จักรพรรดิฉีเหวินเซฺวียน

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
จักรพรรดิฉีเหวินเซฺวียน
北齊文宣帝
จักรพรรดิแห่งราชวงศ์ฉีเหนือ
ครองราชย์9 มิถุนายน ค.ศ. 550[1][2] – 25 พฤศจิกายน ค.ศ. 559
ถัดไปจักรพรรดิฉีเฝย์
ประสูติค.ศ. 526[3]
สวรรคต25 พฤศจิกายน ค.ศ. 559[3][1]
จักรพรรดินีจักรพรรดินีเจ้าซิน
พระนามเต็ม
รัชศก
เทียนเป่า (天保): 9 มิถุนายน ค.ศ. 550 – 12 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 560[1][4]
พระนามหลังสวรรคต
จักรพรรดิเหวินเซฺวียน (文宣皇帝) ("civil and responsible"), briefly Emperor Jǐngliè (景烈皇帝) ("decisive and achieving") (565–570)
วัดประจำรัชกาล
Xiǎnzu (顯祖), briefly Wēizōng (威宗) (565–570)
ราชวงศ์ฉีเหนือ
พระราชบิดาเกา ฮวน
พระราชมารดาจักรพรรดินีอู่หมิง

จักรพรรดิฉีเหวินเซฺวียน ((北)齊文宣帝) (ค.ศ. 526–559), พระนามเดิม เกา หยาง (高洋), พระนามรอง จึจิ้น (子進), พระนามเซียนเปย์ โหวหนีกั้น (侯尼干) เป็นจักรพรรดิผู้ก่อตั้งราชวงศ์ฉีเหนือ พระองค์เป็นบุตรชายคนที่ 2 ของเกา ฮวน แม่ทัพใหญ่ของราชวงศ์เว่ย์ตะวันออก หลังจากการเสียชีวิตของเกา เฉิง ซึ่งเป็นพระเชษฐาของพระองค์และเป็นผู้สืบทอดตำแหน่งของเกา ฮวน ในปี ค.ศ. 549 พระองค์ก็กลายเป็นผู้สำเร็จราชการของราชวงศ์เว่ย์ตะวันออก ในปี ค.ศ. 550 พระองค์บังคับให้จักรพรรดิเว่ย์เสี้ยวจิงมอบราชบัลลังก์แก่พระองค์ ทำให้ราชวงศ์เว่ย์ตะวันออกสิ้นสุดและเริ่มต้นราชวงศ์ฉีเหนือ

ในช่วงต้นรัชสมัยของจักรพรรดิฉีเหวินเซฺวียน พระองค์เป็นที่รู้จักในเรื่องความเอาใจใส่ด้านการทหาร และเสริมสร้างความแข็งแกร่งของกองทัพราชวงศ์ฉีเหนืออยู่ในระดับสูงสุด นอกจากนี้พระองค์ยังพยายามทำให้ภาระภาษีเท่ากันและลดการฉ้อรัฐโดยเสนอเงินเดือนให้ข้าราชการอย่างเพียงพอ พระองค์มอบหมายงานของราชสำนักส่วนใหญ่ให้กับหยาง หยิ่นซึ่งเป็นผู้ที่มีความสามารถ และในเวลาไม่นานทำให้งานในราชสำนักมีประสิทธิภาพและกองทัพแข็งแกร่ง ในปีต่อ ๆ มา จักรพรรดิฉีเหวินเซฺวียนได้รับความทุกข์ทรมานจากโรคพิษสุราเรื้อรังและอาจถึงขั้นวิกลจริต[5] บันทึกประวัติศาสตร์จีนบันทึกความโกรธบ้าเลือดของพระองค์ อย่างไรก็ตาม ในรัชกาลของพระองค์ด้วยความช่วยเหลือจากที่ปรึกษาชาวจีนสามารถถือได้ว่าเป็นการปกครองที่ดีและมีประสิทธิภาพ[6]

อ้างอิง[แก้]

  1. 1.0 1.1 1.2 Academia Sinica Chinese-Western Calendar Converter.
  2. Zizhi Tongjian, vol. 163.
  3. 3.0 3.1 Book of Northern Qi, vol. 4.
  4. Zizhi Tongjian, vol. 168.
  5. Andrew Eisenberg (1 January 2008). Kingship in Early Medieval China. BRILL. p. 99. ISBN 978-90-04-16381-2.
  6. Andrew Eisenberg (1 January 2008). Kingship in Early Medieval China. BRILL. p. 102. ISBN 978-90-04-16381-2.