาเพิ่มเติม จักรพรรดิซูอิเซเป็นที่รู้จักในฐานะจักรพรรดิในตำนาน เกิดข้อโต้แย้งในหมู่นักประวัติศาสตร์ถึงการมีอยู่จริงของพระองค์
เรื่องเล่าในตำนาน[แก้]
เรื่องราวในตำนานจาก โคจิกิ ระบุว่าจักรพรรดิซูอิเซกลายเป็นจักรพรรดิหลังจากได้รับตำแหน่ง โคไตชิ (รัชทายาท) จากพระเชษฐาต่างพระราชมารดาของพระองค์เนื่องจากความกล้าหาญของพระองค์ในการค้นพบแผนปลงพระชนม์ รัชสมัยของจักรพรรดิซูอิเซเริ่มต้นใน 581 ปีก่อนคริสตกาล พระองค์มีจักรพรรดินี 1 พระองค์และโอรสเพียงองค์เดียวที่คาดว่าจะกลายเป็น จักรพรรดิองค์ต่อไป เมื่อพระองค์สวรรคตใน 549 ปีก่อนคริสตกาล
อ้างอิง[แก้]
อ่านเพิ่ม[แก้]
- Aston, William George. (1896). Nihongi: Chronicles of Japan from the Earliest Times to A.D. 697. London: Kegan Paul, Trench, Trubner. OCLC 448337491
- Brown, Delmer M. and Ichirō Ishida, eds. (1979). Gukanshō: The Future and the Past. Berkeley: University of California Press. ISBN 978-0-520-03460-0; OCLC 251325323
- Chamberlain, Basil Hall. (1920). The Kojiki. Read before the Asiatic Society of Japan on April 12, May 10, and June 21, 1882; reprinted, May, 1919. OCLC 1882339
- Nussbaum, Louis-Frédéric and Käthe Roth. (2005). Japan encyclopedia. Cambridge: Harvard University Press. ISBN 978-0-674-01753-5; OCLC 58053128
- Ponsonby-Fane, Richard Arthur Brabazon. (1959). The Imperial House of Japan. Kyoto: Ponsonby Memorial Society. OCLC 194887
- Titsingh, Isaac. (1834). Nihon Ōdai Ichiran; ou, Annales des empereurs du Japon. Paris: Royal Asiatic Society, Oriental Translation Fund of Great Britain and Ireland. OCLC 5850691
- Varley, H. Paul. (1980). Jinnō Shōtōki: A Chronicle of Gods and Sovereigns. New York: Columbia University Press. ISBN 978-0-231-04940-5; OCLC 59145842
